En de dichters waren niet van de minste. Daar kwam Peter Holvoet-Hanssen met zijn megafoon al aangewaaid, om mee een vuist te maken tegen het geweld in Gaza. Gert Vanlerberghe, Lies Gallez en Elvis Peeters volgden met niet mis te verstane woorden. Van Sarah Wagemans en Hild Eljadid kregen we telkens een prachtige videoboodschap. Johannes Genard had zijn gitaar bij voor enkele ingetogen nummers van School Is Cool en Talking Heads, maar ook begeleidde hij operazanger Tristan Faes voor een welgemikt 'Bella Ciao'.
Verder waren er de woorden van Anne Provoost, Kibi Puati Nelen, Maike Bretschneider, Jan Lampo... en ik denk dat het die van Lotte Dodion waren die ons emotioneel hebben onderuitgehaald. De combinatie van de collectief opgeslagen beelden van de verbrande tenten in het vluchtelingenkamp van Rafah en Lottes eigen gedichten en eentje van een Palestijnse dichter... het werd ons even te veel. Na het aangrijpende slotstuk van Lebuïn D'haese kregen de artiesten elk een blikje Palestijnse cola van Antwerp For Palestine. Er werd nagepraat. Gedachten en gedichten werden uitgewisseld. Iedereen content.
Een dikke merci aan alle artiesten die in sommige gevallen letterlijk alles hebben laten vallen om deze avond met ons te delen. Dank ook aan de studenten, niet alleen voor deze avond, maar ook voor hun ondertussen wekenlange verzet tegen de genocide in Gaza en de samenwerkingen met Israëlische instituten. Samen trekken we een lijn in het zand. Boycot Israël. Straf partijen die Israël openlijk steunen straks electoraal af. Wijk niet. Want bij ons stilzwijgen zullen zij winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten