Het programma in de mooiste zaal van Fort Hedonismuz, het met kleurrijke spots en de impressionante schilderijen van Aras getooide podium Ouija, ving pas laat op de avond aan. In twee verschillende sessies van elk een halfuur ging de muzikant Adriaan de Roover, bezieler van Oaktree, de samenwerking aan met verschillende dichters uit België en Nederland. De zweverige ambient/elektronica en vakkundige woorden leken geen vreemden voor elkaar. De dichters waren niet de minste trouwens. Naast tijdelijke invallers Gert Vanlerberghe en Miguel Santos hoorde u vooral Maya Wuytack, Sven Staelens, Sam Hoeck en Yanni Ratajczyk.
Ertegenover bevond zich de bar, met meer werken van Aras, en Rotterdams dichter Miguel Santos in zijn Santorium. Met zijn tikmachine fabriceerde hij ter plekke nieuwe gedichten. Uurtjespoëzie heet zijn populaire concept en ik ben blij dat ik het naar Ekeren heb kunnen brengen.
Ook op het gelijkvloers bevond zich in zaal Valletta de expositie The Island Indoors van vijf Maltese kunstenaars. Hier gaf Dean Bowen een vlammende set poëzie. Hij groef vergeten geschiedenissen op en wist ons op bijzonder eloquente wijze een geweten te schoppen. Zijn bundel heet Bokman en die moest u al in huis hebben.
Dé Antwerpse revelatie van het jaar Fortress sloot het hoofdpodium af. Heerlijk, die deksels dansbare synthpophits die strak staan van de lekkere beats, opzwepende drums en Hanne Torfs als onvervalste discodiva genre Fever Ray. Hun singles 'Wanderlust' en 'Darkside' kan u ondertussen achterstevoren meezingen (bij voorkeur in de douche), en ook hun cover van Madonna is er niet naast. Een van de grootste binnenkoppers op eender welke Ballonnenvrees. Alleen jammer dat dansen strikt verboden was omwille van instortingsgevaar. Er werd geestdriftig voetgetapt.
En dan was er Attica, ofwel de zolder van Hof De Bist, waar het theatergezelschap Studio Bernadette zich had verschanst. Of dit officieel hun vijfde stuk is, weten we niet, maar Hedonismuz kreeg wel de première van - hou u vast - The Educational Institution For Whores, Sluts and Witches Like Anna Karenina and Other Scum. Niet voor flauwe bezekes. Het instituut opende enkel die bewuste vrijdagavond zijn deuren. Huisregels dienden wel te worden gevolgd. Een vragenlijst moest worden ingevuld. Vervolgens stuurde de onvergetelijke receptioniste Mona Vanschoenwinkel ons de zolderkamer binnen, op een haast hallucinant bezoek aan de wandelgangen van het instituut, met de meest onwaarschijnlijke vrouwelijke personages die u zich maar kan indenken, en bijbehorende pranks en mindfucks - het stokpaardje van Studio Bernadette, zeg maar. U was gechoqueerd, zegt u? Wij ook, maar genoten van elke geplande en ongeplande situatie waarmee de vier actrices de met stomheid geslagen bezoekers bléven om de oren slaan. U kon er vissen, goed dineren en er was zelfs een mini-cinema. Het effect van het souveniertje dat we op het einde van de rit meekregen, was Lynch niet onwaardig.
Meer foto's volgen ongetwijfeld. Deze zijn van Chloë Nunez Garcia en Lisa Deckers. Bekijk hier de schitterende aftermovie die Lisa Deckers voor ons maakte:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten