The Moment

Water of Leith, waar ooit molens energie
uit de rivier putten, en wij nu inspiratie,
afdalen naar de oever voorbij Dean Bridge,

foto's van het water
foto's van reflecties

een naakt lichaam lezen als een stripverhaal,
een vlindertekening, hiërogliefen, koffiedik.
Kleine voeten kleine tenen, een rots
en een sirene met de allures van een muze.

Niet ontsporen, niet verdrinken.

The Peach Sign, een wit gewaad
dat spookt over een kerkhof in Londen,
het instrument dat je uitgevonden,
je verhuisplannen naar Berlijn.

Een meizon die het vertikt verstek te geven,
een stralende lentedag die zich in jou samenbalt,
de zon in je blonde haren, in je sproeten,
in je ronde roze brilglazen, een regenboog
rond je lijf gedrapeerd, het is je huid, zo zacht.
Een perzik die schrijft, zingt, acteert, het leven inhaleert.

We drijven stroomafwaarts, laten de stad lui voorbij varen.
In jou zitten méér kleurschakeringen, meer tinten, jij bestaat
uit facetten waar een levenswerk aan dient te gewijd om ze te doorgronden.
Jij bent de optische illusie die straalt als een mirage.
Ik kom eeuwen te kort, voor zelfs maar een bloemlezing.

Soms is een moment meer voor het leven dan een eeuwigheid,
sommige indrukken graven zich in diep in je lijf,
slaan er hun kamp op, hijsen de vlag,
hardnekkig als een drugsbuffet, pak weg,
het leven is immers gratis.

Lopen over Princes Street, het bonzende hart
groter dan Holyrood zelf, het leven en zijn verlokkingen.
Choose life.
Choose the moment.
Just say YES.

En wij weten dat we niet uitgepraat,
dat onze woorden nooit buiten voorraad,
en alles vluchtig, net als ook de bloemen
op je hoofd zullen verwelken,
en dat de bloesem,
de lichtinval op het kasteel,
de drankvoorraad, de nasmaak,
het geheugen van de tast,
de honger naar houvast,
een stem die nazindert
met echo's tot ver buiten de schedel,
de lust, de kunst, het leven,
en dat het veel te hard zomert
om afscheid te nemen.
Daarbij hoort regen.
Zeker in Schotland.