Gevangen in een achterwaartse lift,
bewust dat het eind van de rit
pas een einde in zicht
als de wijn op is & reality hits,
als blijkt dat rock'n'roll vooral een puinhoop is,
en wie het witte paard berijdt geen ruiter is,
laat staan geridderd,
als het leven bitter,
de nachten steeds witter.
Breng wijn en breng wijven
want de punk droogt op in onze lijven.
Het kantoor is een vlot om op te drijven,
nee, een valkuil met valse lach
als bankiers die verkopen door louter te zwijgen,
de automatische piloot die ooit wel eens
in een wolkenkrabber parkeert.
De nacht blijft lonken
met al haar gevaren
en veiligheid deprimeert
tot in het diepst van elke vezel.
In de regel verkies ik het om boven te blijven,
dus breng wijn en breng wijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten