zaterdag 25 juni 2016

Ballonnenvrees 24 juni 2016

Af en toe zoekt Ballonnenvrees een nieuwe gezellige plek om neer te strijken, en dat is met het knusse café Papa Jos, pal in de studentenbuurt, zeer goed gelukt. De spits van deze broeierig warme zomeravond werd afgebeten door een delegatie van Fameus op de schaal van Dichter, het traject woord dat 10 op de schaal van Dichter in samenwerking met Fameus heeft georganiseerd. Het resultaat is een nieuwe garde van klaargestoomde podiumdichters. Zo stond Tineke Lambreghts al eens eerder op Ballonnenvrees, al is dat alweer even geleden. Haar dynamische teksten wemelen van de assonanties, alliteraties, metaforen en beelden, met vaak originele referenties naar bijvoorbeeld Clement Peerens en de Rode Duivels.
Karolien Segers maakte vroeger furore met haar comedy op de Kunstbende maar is ondertussen tot de poëzie bekeerd. Gelijk heeft ze. Ze wierp enkele liefdesgedichten in ons midden, met onder meer een zeer knap uitgewerkte tekst waarin ze relaties vergelijkt met interpunctie en grammatica. Emke Goijens is een interessante nieuwkomer in de wereld van de podiumpoëzie. Ze had een vlijmscherpe slamtekst over werk zoeken voor ons klaar staan. Het brein achter heel dit woordtraject is natuurlijk Gust Peeters. Hij had drie gloednieuwe teksten voor ons, eentje over MPS, een waarin hij zich een oude Marxist noemt (een volgeling van Groucho) en zijn door slam beïnvloede tekst 'Tititaal', nu al een klassieker, bulkend van de, zeg maar, lust for life. We hadden een hele pauze nodig om daarvan te bekomen.
Ook Gert Vanlerberghe ging voor nieuwe teksten, waaronder 'Kubisme', het interactieve relaas van een bad trip. Turnhouts schrijver Joris Gielen liet de woorden tegen een sneltreinvaart rollen, in enkele opmerkelijke wraakgedichten en het smeuïge verhaal van een visjong. Zoë Croegaert is nog een relatieve nieuwkomer in het podiumwereldje. Voor haar tweede keer op Ballonnenvrees had ze enkel nieuwe teksten, bijvoorbeeld haar vier teksten over telkens iemand anders die haar inspireert. Uit Amsterdam was er de dansende dichter Tijdelijke Toon, die voor een erg dynamische set ging, met een ode aan cultdichter Jelmer Van Lenteren, een nostalgisch gedicht over een camping, één over tanden poetsen, en een tekst die bol staat van de Vlaamse uitdrukkingen, die hij erg exotisch vindt. Hij organiseert zijn eigen podium in het oudste kraakpand van Amsterdam. Hij maakte van een van zijn teksten een papieren vliegtuigje, dat hij ergens tussen het publiek liet neerstorten.
  
Deel drie startte met John Brains, uit Sint-Niklaas, en zijn smakelijke teksten over ingebeelde hypochondrie en boordjes met TE KOOP die te koop zijn. Een grote favoriet van Ballonnenvrees is Shari Van Goethem, die een cyclus uit haar opmerkelijke debuutbundel Een Man Begraaft een Boom bracht, een conceptbundel rond de zoektocht naar een man, of een vader, of God de vader, dat mag de lezer zelf invullen. Afsluiter was Tilburgs nachtdichter Daan Taks, die slamde in de schaduw van de vlammen. Het begon wat te schemeren op deze erg lange dag vol stakingen, noodweer en zelfs een Brexit, en de man baadde in een esoterisch licht en tilde de avond naar dat specifieke niveau waarop er alleen nog maar gedronken kan worden, tot de Papa Jos zijn deuren sloot, en enkel de Kassa Vier zich als toevluchtsoord aandiende.
Wat een mooie avond! Was u er niet bij, dan heeft u toch iets gemist, maar geen nood, er komen dit jaar nog minstens zeven edities op u af! De volgende is op 16 juli in de Samentuin De Wasserette in Borgerhout, waar we deze zomer drie edities verzorgen, en dit wordt dus de tweede. Naast de gebruikelijke poëzie zullen er ook twee muzikale toonmomenten zijn, van de pasgeboren Antwerpse duo's Dampkap en Hersencellen. Heel graag tot dan!

Foto's: Gust Peeters

dinsdag 14 juni 2016

Flavours of the month

Radiohead and The Strokes are back, the former with a new full album, the latter with an EP, and that's very exciting news. Both have two brand new songs in the list. There's also an impressive number of Belgian songs in the list, such as Amongster, Warhaus, Marble Sounds, AMhOUSE, Warhola, Veston, Lyenn, Few Bits. Worth checking out!


  1. The Strokes - Oblivius
  2. Tame Impala - The Moment
  3. Amongster - Teacher
  4. The Strokes - Threat Of Joy
  5. Iggy Pop - Sunday
  6. Red Hot Chili Peppers - Dark Necessities
  7. Radiohead - Burn the Witch
  8. Glass Animals - Life Itself
  9. The Last Shadow Puppets - Aviation
  10. AMhOUSE - Sonic Flush
  11. Lyenn - Fading
  12. Marble Sounds - Tout et Partout
  13. Warhola - Red
  14. Mumford and Sons feat. Baaba Maal - There Will Be Time
  15. Warhaus - The Good Lie
  16. Muse - Aftermath
  17. Radiohead - Daydreaming
  18. Faces On TV - Travelling Blind
  19. Pet Shop Boys - Twenty-Something
  20. Metronomy - Old Skool
  21. Band Of Horses - Casual Party
  22. Few Bits - Summer Sun
  23. The Last Shadow Puppets - Miracle Aligner
  24. Rhea - Everything You Need
  25. Local Natives - Past Lives
  26. Eefje De Visser - Staan
  27. James Blake - Radio Silence
  28. Veston - De Wagenmenner
  29. Whitney - Golden Days
  30. Beck - WOW

zondag 12 juni 2016

over_leven

Enkele apocriefe teksten die ik schreef ergens tussen maart en juni 2016, en die af en toe dezelfde woordenschat delen.

D-Day voor een comeback

We zijn opgerolde slangen
in de bek van een pelikaan,
lezen elkaars lippen als
de jaarringen van bomen.
Bij onze verrijzenis horen violen,
de pompeuze beelden in het
treinstation van Milaan.
Glorieus want dubieus,
kwetsbaar dus onsterfelijk.
Blaas de loftrompet,
hou elkaars hart vast.
Een giftand in mijn teen geplant,
genageld aan de grond.
Een praatgroep voor wie
aanleg voor stigmata,
sommige mensen zijn
werkelijk té empathisch.
Ik stapel zonde op zonde
en hengel naar vergiffenis,
berokken wonde na wonde,
het is pleiten voor genezing.
Een postmodernistische ode
aan ons pogen, wij overwinnen
de houdbaarheidsdatum van
alle ismen, bevredigen alle niches.
Wij volharden, en rollen rotsen
naar de top, die we misschien wel
nooit bereiken, maar wie zei er
dat de weg ernaartoe slechts
een middel voor een doel;

ik bedoel: Onderweg zijn
heeft ook zo zijn charmes.

En als we falen, dan falen we
samen. 


Uit het oog. Uit het raam. Uit het leven.

brood en arend
zonder vleugels
zonder elastiek
uit het raam
geen bloeiende natie
zonder defenestratie
geen homo's van
torens gegooid
maar vrijwillig
de zwaartekracht
tarten: Ikaros
het leven omarmen
met vleugels van was
de logica aan flarden
tot stof keert gij
terug op de grond
puzzel zangers
en dichters en
onheilsprofeten
beneden dan
weer aan elkaar
hun artistieke bloed
kruipt zich een aftocht
door irrigatiekanalen
en irritatieverhalen
weg weg weg weg
alles wordt wolk
en zure regen
het leven weegt
zwaar op de oogleden
verspreekt zich
keer op keer
we zijn melancholisch
van aard maar sommigen
van ons overleven.


Grote kuis

Er heerst hygiëne in je hoofd,
maar niet in het mijne.
Daar kruipen muizen
in spelonken weg en
knagen aan mijn brein.
Muizenissen zeg je,
ik zeg lach maar,
straks zal je anders
piepen. En dat deed je.
Stofvlokken en spinnewebben,
gebroken gedachten en
ideeën die ik ergens verkeerd
heb gelegd, vraag me niet waar.
Het is een puinhoop,
er dient dringend gekuist.
Ziektes liggen op de loer,
teren op onontwarbare chaos.
Mijn hoofd een stolp,
een biotoop voor epidemies.
Ontvlooi, ontluis, ontsmet
mijn kruin, mijn schedel.
Mest mij uit en ruim mij op,
stofzuig, poets en dweil,
tot ik opgeruimd staat netjes,
tot ik bijna zo goed als nieuw.
Het is er proper, in mijn hoofd.
Je kan er van de grond eten.
Net als bij jou.


Sloophamer

Tempel van beton maar zonder kleren
de muren vallen
traag, haast een omhelzing
en kniel
verniel
sloop ook de hamer
hier blijven zelfs de barsten niet heel
zuig alle restjes op
vervang ze door kabaal
bedenk een mihrab, verzin
een altaar van lawaai
we trekken hoop op uit het puin
want alleen uit leegte
kan ontstaan
wat nooit had mogen
stikken, verwelken
de complete heropbouw van
                                 een totale verrijzenis van
                                                             de langverwachte wedergeboorte van
we hengelen naar waarheid
zonder aas
zonder hengel
tot structuur ons als muren dreigt te
verdelen, vierendelen
ons in de luren
tussen vier vuren
en we ons branden
aan een haard
van mogelijkheden

hier
zou
vrijheid

hier
hadden
wij
plaats
kunnen
vinden

donderdag 9 juni 2016

Ballonnenvrees 8 juni 2016

Deze zomer verblijft Ballonnenvrees in de Samentuin De Wasserette in Borgerhout, om daar enkele edities te organiseren in samenwerking met het Ecokot en Generation T, een organisatie van jongeren die met duurzaamheid bezig zijn. Van op een geïmproviseerd podium brachten we een groep van straffe dichters en muzikanten samen, voor de alweer 31e Ballonnenvrees.
De held van de avond is zonder twijfel het microstatief dat Kilian Price bij elkaar heeft geïmproviseerd: de buizen van een staanlamp met allerhande touwen en bandjes aan elkaar geknoopt. Hij was nog meer verstelbaar en flexibel dan een ordinair statief. Hamburgs dichteres Maike Bretschneider is al geruime tijd in Antwerpen actief en las enkele voornamelijk donkere teksten uit haar debuutbundel Blijven Ademen voor, allemaal in het Nederlands. Momenteel is ze bezig met de vertaling van die bundel naar haar moedertaal, en dus bracht ze ook een tekst in het Duits, en ook in het Engels. Sven Windhey ofwel De Geest in de Pen heeft een eigen poëziepodium in Sint-Niklaas: 't Verloren Ei. Zelf is hij ook slammer en zijn teksten zijn erg in your face. Voor een van zijn gedichten had hij een djembé bij.
18 jaar en al zulke straffe teksten schrijven, dat is Mariam Hakobyan, die momenteel actief is bij Vers Geweld. Ze hekelde het stilzwijgen over de Armeense genocide in een tekst waar je gewoon stil van wordt, en had ook enkele gedichten bij. Robin de Cnaep wist een finaleplaats bij Naft Voor Woord in de wacht te slepen, wat een springplank was voor nieuwe podiumervaringen. Hij trakteerde om op twee knappe teksten, waaronder één over een toevallige ontmoeting.
Na de eerste pauze probeerde Gert Vanlerberghe enkele nieuwe gedichten uit. Eén ervan was gebaseerd op Melancholia van Lars Von Trier, en een andere ging over een date met een saxofoniste die last had van beroepsmisvorming. Die tekst werd door Butsenzeller en Vincent Brijs op muziek gezet, en op 16 juli stelt de band Hersencellen dan ook hun plaat voor op Ballonnenvrees in de Samentuin! Stand-up comedian en dichter Gorik Verbeken is onlangs weer in het open mic circuit beland. Zijn teksten zijn erg geestig, goed geschreven en vallen zeker niet onder één noemer. Zijn klassieker 'Fucking Sofie' bracht hij met verve, en ook zijn tweede tekst, over superhelden, kon ons bekoren.
Jef Louisa Versmissen heeft een abonnement op Ballonnenvrees, en had deze keer Nicolas Van Eccelpoel, muzikant bij Jazz Machine en Finders Keepers, meegebracht. Samen brachten ze een groot stuk uit Jacks Ravage, de waanzinnige rockopera die Jef ooit schreef, vergezeld van soundscapes en losgeslagen beats, en Jefs immer hese jazzstem. Een zeer knap avant-gardisch experiment! Het vaste programma werd afgesloten door een mooi singer-songwriter concert bij schemering. Jakobistan zong over kleine mancaves die in elke winkel zouden moeten worden ondergebracht, opdat mannen ook iets hebben aan het shoppen van hun vriendin. Op een gegeven moment mocht het publiek muzikaal bijdragen door hun ringtones de vrije loop te laten gaan. Zijn grootste hit droeg Kobe op aan Gert en Ballonnenvrees, en als afsluiter was er 'Liedje voor de pauze', over vrouwen die in geval van een lange rij bij de damestoiletten gewoon eventjes bij de mannen gaan plassen. Een grote meneer, die Jakobistan!

Ook de open mic was niet mis. Nils Geylen schreef zich een lichaam, Willem Magits maakte levensfouten, en Sven de Swerts vertelde een sappig verhaal over broccoli en roodharigen. Een mooie avond, en hopelijk zien we jullie allemaal op 24 juni (Papa Jos) en op 16 juli (Samentuin) voor de komende twee edities. Ciao!

zaterdag 4 juni 2016

The Moment

Water of Leith, waar ooit molens energie
uit de rivier putten, en wij nu inspiratie,
afdalen naar de oever voorbij Dean Bridge,

foto's van het water
foto's van reflecties

een naakt lichaam lezen als een stripverhaal,
een vlindertekening, hiërogliefen, koffiedik.
Kleine voeten kleine tenen, een rots
en een sirene met de allures van een muze.

Niet ontsporen, niet verdrinken.

The Peach Sign, een wit gewaad
dat spookt over een kerkhof in Londen,
het instrument dat je uitgevonden,
je verhuisplannen naar Berlijn.

Een meizon die het vertikt verstek te geven,
een stralende lentedag die zich in jou samenbalt,
de zon in je blonde haren, in je sproeten,
in je ronde roze brilglazen, een regenboog
rond je lijf gedrapeerd, het is je huid, zo zacht.
Een perzik die schrijft, zingt, acteert, het leven inhaleert.

We drijven stroomafwaarts, laten de stad lui voorbij varen.
In jou zitten méér kleurschakeringen, meer tinten, jij bestaat
uit facetten waar een levenswerk aan dient te gewijd om ze te doorgronden.
Jij bent de optische illusie die straalt als een mirage.
Ik kom eeuwen te kort, voor zelfs maar een bloemlezing.

Soms is een moment meer voor het leven dan een eeuwigheid,
sommige indrukken graven zich in diep in je lijf,
slaan er hun kamp op, hijsen de vlag,
hardnekkig als een drugsbuffet, pak weg,
het leven is immers gratis.

Lopen over Princes Street, het bonzende hart
groter dan Holyrood zelf, het leven en zijn verlokkingen.
Choose life.
Choose the moment.
Just say YES.

En wij weten dat we niet uitgepraat,
dat onze woorden nooit buiten voorraad,
en alles vluchtig, net als ook de bloemen
op je hoofd zullen verwelken,
en dat de bloesem,
de lichtinval op het kasteel,
de drankvoorraad, de nasmaak,
het geheugen van de tast,
de honger naar houvast,
een stem die nazindert
met echo's tot ver buiten de schedel,
de lust, de kunst, het leven,
en dat het veel te hard zomert
om afscheid te nemen.
Daarbij hoort regen.
Zeker in Schotland.

vrijdag 3 juni 2016

Hersencellen

Hersencellen is een samenwerking tussen schrijver/dichter Gert Vanlerberghe en muzikant/producer Butsenzeller, waarmee ze de grenzen tussen gesproken woord en muziek gretig aftasten. Van jazzy beat poetry over electro, dance en punk naar hoorspelen, het komt allemaal uit dit duo's onderbuik en hersencellen.

Ook Vincent Brijs, bekend van BRZZVLL, speelt op twee nummers van de plaat, die dit najaar zal verschijnen. En dan is er nog Patrick Delabie, die samen met Bootsie bij The Scoundrels speelde. Hij is verantwoordelijk voor het gitaargeweld op een van onze songs, tevens het enige met gitaar.
Beluister onze eerste single 'Kubisme' op SoundCloud of op YouTube, en like onze pagina op Facebook.

Bekijk HIER onze eerste videoclip, voor 'Kubisme', gemaakt door Kris Verdonck.

Lees hier het interview dat muziekblog Dansende Beren van ons afnam m.b.t. onze muzieksmaak.

Op 16 juli spelen we in Samentuin De Wasserette (Mellaertsstraat 7, Borgerhout) op Ballonnenvrees. Op 7 september staan we in de Cabron in Antwerpen.

Still: Kris Verdonck
Ontwerp: Bert Lézy
Foto: Danny Quintelier