Laat ons dichten
over lege kamers
en dingen die kringelen,
ons een houding herinneren,
schrijven in uitgepuurde stijl
over niets in het bijzonder,
over... dingen.
Laat ons meisjes zijn
met kleine borsten
en korte rokjes,
of stoere jongens
die knielen voor dogma's.
Laat ons klanken spuwen,
eindrijm schuwen,
kleuren tussen lijnen
die Verhelst al heeft gebeiteld.
Laat ons prijzen winnen,
garant staan voor kwaliteit
voor altijd.
We zijn onze eigen poortwachters,
lopen met onze hoofden
tegen de binnenkant
van onze ivoren muur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten