dinsdag 11 oktober 2016

Derrel

Je stond ons op te wachten aan het paadje dat naar je appartementsblok leidde, je grijns één en al gastvrijheid, trots en anticipatie. De koning van Woensel. Strak in het pak, geen hemd, wel een das. Dat je benieuwd was naar ons optreden. Dat het een bijzondere avond ging worden. En dat werd het. En zo volgden er nog heel wat. Van die opmerkelijke avonturen zoals een gangster/dichter kortfilm maken, waarbij zelfs de Antwerpse politie komt meedoen. Waanzinnige poëziefestivals organiseren waar in het begin van de avond al een draadje los hing, en waar jij en de mensen die je rond je verzamelde tijdens het verloop van de avond eens goed aan gingen hangen. En wie wél aanleg had voor organisatie werd tot een burnout gedreven. Met een oldtimer bus doorheen het Nederlandstalige platteland, van stad tot stad. Je opmerkelijke stijl van performen, heel theatraal, en toch zo authentiek. Jij bent een wandelende karikatuur, zo'n schimmig personage uit een boek of een cultfilm, flamboyant, over the top, een hart groter dan de hoeden die je wel eens draagt. Je bent een kubistisch lappendekken. Je bestaat uit anekdotes, die we keer op keer met smaak vertellen, steeds meer aangedikt, al hebben we nooit veel peper nodig wanneer we over je vertellen, je was altijd al voldoende gekruid.
Het zijn moeilijke dagen. En ik kan niet eens beginnen met me in te beelden hoe zwaar deze strijd voor je moet zijn. Jij als slachtoffer. Het is amper te geloven. Die sluipmoordenaar. Die tijger in het hoge gras. Eén die mooie mensen verrast. Die laffe ziekte. Zo laf. Je stond nog op Ballonnenvrees, uitgeput, maar dat zagen we niet. Dat je even een uurtje in de geparkeerde auto moest gaan slapen, was om je roes uit te slapen, zo dacht ik. Je optreden was er één om in te lijsten. Met de gebruikelijke theatraliteit en shockeffect. Dood aan de powezie? Wel, de powezie is niet dood. Je vele initiatieven hebben bijgedragen aan deze renaissance van de podiumpoëzie. En dan hebben we het nog niet eens gehad over je rol als uitgever, gepubliceerd dichter, noem maar op. Je bent een van de meest opmerkelijke personen, of laat ik maar gewoon het woord 'figuren' gebruiken, die ik heb ontmoet. Veel sterkte, nachtburgemeester, relschopper, punker, ontembare orkaan. Jij zult blijven woelen, stormen, dreunen, zalven. Brother in madness. Hou je taai.

1 opmerking: