We moesten er even op wachten, maar op 23 september was er de 25e editie van Ballonnenvrees, die de presentator-organisator inluidde met het 'Copropoëem', een waanzinnige scatologische tekst die hij voor het eerst bracht. Nederlands Slampioen Daan Zeijen, uit Utrecht, mocht vervolgens écht de spits afbijten met zijn originele slamteksten. Hij moest het wel opnemen tegen enkele boertige lawaaimakers, maar die waren gauw stil toen Didi de Paris zich ermee ging moeien. Vervolgens Jan Ducheyne, van de poëzieband Roes en tevens stalmeester van De Sprekende Ezels in Brussel. Ook hij komt met heel wat impressies terug van een week touren met de Poëziebus, en heeft er een, naar goede gewoonte, erg lang gedicht over geschreven, met een soort van inventaris van alle soorten dichters die op de bus zaten. Hij deed ook iets met een ballon. Maar David Cameron deed dan weer iets met een varken.
Brulboei en Tilburgs stadsdichter Martin Beversluis stampte schuimbekkend in het rond, waarbij menig ballon sneuvelde, zijn bundel Meanderthaler in de handen geklemd. Altijd impressionante performances van deze opperslammer. Antwerps singer-songwriter Til Roose - jong nog te ontdekken getatoeëerd talent - bracht korte Engelstalige liedjes op heerlijk nonchalante maar goedgemutste wijze en sloot daarmee het eerste deel af.
Deze avond was ook de voorstelling van Verdwenen, de tweede roman van Gert Vanlerberghe. Hij liet zijn publiek kennismaken met het tragische bestaan van Zatte Maurice, lid van de Pispotten. Lotte Dodion en Salomé Dos Santos konden er helaas niet bij zijn, maar, zie, ginds kwam de Stoomboot. In december brengt Niels zijn tweede cd uit en daar speelde hij vanavond enkele knappe nummers uit. Bijzonder leuke nummers en dito teksten!
Deel drie opende met een dansperformance zowaar! Denis Inghelbrecht deed heel 't Werkhuys versteld staan met een sterke, geïmproviseerde dans op ontroerende muziek. Woordkunstenares en actrice Stefanie Huysmans haalde een toneelstuk over Hector en Andromache van onder het stof en vroeg Michiel Van Opstal op het podium - die moest Hector vertolken. Erg leuke en goed geschreven dialoog. De boel afsluiten lieten we over aan Didi de Paris, die ondertussen al 38 jaar de Vlaamse podia onveilig maakt, onlangs nog het Sportpaleis, vanavond 't Werkhuys. Hij had een kersverse tekst bij over de vluchtelingen, en verder vroeg hij zich af waarom hij in godsnaam niet in Leuven was gebleven, een tekst die het altijd goed doet in Antwerpen, dat spreekt voor zich. En omdat er na Didi de Paris gewoon niets meer kan groeien of aarden of zijn, hielden we het hierna voor bekeken en keken we al meteen terug op een sterkte editie van Ballonnenvrees. Meer van dat op 16 oktober in Café Ami!
Foto's: Gust Peeters en Tsjêbbe Van Damme
Bekijk hier nog eens de trailer van Verdwenen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten