Top 100 singles 2017

2017 was een muzikaal divers en boeiend jaar en dat vieren we met de 100 beste singles. Aan de top staan twee ijzersterke post-rocksongs die u absoluut niet mag missen voor het jaar om is.

1.       Do Make Say Think – Bound and Boundless

2.       Godspeed You! Black Emperor – Anthem For No State

3.       Radiohead – Man Of War

4.       Fornet – Erase

5.       Whispering Sons – Strange Identities

6.       Depeche Mode – Where’s the Revolution

7.       Alcest – Oiseaux de proie

8.       Mosa Wild – Smoke

9.       Declan McKenna – Humongous

10.   Dot Hacker – C Section

11.   Blanck Mass – Silent Treatment

12.   alt-J – In Cold Blood

13.   Amenra – Children Of the Eye

14.   The National – The System Only Dreams In Total Darkness

15.   Tamino – Habibi

16.   Millionaire – Love Has Eyes

17.   MGMT – Little Dark Age

18.   Portugal. The Man – Noise Pollution

19.   Have You Ever Seen the Jane Fonda Aerobic VHS? – Magic Swimming Pants

20.   And So I Watch You From Afar – Dying Giants

21.   Amenra – A Solitary Reign

22.   Mark Lanegan Band – Nocturne

23.   De Ambassade – Verloren

24.   Broken Social Scene – Vanity Pail Kids

25.   Blaenavon – My Bark Is Your Bite

26.   Mogwai – Coolverine

27.   Brutus – Drive

28.   SeizoensKlanken – NxCHT

29.   Godspeed You! Black Emperor – Undoing a Luciferian Towers

30.   Grandaddy – Evermore

31.   Björk – Notget

32.   Body Count – No Lives Matter

33.   OUTER – eyja

34.   Zool. – Hemp

35.   Moon Duo – Sevens

36.   Millionaire – Busy Man

37.   Mew – 85 Videos

38.   The War On Drugs – Pain

39.   Forest Swords – The Highest Flood

40.   Kapitan Korsakov – Caramelle

41.   Emmit Fenn – Blinded

42.   HunterStreet – ZOO

43.   Whitney – You’ve Got a Woman

44.   Grizzly Bear – Three Rings

45.   Newmoon – Helium

46.   Spoon – Hot Thoughts

47.   Liars – Cred Woes

48.   Hypochristmutreefuzz – Clammy Hands

49.   Cloud Nothings – Internal World

50.   Queens Of the Stone Age – The Evil Has Landed

51.   SOHN – Hard Liquor

52.   sperwer – JAGER

53.   The Orielles – Sugar Tastes Like Salt

54.   Cristobal and the Sea – Goat Flokk

55.   dirk. – Gnome

56.   UNKLE feat. Mark Lanegan – Looking For the Rain

57.   Steven Wilson – Refuge

58.   Mono – Requiem For Hell

59.   The War On Drugs – Strangest Thing

60.   Grandbrothers – Long Forgotten Future

61.   Amongster – Trust Yourself To the Water

62.   Benjamin Clementine – Phantom Of Aleppoville

63.   The Horrors – Machine

64.   Slowdive – Star Roving

65.   Morrissey – Spent the Day In Bed

66.   The Comet Is Coming – Start Running

67.   Forest Swords – Arms Out

68.   Jens Lekman – What’s That Perfume That You Wear

69.   Deep Purple – Time For Bedlam

70.   Slowdive – Sugar For the Pill

71.   The Black Angels – Currency

72.   Makthaverskan – In My Dreams

73.   Shht – Mao

74.   blackwave. feat. David Ngyah – Elusive

75.   Car Seat Headrest – Destroyed By Hippie Powers

76.   Red Fang – Cut It Short

77.   Protomartyr – My Children

78.   Whispering Sons – White Noise

79.   Nine Inch Nails – Less Than

80.   Ten Fe – Twist Your Arm

81.   The Janitors – Trojan Ghost

82.   Radiohead – I Promise

83.   Depeche Mode – Going Backwards

84.   Mogwai – Party In the Dark

85.   George Fitzgerald – Burns

86.   Kyoko – Wildest Rain

87.   SONS – Do They See Me

88.   Ride – Charm Assault

89.   Protomartyr – A Private Understanding

90.   Thurston Moore – Cease Fire

91.   Morrissey – I Wish You Lonely

92.   The Guru Guru – We Had Been Drinkin’ Bad Stuff

93.   Fatima Yamaha – Araya

94.   Metallica – Halo On Fire

95.   Declan McKenna – The Kids Don’t Wanna Come Home

96.   Fins Ara – Veer

97.   Radiohead – Lift

98.   Childish Gambino – Redbone

99.   Robbing Millions – In the No Air

100.           Mark Lanegan Band – Beehive

Net niet:

The XX – On Hold

Clock Opera – Whippoorwill

Thula Borah – Confabulation

Spoon – Can I Sit Next To You

Glass Animals – Pork Soda

High Contrast – Shotgun Mouthwash

Broken Social Scene – Halfway Home

Electric Eye – Turn Around, Face the Sun

Magnus – Look At Us Now

Dingen die je doen geeuwen

·         Insomnia

·         Andere mensen zien geeuwen

·         Denken aan geeuwen

·         Iemand het woord ‘geeuwen’ horen gebruiken

·         Het Engelse woord ‘lawn’ of het Franse woord 'bail' verkeerd lezen (hoe meer talen je machtig bent hoe hoger het risico op geeuwen bij het lezen)

·         Een album van James Blunt beluisteren

·         Een lezing over thermodynamica of het Franse structuralisme volgen

·         Een uitleg krijgen over het dubbele boekhoudsysteem, dat in de 15^e eeuw door Pacioli werd ontwikkeld om… geeeeeeuuuuuw

·         Luisteren naar de CEO van je bedrijf, die de komende twee uur over de kosten en winst van het afgelopen kwartaal zal praten

·         Elke ongewenste en onverwachte latere herinnering aan die helse twee uur

·         De veiligheidsdemonstratie en vluchtinformatie vlak voor het opstijgen van je vliegtuig, alles in verschillende talen, maar even monotoon

·         Pride & Prejudice, zowel het boek als de film

·         Een wetenschappelijk artikel lezen over wat er met je lichaam gebeurt bij het geeuwen, hoe interessant ook

·         Het ontwerp van een affiche voor je rekening nemen voor een lokaal festival met de rockband Yawns in de line-up

·         Een heel heel slechte stand-up comedian live zien ‘sterven’: zelfs geen grimlach

·         Eender welk deel van eender welke misviering

·         Uitzonderlijk slechte seks

·         Eender welke wettekst of contract begrijpend lezen

·         Een foto van John Mayor, François Hollande, Wouter Beke, Siegfried Bracke of Mark Rutte bekijken

·         De vijf uur lange treinrit tussen Krakau en Wroclaw: er is geen hol te zien

·         Een halfuur lang nijlpaarden observeren

·         Deze lijst opstellen

·         Deze lijst lezen

KAAS.

Ik eet graag kaas. Kaas is even verslavend als cocaïne volgens de door sensatiepers al dan niet verkeerd geciteerde experts. Gelukkig maar dat kaas, in tegenstelling tot de ching, je brein niet langzaam maar zeker tot gruyère herleidt. En kaas snuif je niet. Kaas eet je.

Ik eet kaas op de tram. Ik eet kaas in mijn bed. Ik heb eens een goedkope vlucht naar Hongarije op de kop kunnen tikken, en daar at ik dan ook kaas. Ik eet kaas bij de dokter en ik zeg kaas bij de fotograaf. Ook op de carrousel eet ik kaas. Ik bestel nooit een kaasschotel. Mengen is nooit grappig en ik wil nog niet dood. In de hel smelt kaas. En daar heb je niets aan.

Ik eet kaas tijdens het masturberen. Dat vergt oefening. Daar ga ik niet om liegen. Ik eet nooit kaas wanneer ik Elsschot lees, want dat is dubbel op. Soms smokkel ik camembert over de grens en dan klagen mijn buren over de stank wanneer ik mij daar stiekem op mijn balkon aan te goed doe. Soms mors ik kaas op de grond of in bad. Zulke dingen gebeuren. Dan huil ik een weinig. Kaas is niet goedkoop.

Ik eet vaak kaas maar ik weet ook wanneer ik moet stoppen. Geen twaalfstappenplan voor mij. Geen afkickcentrum in een land dat niets met kaas heeft. Ik ben nog nooit in Gouda of Pont l’Evèque geweest. Dat vind ik niet erg. Dat maakt het verschil tussen fan en fanatiek. Je moet ook niet gaan overdrijven in die dingen. Ik heb een setje van parafernalia in de Kasa gekocht. Het bevat een mesje om de eventuele korst eraf te snijden, een rasp, enkele tandenstokers, een pepermuntje of twee. Ik heb het altijd bij me.

Ik woon tegenover kaashandel ’t Vuystje. Van de rechter moet ik daar in een straal van tien meter vandaan blijven. Dat is moeilijk, maar moeilijk gaat ook. Als ik mijn voordeur aan de uiterste linkerkant binnenstap, betreed ik de verboden cirkel net niet en overtreed ik de wet dus net niet. Het leven ligt vol hindernissen voor iemand die wel eens kaas consumeert. Iemand zoals ik.

P.S.: En natuurlijk heb ik ook nog een brievéleven. Ook ik ga wel eens op restaurant, heel gezellig op date met z'n twee, bij kaaslicht.

IJsvogel

Een kooi met daarin een ijsvogel op een schommel. De snavel heeft kleine scherpe tandjes als bij een pterodactylus en krijgt zo iets dolfijns. Kan de vogel zingen? Absoluut niet. IJsvogels zingen niet. Eet hij soms vis? Nee hoor. Hij kan zaadjes uit een bakje pikken zoals de andere gekooide vogels in deze dierenwinkel. Liesje vindt dat het dier er verdacht uitziet met al die tanden. Maar misschien moet Liesje nog eens in een prentenboek over dieren bladeren. Dan zou ze leren dat wel meer dieren tanden hebben. Ook vindt ze de vogel te blauw. Al durft ze dat niet luidop te zeggen.

Haar nonkel, die haar mee naar de winkel heeft genomen om iets voor haar verjaardag te kopen (haar = tante) vindt de ijsvogel dan weer te duur. Zelfs het argument van de Tunesische verkoper dat het hier om een ontzettend zeldzaam exemplaar zou gaan, zet geen zoden aan de dijk.

Nonkel, die zelf van Tunesische afkomst is, vindt dat een erg flauw excuus en hij wordt er zo kwaad van dat hij de verkoper zelfs in het gezicht wil slaan, wat een niet toevallige passant – ook zij moest in de winkel zijn, niet om haar zuurverdiende hongerloon er in één bingebeweging door te jagen, maar omdat ze de gloeilamp in het slangenterrarium komt vervangen of repareren, welk van de twee, dat weet ze nog niet, daarvoor moet ze eerst naar het peertje in kwestie kijken – maar net kan verhinderen. Niet dat ze met haar 150 kg zo sterk is – nonkel zou haar met één welgemikt knietje kunnen vellen – maar wel omdat ze pas tien uur later dan haar afspraak met de dierenhandelaar komt binnenwaaien, waardoor de slangen de kans kregen om hun ongelede ogen aan het volstrekte duister in het terrarium te laten wennen en op zoek gingen naar zwakke plekken in de wanden van het terrarium, zoals likkebaardende velociraptors in een met technische problemen kampend pretpark.

Gelukkig vonden ze die niet, overal dubbele beglazing, al moet hier wel bij worden vermeld dat geen van deze slangen tot de giftige soorten horen. Eerder is het de aan de winkel volstrekt niet-gerelateerde want niet als vervelbaar koopwaar tegen verveling aangeboden pofadder, uiterst zeldzaam in Tsjechië, en tevens ook in Iowa, waar dit tragische verhaal zich mogelijk afspeelt, die via de riolering toegang tot het pand heeft gevonden en wiens superefficiënte gif een einde maakt aan het negentien lentes jonge leven van nonkel nog voor deze de nochtans beslist onaangename en eigenlijk heel pijnlijke beet kan voelen.

De winkel wordt niet opgedoekt. De adder wordt niet afgemaakt. En ook Liesje zal het lachen drie maanden later vergaan, al verdient ze dat gruwelijke lot, waar hier niet over zal worden uitgeweid, ondanks al haar misdaden tegen de mensheid, nu ook weer niet.

Flavours of the month

New music, folks! Enjoy.

1. Amenra - A Solitary Reign
2. BRNS - Forest
3. Godspeed You! Black Emperor - Anthem For No State
4. Flying Horseman - Deep Earth
5. OUTER - eyja
6. Autobahn - The Moral Crossing
7. Noel Gallagher & His High Flying Birds - Fort Knox
8. Neufchâtel - Aliyah
9. Shht - Mao
10. Moby - Like a Motherless Child
11. Queens Of the Stone Age - Domesticated Animals
12. George Fitzgerald - Burns
13. Elbow - Golden Slumbers
14. Amenra - Children Of the Eye
15. Anna Von Hausswolff - The Mysterious Vanishing Of Electra
16. Nikolaj Efendi - Flames Took It All
17. blackwave. feat. David Ngyah - Elusive
18. Morrissey - I Wish You Lonely
19. The Go! Team - Mayday
20. Odonis Odonis - Nasty Boy
21. Hookworms - Negative Space
22. Madensuyu - A Current
23. Biezen - I Will Remember You
24. Lucy Dacus - Night Shift
25. Kapitan Korsakov - Freedom Audition
26. Zool. - Rhino
27. Morrissey - Jackie's Only Happy When She's Up On Stage
28. Franz Ferdinand - Always Ascending
29. Sufjan Stevens - Tonya Harding
30. Dez Mona - Skai Blue

Overlast

DE Studio heeft met zijn vele podia en ruimtes de meest boeiende feestjes, en ook festivals lijken er goed te aarden. Op Overlast gaven tientallen beloftevolle bands en dj’s het beste van zichzelf verspreid over drie podia en een danszaal.

Fortress, de nieuwe groep van Hanne Torfs, verzorgde de openingsdans in de Club. Het drietal nodigde ons voortdurend uit om als gekken te dansen op hun pompende beats en smakelijke synths. Hanne leek zich als een vis in het water te voelen in haar rol als onvervalste discodiva, helemaal in goud gehuld. Noem haar gerust de Belgische Fever Ray of Régine Chassagne. Hannes danspassen waren aanstekelijk, in de lyrics trachtte ze de oerelementen te willen bezweren, in een kosmisch spel waar weird en glamour elkaar ontmoetten. Sommige nummers waren erg lang en haast een saga op zich, met verrassende wendingen, ja af en toe zelfs van zulke epische afmetingen dat ze gerust naast een ‘Reflektor’ van Arcade Fire konden staan. Dat was niet zonder de nodige bombast, waarin Hannes vorige band Nunki ook al excelleerde. De dansvloer was de tempel waarin Fortress de gevaren van de nacht een kopje kleiner maakte door zelf bij momenten ronduit gevaarlijk te klinken. De finale leek dan weer een gedrogeerde orgie tussen The Knife, Daft Punk en Warhola, waarbij letterlijk elke spier, elk gewricht in de Club het op een dansen zette. Behoorlijk opwindende set.

In Studio Zwart toonden de Gentse jongens van Coyote Melon hoe indierock tegenwoordig moet klinken: even hip als de zonnebril van drummer Von Bayern. Echt fan van de soms wat geforceerde hoge stemmetjes waren we niet, toch bleef deze band boeien en dit in stijgende lijn doorheen de set. Hier en daar moesten we aan Arctic Monkeys denken, en de nochtans degelijke nummers klonken zelden echt origineel. Toch leek Coyote Melon verschillende subgenres te beheersen in een stoet van potentiële Afrekeninghits die bij momenten verrassend uit de hoek durfden komen. Zo ontspoorde de zwoele wals met de muze Rachel in een demonisch gelag. We verlieten Studio Zwart in de overtuiging dat we nog veel van Coyote Melon zullen horen.

Het viertal van The Insect Soldiers of the Sky stuurde een zwerm songs op ons af die, naast toegankelijk en zelfs vrolijk, verdraaid dreigend uit de hoek kwamen. De zware rockmuziek werd met licht psychedelische synths verlucht. Bij deze best doordachte muziek moesten we meerdere malen aan Bed Rugs denken, al werd de mierzoete zang gelukkig vaak genoeg afgewisseld met een rauwer merk. In het laatste nummer gooiden de Limburgers alles open, en tijdens deze beslissende veldslag sloten de gevleugelde troepen ons helemaal in. Hun zege verklaart zich zeker niet enkel doordat ze nét in de minderheid waren. Kiezen is verliezen, zeker op een festival met vier podia, toch hadden de afwezigen bij deze luchtinvasie op onze trommelvliezen ongelijk.

Alles klinkt wat rammeliger en meer overstuurd in Studio Zwart, maar laat dat nu net een kolfje zijn naar de beslist niet onschuldige handen van Undskyld. Met hun in soundscapes gemarineerde post-punk en jazzy rock creëerden ze een muzikaal mistgordijn om dan weer als gekken los te barsten. De drie instrumenten leken voortdurend op hol te slaan, steeds binnen de strakke structuur van de compositie, in een uiterst boeiende en meeslepende opbouw waar menig jazzfanaat van zou aan het kwijlen gaan. De band en het publiek zaten in een bus en die denderde de helling af en het ravijn in, en dat leken we allemaal best prettig te vinden. Zelfs nummers met een goedgeluimde gitaarriff wisten indrukwekkend te rommelen, met een speelse en toch waanzinnige sound die met plezier door de grenzen van de genres brak. Met de krachtige afsluiter ‘City preacher’ ontketenden de Antwerpenaren de techniek van de verschroeide aarde. Undskyld voor de overlast.

UMM wist al aangenaam te verrassen op de finale van De Zes. In het Salon van DE Studio konden ze ons finaal overtuigen van hun vakvrouw- en manschap. De subtiele indiepop en kleurrijke visuals vielen als een warm deken uit de lucht om het publiek de kans te geven zachtjes weg te dromen. Soms ingetogen, dan weer speels, de koekjes voor het slapen gaan smaakten: veel suiker en in hele gekke vormen en met soms revolutionaire ingrediënten. Een 10 voor originaliteit is een zeldzaam behaalde score, al beheerst UMM dezelfde métier als pakweg alt-J. Op voorspelbaarheid haalt het Antwerpse gezelschap immers een even hopeloze buis als hun Britse collega. De meest onverwachte kunstgrepen volgden elkaar op, maar vloeiden naadloos in elkaar over. De tekst van ‘Naked as we came’ van Iron & Wine werd een nieuwe muzikale mantel aangepast, en van de ijle synths en haast magische samenzang op ‘Papercut’ werden we helemaal high. Als dessert was er de Franse extase van ‘Femme d’espace’ met een verslavende gitaarsolo als kers op de taart. Wij krijgen geen genoeg van UMM, en iets zegt ons dat afkicken er in 2018 niet zal inzitten.

Of lees dit verslag gewoon op Indiestyle.be!

Ballonnenvrees 8 december 2017

Ballonnenvrees verzorgde gisterenavond voor het eerst een avond in Café Boekowski, op de Bolivarplaats. Dat bleek een heel goed idee. Gert Vanlerberghe startte met een nieuwe en een oude tekst, allebei nogal existentieel. West-Vlaams dichteres Julie Beirens had al bijna twee jaar niet meer opgetreden en maakte deze avond haar comeback, met zowel oude als nieuwe teksten, poetry slam maar ook kortere gedichten, en steeds met haar gebruikelijke kleurrijke metaforen. Zo ging een van haar teksten over een trip naar Oostende.

Antwerps talent Jelke ging voor zowel Engelse als Nederlandse teksten. In 'Storm' stierf ze onbewust in de oceaan tussen zeedieren, en uit 'Grote Familie' bleek hoeveel haar uitgebreide familie voor haar betekent, een verhaal waarin verlies centraal staat. Beeldenstormer Baalmond verklaarde dat hij absoluut geen tragedie in zijn leven kent en dan maar politiek incorrecte teksten schrijft. Het misantrope 'De Kannibaal' startte met een citaat van Philip Larkin. We kregen een geestige herwerking van het 'Onze Vader'. Onder zijn horrorgedichten mocht ook de lade vol messen deze keer niet ontbreken.

Na een deugddoende pauze was het aan Joris Brussel, net als enkele andere dichters helemaal vanuit Nederland komen reizen. Zijn spitsvondige gedichten waren nu eens een eerbetoon aan shoarma, dan weer een klaagzang op de hamster Hammie. Andere teksten hadden de welklinkende titel 'Hemelbestormers' of 'Dagboek van een Ruimtevaarder', en ook zijn gedicht over vrouwen die mannen in hun slaap slaan was erg amusant. Ook Amsterdams dichter Martin Wijtgaard wist ons met geestige en diepe teksten te bekoren. We kregen onder meer 'Uitgepraat', een deel uit zijn cyclus 'Het Bedronken Land', over West-Friesland, en verder waarschuwde hij ons voor onschadelijke mensen. Heerlijk rijke ruige teksten voor op een beschonken avond!

Het was al lang geleden dat we Joran Jambé nog op visite hadden. De punkdichter treedt nu op als JJ Handshake en opende met een ode aan pornoster Riley Reid. Hierop volgde het ultrakorte dadaïstische 'Kalasjnikovkut'. Oh, zou het zo'n avond worden? Eigenlijk zou je kunnen moshen op zijn punkgedichten, zo ook op het gedicht over de Hells Angels. Op het moment dat Joran drie vrijwilligers nodig had, stapten drie jonge vrouwen Café Boekowski binnen. Hebbes. Ze mochten op de rand van het podium gaan zitten en waren nu Jorans 'menselijke xylofoon', ofwel 'De Hijgers'. Zo bespeelde hij achtereenvolgens de kreun, de hijg en de kir, als organische soundscapes bij zijn gedicht. Heerlijk raar. Ook angry young man Tim Van Hoof mocht niet ontbreken. Aan bod kwamen onder meer 'The Small Things', 'Like Clockwork', 'The Cocoon' en een tekst die het concept kerst met woorden te lijf gaan. Opzwepende rauwe teksten in vlot Engels. Hou deze man in de gaten.

Antony Samson luidde de open mic in met gedichten over zonnebloemen, verlies, de tijdsgeest, 22 maart en het vaderschap. Hierna veranderde de Boekowski in een soort van dierentuin, met Gert als dirigent van deze beestige compositie. Het was het experimentele bruggetje naar Kristien Van Den Borne die de thema's psychose en spontaniteit aanraakte en spirituele gevoelens in het publiek aanwakkerde. Nour had een krachtige slamtekst en een maatschappelijk geëngageerde tekst voor ons in petto. Altijd indrukwekkend, deze man. Moomer verhaalde over vibrators op zonne-energie, zijn crush op de farmafee en condooms als waterzakken in de woestijn.

Kristien Van Hee had haar door eindrijm en alliteratie gestuwde teksten voor ons klaarstaan, gemarineerd in filosofie. Zo verkocht ze haar ziel aan de duivel voor haar favoriete schort. Zeer geestige en goed geschreven teksten die ook nog eens entertainen. Vervolgens Tim Albus met zijn woordspelletjes en teksten over een kaastunnel en een tandartsbezoek. Gust Peeters heeft zich ontpopt tot dé Vlaamse vertaler van het werk van Leonard Cohen, beetje bij beetje, en voor vanavond had hij een van zijn gedichten vertaald. We kregen het origineel en de vertaling. JJ Handshake sloot de avond af met zijn gitaar en een liedje voor meester Fons.

12 januari mag u in het heel groot in uw agenda schrijven want dan zijn we helemaal terug, opnieuw in Boekowski, met een goed gevuld programma en natuurlijk de open mic. Prettige feestdagen, ballonnenvrezend publiek, en tot gauw!

Foto's: Gust Peeters

Bietenland

Trojaanse geit kniediep in de leefstroom van bietenland, drinkt industriebocht waarvan ze is vergeten het zelf te hebben uitgezeikt. Haar eigen verwrongen universum achter de schermen. Lach eens naar de camera. Bevestig fake geblaat voor de keutels thuis. Bij het drinken verslikt het dier zich net niet in haar gevorkte tong. Al wie haar herkauwde platitudes niet na gaapt, moet branden branden branden in haar verongelijkte hel.

Ondertussen zie ik de zwakste geesten van mijn generatie zich in het harnas hijsen. Ze grijpen naar hun kromzwaard en slaan op wat voordeuren. Aufmachen. Schild en vriend. Een groot zwart kruis op de gevel van de Andersdenker. Dissidenten dien je te dissen. Fatsoen wordt norm wordt regel wordt wet wordt keurslijf wordt wapen.

Het hekje is van de dam en krijgt gestalte, groeit, groeit, groeit tot een Mexicaanse muur, een nec plus ultra. Bij volle maan ontpopt het zich tot een demogorgon, die van het Correcte Denken. Vreemdere dingen dan in 1984 zweven nu boven onze wijken. Ze houden een belerend oogje in het zeil, een onweerswolk als geweten, die elk moment in onze hoofden kan inslaan, een illithidisch virus verspreiden dat meningen opspoort en uitschakelt. Sneller dan je de Andersdenker kan ontvrienden. Sneller dan zijn nek bij het hangen breekt. Beeld je zijn erecte penis in. De vlaggenstok is kaal en glad. Hij knakt. Ambitie voor estafette maar niemand waagt het er zijn fikken aan te verbranden. De Mening is dood. Het onrecht gewroken.

Laguna op Beat Night

Beat leeft! 60 jaar na het verschijnen van Jack Kerouacs klassieker On the Road blijkt Antwerpen nog steeds heel wat passie voor de Beat Generation te koesteren. Op 2 december stond de nacht van VONK & Zonen in het teken van de beatniks, met als onbetwiste headliner Sonic Youth legende Lee Ranaldo, maar verder ook onder meer Tubelight, Mauro Pawlowski, Jeroen Olyslaegers, Marcel Vanthilt en Roland. Samen met de beloftevolle band Laguna en kunstenares Barbara Bervoets riep ik de geest van William Burroughs op, in het epicentrum van een alternatieve hades waarin duizendpoten en dinosaurussen uit de lucht vallen, naakte zachte machines stevig onder handen worden genomen, mislukte uitvinders uitdoven, geile feestgangers op hun kin mogen kloppen, waarin Tantalus stikt in de druiven en verdrinkt in de wijn, en Prometheus' lever de kuren van een hagedisstaart beoefent. Danny Quintelier was erbij en nam enkele impressionante foto's. Bekijk HIER de volledige set!