Sky Castles was tot voor kort een nobele onbekende voor mij, maar vorige week ben ik ze op de Willrock Rock Rally in de Vizit gaan zien, en daar overtuigden ze me ervan dat we een sterke openingsact voor ons Fest hadden geboekt. In Trix kwam het optreden wat moeizaam op gang. De eerste nummers die ze speelden zijn zeker niet van hun beste en de blazers kwamen niet helemaal tot hun recht, iets dat naar het einde toe veel beter leek te gaan. Dit is een band met klasse. De perfecte mix tussen indierock en brassband. Er wordt wel eens stevig doorgeramd op de gitaren, die samen met de blazers uitstekende melodieën vergezellen. "Used to Be Friends" zou een perfect radiohitje kunnen zijn, maar "Camp, Not Kitch" en "Lovesick" zijn zonder twijfel hun strafste nummers. Ze zitten erg goed in elkaar, zijn als het ware niet stuk te krijgen, blijven in je hoofd rondspoken, en geven je een spontaan gevoel van levenslust. Hoewel ik ze in de Vizit toch nog iets beter vond - dat ligt misschien aan het verrassingseffect - was dit een opener om van te smullen. Een geslaagde match voor Jona Koekelcoren en band!
Heel veel mensen keken natuurlijk uit naar de winnaars van de publieksprijs van de HUMO's Rock Rally, het Herentalse Sleepers' Reign. Voor deze sympathieke jongens moet het natuurlijk allemaal nog beginnen. In september hebben ze hun eerste optreden gespeeld en de shows die ze voor HUMO's Rock Rally hebben gedaan, waren hun tweede, derde, etc. Een erg nieuwe speler in muziekland dus, maar wat voor één. Hun hoogst experimentele muziek, die vooral elektronisch van grondslag is, valt met niets, of bijna niets, te vergelijken. Ze hebben geen drummer, enkele gitaren, een keyboard en computers, en daar maken ze erg aangrijpende muziek mee. Of wat dacht je van het straffe "Crushed Before Collision" of hun geniale cover van Bob Dylan "Like a Rolling Stone"? Radiohead-achtige gitaarriffjes nemen je mee naar dromenland, waar Morpheus heer en meester is. Zorgvuldig uitgepuurde beats versterken deze muzikale trip, en voor je er erg in hebt, is het optreden al voorbij. Deze band heeft nog steeds maar vijf songs, maar die staan er wel! Als een huis. Het zal nog lang wachten zijn voor deze band met een album naar buiten komt. Maar hun sound is als de beste wijn. Die wordt beter met de jaren. De wegen liggen open voor deze jonge honden, en ze kunnen nog alle richtingen uitslaan. En dat zullen ze ook doen.
De eerste twee bands mochten in de Club spelen. Radial Sequence opende de Bar. Deze HUMO's Rock Rally finalisten grepen onbegrijpelijk genoeg naast elke prijs. Nochtans hebben ze een opvallend goede sound, erg zweverig, met een flinke dosis experiment. De trage baslijnen, wondermooie gitaarriffs en perfect passende stem geven de muziek iets zweverigs, waardoor het vaak in de buurt van The Bends van Radiohead komt. "Shades of Green/Submarine" is een song met een opbouw om van te smullen. Ik zou zelfs het woord wereldklasse in de mond durven nemen. Mogelijk zelfs de beste song van de avond! Ook dik in orde is "Goldilocks". Deze band heeft nog heel wat in petto, het is dus uitkijken geblazen!
Dan was het tijd voor onze lang verwachte headliner. De Brusselaars van Great Mountain Fire hebben de dag doorgebracht met skateboarden en voetballen op het dak van Trix en de drankvoorraad leeg zuipen. Nu waren ze helemaal klaar voor een van de belangrijkste passages in Vlaanderen, die in Trix! Ondanks een ongelofelijk catchy hit als "Late Lights", is Studio Brussel nog steeds niet wild van hen, hoewel ze op Radio 1 dan weer wel veel airplay krijgen. Deze band moet nog doorbreken in Vlaanderen maar in hometown Brussel hebben ze het al begrepen. Dit is een topband die niet lang meer in de schaduw van de Belgische muziek zal staan. Hun concert op het TrixTrax-Fest was een ware overwinning. Het publiek ging wild op hun vrolijke deuntjes en lichtshow, en ook op het podium zelf werd er wild gefeest door de soms uitzinnige bandleden. Ze hadden er duidelijk zin in. Natuurlijk was hun bescheiden radiohitje ontzettend leuk om op te springen, maar nummers als "If a Kid" en "Cinderella" (opmerkelijk deuntje!) vind ik nog iets straffer. Naarmate het optreden vorderde, werden de door disco geïnspireerde popsongs steeds elektronischer. Er gold nog maar één regel, en dat was dansen! Vooral afsluiter "The Ark", dat nieuw is en niet op hun uitstekende en uitbundige debuut Canopy staat, was een schot in de roos. Het dansplaatje leek wel eindeloos te duren, was schandalig opzwepend en zorgde voor de kers op de taart. Great Mountain Fire is een headliner van formaat. Ga ze live zien. Zo snel mogelijk. Nu!
Terug naar de Bar. Tubelight mocht de boel afsluiten. Door een vreemde hersenkronkel bij menig jurylid, is ook deze band buiten de prijzen gevallen op de Rock Rally. Hun shoegaze, geolied door zware gitaren, galmde een uur lang in onze oren, en hield ons even lang in hun ban. De nieuwe single "In Your Eyes" was een pletwals van jewelste, en dat kan je natuurlijk ook van hun andere nummers zeggen. Donkere, loodzware, rauwe muziek, en songs waar je niet om heen kan. Lee Swinnen, Peter Claes en Niels Moras zorgden voor de perfecte afsluiter van een fantastische editie van TrixTrax, een geweldige afsluiter van het seizoen. Alle vijf de bands waren top, maar vooral Great Mountain Fire en Tubelight lieten een blijvende indruk achter, elk op hun eigen manier natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten