maandag 10 oktober 2016

De nacht

Die gedachten waarop nachten kunnen breken, verblind door een gebrek aan licht en high van hun eigen duister. Een sombere overpeinzing komt altijd onverwacht. Ze rijt elke jonge nacht, onervaren in haar veelvoud aan mogelijkheden, moeiteloos aan flarden. Amper opgewassen tegen wie geen aandacht heeft voor nachtelijke pracht. Zelfs in het meest volmaakte duister heb je zwartkijkers.

En de nacht zet poorten open, laat niets of niemand buiten, dronken door een macht van tolerantie, een drang naar experiment als een dodelijke cocktail. Als stomende seks kan, dan kan ook verkrachting. Als liefde en behagen, dan ook woede en verwarring. Hier krijgt iemand een ingeving, ze wil haar man verrassen. Daar drijft de rommel in zijn hoofd een man naar drank en zelfmoord. Hier woedt oorlog, daar groeien tweede kansen. Hier feesten als de beesten, daar een spuit in de aders.

Gekker moet het niet worden, dacht de nacht bij zichzelf, en toen werd het nog gekker. Gierende banden. Een Nissan die zich rond een lantaarnpaal drapeert. Vrouwen nagefloten, ze negeren, krijgen slaag. Wat had je aan? Honden verscheuren elkaar voor hun baasjes vermaak. Een eenzame man die zijn allerlaatste adem uitbraakt. Een dronken val van zes hoog. Een gooi naar macht. Een betoog. Kristalnacht. Lange messen. Een popster vermoord. Een baby doodgeboren.

De schemering was zwanger van beloften en van kansen, maar de nacht brengt alle duivels aan het springen, aan het dansen. De nacht snuift lijntjes sterrenstof, voelt zich groter, kan meer aan. Als een zaadje in de hersens groeit een inval tot een daad. En met spijt in hun ogen zeggen zij het was de coke, het was de drank.

Maar het was de nacht, onverantwoord, die de rede had verpacht. Het was de nacht, opstandige puber, onstuimig, ondoordacht. De omvang van de schade die ze toelaat had ze nauwelijks verwacht. Het was de nacht, wanneer alles nep en schijn en verdacht. Arresteer de nacht. Veroordeel de nacht. Die junkie. Die hoer. Die gangster. Moordenaar. Bedrieger. Leugenaar. Messentrekker. Manipulator. Pak haar alles af. Trek haar bij de haren. Sleep haar over de grond. Het is de dag die onze zelfoverschatting weer verstomt.

----------------

Deze tekst wordt op AzertyFactor getypt door Sara Vertongen, waarvoor dank. Hieronder schrijft ze over de stijl en thematiek in mijn meest recente teksten. Een schrijver zou voor minder beginnen blozen:


Sara Vertongen werkte als acteur bij o.a. Het Toneelhuis, KVS en Het Paleis en maakte eigen voorstellingen bij Kunstencentra Limelight en De Werf. Sinds enkele jaren zit ze mee in de artistieke kern van Het nieuwstedelijk, het stadstheater van Leuven, Hasselt en Genk. Je kunt haar momenteel bewonderen in twee bioscoopfilms nl. in 'A Quiet Passion' en 'Le ciel flamand '. Sara zetelt aanstaande zaterdag 26 november in de jury van het EK Poetry Slam in Leuven. Sara tipt 'De nacht' en alle andere teksten van Gert Vanlerberghe.

"Ik tip deze week eigenlijk graag een schrijver in plaats van één tekst, vermits ik merkte dat ik bij het lezen aan verschillende teksten van deze man bleef haken: Gert Vanlerberghe. Hij experimenteert en groeit, maar heeft toch een onmiskenbare stijl. Ik hou van hoe hij ritmeert, zijn muzikaliteit en schijnbaar simpele, secure beelden: "Een leven opgestapeld als bij een onhandig partijtje Tetris". Hij schrijft teksten die schreeuwen om uitgesproken/gespeeld te worden en laat dat net hetgeen zijn dat mij boeit. De beste test voor een tekst is immers om hem uit te (laten) spreken. Als ik dan toch één tekst van hem moet kiezen, beveel ik je aan om met 'De nacht' te beginnen: er is namelijk altijd nood aan nieuwe songteksten of raplyrics en deze ligt gewoon voor je klaar; glashelder en loeihard. Een ode aan de schade die de nacht toebrengt, een ode aan gedachten omdat wapens altijd welbespraakter zijn dan verhalen en er altijd geld is voor drugs."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten