Ballonnenvrees 22 maart 2019

Voor de 66e Ballonnenvrees (aangekondigd als 'Ballönnenvrees 666', we bestaan binnenkort ook nog eens 6 jaar) grepen we weer naar Café Boekowski. Na een lentegedicht van de presentator ving Hanne Verstappen, beginnend dichteres uit Geel, aan met poëtische reflecties over het leven. Wouter Van Peer is de vijfde stadsdichter van Turnhout. Hij opende met zijn stadsgedicht 'Verlaat Deze Stad', waarop een hilarisch drieluik over Spielberg volgde. 'Er Is Geen Whiskey Meer' zo deprikomisch dat je in het behang wil bijten van het huilen of het lachen. Met Levens(p)licht schreef hij een waargebeurd verhaal waar je het koud van krijgt. Heel blij dat hij weer op m'n podium stond en dat zijn roman sinds deze avond op m'n virtuele nachtkastje ligt.

Ook Rik van Boeckel bracht onlangs een bundel uit. Deze dichter-sjamaan uit Leiden had weer een arsenaal aan muziekinstrumenten bij: djembé, log drum, castagnette... Zijn swingende en lyrische poëzie is een echokamer van de wereld, met echo's van Portugal en Bohemië, van Ten Holt en Lorca, Kavka en Pessoa - gekruid met jazz, pop en fado. Op het dreunende ritme van zijn djembé kregen we meezingers zoals 'Ochtendjazz', 'Met Jou Wil Ik Zijn' en Poëziebus-hit 'Beweeg Als een Strateeg'. Voor 'Ode Aan de Mode' haalde hij Sven de Swerts mee op het podium. Heel soms is poëzie ook gewoon je kapot amuseren.

Van Antwerps dichteres Rosie Guillaume kregen we oud en nieuw werk, hoofdzakelijk levendige teksten over de liefde. Vooral 'Zeven' bleef bij. Ello Nik, uit Balen, had dichterlijke sprookjes bij over een vallende man, te veel moeders en Wonderland, nu en dan met semi-erotische inslag (en zweepslag). Wat een expressieve voordracht, met ingenieuze woordspelletjes rond brood en een ongemakkelijk telefoongesprek supersnel in onze gezichten gespit. We hingen aan haar lippen.

Johan Sebastiaan Stuer is de huisdichter van het weekblad HUMO. Zijn hilarische ultrakorte gedichten zijn ondertussen ook zeer gewilde klassiekers op de Antwerpse poëziepodia. Mijn favorieten? 'Het Huwelijk' uit de HUMO van deze week, 'Dorien', 'Verkeersinformatie', 'Waarheid', 'Regen', 'About Last Night', 'Vriend', en - voor de titel alleen al - 'Don't Lookbek In Anger'.

Sven de Swerts had Tim Albus meegenomen uit Nederland. Samen vormen ze sinds begin dit jaar de militaire boysband Ultralelluk. We kregen flarden poëzie van beide heren, waaronder Swerts' klassieker 'Vertrouw Geen Dichters'. Theatraliteit en intimiteit gingen hand in hand, met af en toe een vlaag van geweld. De waanzinnige postmodernistische opsommingen waren deze keer wat bijgesnoeid, al mag het duidelijk zijn dat deze dichters vooral heel lang kunnen doorgaan. Originele performance zo voor vlak voor een pauze.

Op de open mic deden we enkele straffe ontdekkingen. Akbar Khan publiceerde kort geleden zijn geïllustreerde bundel The Silver Line In Every Rhyme. Daaruit bracht hij 'Imagine' en de ultrapolyglotte tekst 'Who Am I?' Van Gert-Jan Luyckx, gitarist bij KOALA, kregen we een podiumdebuut, altijd spannend. Twee rake gedichten. Gust Peeters is dan weer een ouwe rot in het vak. 'Iedereen Weet' beklijft. Ook zijn Nederlandse vertaling van 'Literatura', een gedicht van de Catalaanse Mireia Calafell, ging er goed in. Hij las het wel eerst in het Catalaans voor.

Jirosj had zijn gitaar en zijn gloednieuwe nummer 'De Enige Alien' bij. Vervolgens nog zo'n ontdekking. Abdul Broekema declameerde een erudiet gedicht dat al lang ergens in de canon had moeten zitten. Het zat tjokvol originele metaforen: de kippen, de Griekse goden, de dode zwanen, de rotondes. Benevelend. Sven de Swerts en Rik van Boeckel mochten nog eens terug komen. Die laatste sloot deze alweer mooie avond af met zijn muzikale 'Jamaica', een ode aan de reggae.

Alle resterende edities van het voorjaar gaan door in De Kleine Hedonist, met eerst ons verjaardagsfeest op 10 april!

Foto's: Gust Peeters