Ballonnenvrees 7 december 2016

De laatste Ballonnenvrees van 2016 ging door in 't Werkhuys. Thomas Goorden beet de spits af met enkele geestige 'misantrope gedichten', waaronder eentje dat hij baseerde op een tekst van Els Dejonghe. 'Jullie Zijn Zotten' ging over de normale mens, de doordeweekse brave burger. Amsterdams dichteres Meliza de Vries had het in haar prachtig gecomponeerde gedichten onder meer over een blaastest en de kunst van het schreeuwen. Daan Janssens stond alweer voor de derde keer op Ballonnenvrees dit jaar. Deze relatieve nieuwkomer maar nu al poëtische reus declameerde zijn subtiel oorlogs- en vernielzuchtige gedichten als een priester. Ze doen je zin krijgen in dissonant dansen.

Silke Vos Vanhoof, een singer-songwriter uit Antwerpen, zorgde vanavond voor de muziek. Haar bloedmooie liedjes in zowel het Nederlands als het Engels hadden de meest uiteenlopende thema's. Zo zat er bij eentje hondenstront in de brievenbus van het refrein. 'Wieglied' gaf ons kippenvel en ook afsluiter 'Where the beds are' was een schot in de roos. We kregen een pauze om hierover na te denken.

Antwerps rapper Spitler, de artiestennaam van Younes Van den Broeck, maakte ons wakker met rake teksten over duivels en demonen, haters en racisme, en de hypocriete kant van België: onze wapenhandel, ons buitenlands beleid... Erg verfrissend hoe hij met woorden speelt en met een rijke woordenschat en een retestrak ritme ons keihard in het gezicht slaat. Jitse Verschueren kwam op het podium verkleed als vrouw, of eigenlijk als shapeshifter-transgender-mutant. Zijn verhaal over hoe hij zijn vrienden gelukkig wil maken was zowel aandoenlijk als waanzinnig grappig. Hij eindigde met een hilarisch liedje over hoe hij iemands hondje wil zijn. Wij kwamen niet meer bij van het lachen.

Uit Rotterdam was er Omar El Allali, zelf een organisator van een woordpodium. In een van zijn beklijvende gedichten beschreef hij het leven van een Syrisch kind op de vlucht, en hoe zij de traan van de mensheid is. Sven de Swerts mocht het hoofdprogramma afsluiten, onder meer met een pakkend gedicht dat hij aan zijn voormalige buurman opdroeg. Hij liet het publiek ook uit volle borst een tekst van Green Day roepen, terwijl hij er een van My Chemical Romance overheen riep. Kijk, ook dat is poëzie. Denk ik.

Na de pauze bracht Gert Vanlerberghe met zijn gedicht 'Ozymandias' een eerbetoon aan de overleden dichter Derrel Niemeijer, naast nog andere gloednieuwe teksten. Op de open mic hadden we John Brains, met onder meer 'Verwarrend' en 'Menens', Grazie met 'The Dream' en 'Onder Invloed', Gust Peeters met een eerbetoon aan de 'Pink Poet' Nic van Bruggen, en tot slot als special guest Steven Grietens, die honderd jaar dadaïsme herdacht met een tekst van Kurt Schwitters (waarbij het publiek voor de nagalm zorgde). Hij sloot af met teksten over de nazomer en de winter, want daar zaten we vandaag, op 7 december, een beetje tussenin.

Ballonnenvrees houdt ermee op dit jaar, maar op 27 januari zijn we er terug. Dan staan we voor het eerst buiten Antwerpen, in de bibliotheek van Mechelen, in hartje Poëzieweek.

Foto's: Gust Peeters