Weekly singles chart

Sigur Rós still at number one!

1. Sigur Rós -  Varúð
2. The Dandy Warhols - Sad Vacation
3. The Rapture - Sail Away
4. Animal Collective - Honeycomb
5. A Place to Bury Strangers - So Far Away
6. Moss - What You Want
7. DZ Deathrays - Dollar Chills
8. Richard Hawley - Leave Your Body Behind You
9. The Hickey Underworld - The Frog
10. Steak Number Eight - Dickhead
11. The Mars Volta - The Malkin Jewel
12. Gazpacho - Black Lily
13. Spector - Chevy Thunder
14. Tubelight - In Your Eyes
15. Gravenhurst - The Prize
16. Great Mountain Fire - Late Lights
17. Beach House - Lazuli
18. Jack White - Sixteen Saltines
19. Miike Snow - Paddling Out
20. Arctic Monkeys feat Richard Hawley - You and I
21. Maxïmo Park - Hips and Lips
22. Alabama Shakes - Hold On
23. Woodkid - Run Boy Run
24. Spector - Celestine
25. Beach House - Myth
26. Sky Castles - Camp, Not Kitch
27. Boy & Bear - Feeding Line
28. A Place to Bury Strangers - You Are the One
29. Blaudzun - Solar
30. Kapitan Korsakov - Lest My Water Break

You occupy my heart

Y      O        U            O         C      C        U        P    Y           M     Y           H        E      A         R       T

With flags and masks and slogans

You rush into the streets

The streets of love are red as blood

You occupy my arteries

You scream you had enough

You really want to change

The way that things are going

You want to rearrange

And now my heart is taken

It yielded without protest

I know that you won't break it

As occupying guest

With flags and masks and slogans

You occupy my heart

You fight my white blood cells

You hide inside my veins

You flee through my aorta

A rush to my poor brain

You knew my heart was aching

But no one seemed to know

Heart failure's never faking

Its weathering was slow

But you come in sweet defiance

Like a virus in demand

Against the rules of science

You occupy Heartland

With flags and masks and slogans

You occupy my heart

You devised a sly masterplan

That no one will outsmart

No army will be strong enough

They all would fall apart

You declare that you're here to stay

The enemies have lost

You appoint yourself the new mayor

You persevere at any cost

And delegates from all corners of my body

Rush straight into my heart

For centuries they will sing about

How you occupied my heart

Bad Teacher

B A D   T E A C H ER

by Gert Vanlerberghe

- Mr Harris?
- Yes, Atkinson. Do sit down.
- Good morning, Sir.
- And a very good morning to you. Tell me, Atkinson, how does postmodernism manifest itself in DeLillo's writing?
- Well, first of all there's this huge sense of...
- Marvellous writer, isn't he? DeLillo. Don DeLillo. DeLillo Don. Dilly Doe Don. Wonderful. I did like reading Underworld. Very nice piece of writing.
- Yes, Mr Harris, and what, in my opinion...
- I also like Auster very much. His use of metatextuality is bewildering.
- Now that you mention meta...
- When it comes to films, I'm kind of a Kubrick fan. I just can't help it.
- Very innovative director indeed. But, as I was saying, the postmodern...
- AC/DC is also rather good, now that you mention hard rock music. Although I do prefer Bon Scott over the current singer. What's his name? Waits? Tom Waits? I don't remember. By the way, the latest Red Hot Chili Peppers album? Terrible! I'm not talking about By the Way, of course.
- I would say that Don DeLillo...
- Ever been to Salzburg? Salzburg. Not Salisbury. Marvellous city! Very magical, in fact. What with the gardens and all that crap. You have to go there. You simply have to.
- ...used postmodernistic elements...
- Not many people know that, but the bulk of Das Kapital was actually written in Brussels. Can you imagine? It's in bloody Belgium!
- ...in myriad ways, which makes his work...
- By the way, I can see by the look on your face that you're dying to know what I do in my free time.
- I beg your pardon?
- Come on, have a guess. It could really be anything. I'll give you a clue though.
- Sorry?
- Daffodils. And now my lips are sealed. Have a guess, don't be shy.
- Daffodils, Sir?
- Daffodils.
- Well, I don't have the slightest clue, professor. In fact, I thought I was here for my oral exam of Fiction in English.
- Well, I'm a private eye, which basically means that I'm watching people. Haha! So watch it, Atkinson! Hahaha!
- Don DeLillo...
- I'm only joking, Atkinson. Please go on.
- ...especially in Underworld, but also in...
- The part about having sex with my wife that I like the most, is when she ties up my hands and, after a while, decides to let her breasts touch my face. Oh man, I love that shit!
- ...White Noise, really tried to establish...
- Too bad Chelsea didn't win the last round. They really deserved to win this time. Shame!
- Sir, what about Don DeLillo?
- Well, son, what about him? You're here to talk about him, not me.
- Wasn't I supposed to give you a brief...
- That's right, Atkinson. And now that we've come to the end of this oral exam, I have to say I had the impression that you didn't come up with much of an answer to my question and that, basically, you let me do all the talking, give you hints, try to help you out. It just doesn't work that way, I'm afraid. Tell you what, I will give you a 4 and with that some good advice that it is not wise to be this passive during an oral exam, which, eventually, is still all about how much you know about the matter, not how much the professor is willing to help you out. Next time try to focus a bit more on the gist of the topic and you'll be just fine. Have a great summer, Atkinson, and see you back in September.
- Thank you, Sir.

The Cure op Pinkpop - let's get happy!

PINKPOP 2012 dag 1

Drie jaar na mijn eerste passage op Pinkpop werd het nog eens tijd om naar Nederlands Limburg te trekken voor een op zich niet bijzonder interessante festivaldag, maar wel met een afsluiter die niet te missen is, mijn favoriete band aller tijden: The Cure.
Pinkpop is er strenger maar niet ongezelliger op geworden. Bij het binnenkomen word je gefouilleerd, en of dat nu door een man of een vrouw is, dat maakt hen niets uit. Elke vorm van drank of voedsel is verboden op het terrein, in welke verpakking dan ook. Gelukkig wordt heel soms een oogje dichtgeknepen. Positief is dan weer wel dat ze op Pinkpop gratis water uitdelen. Op die manier vind ik dat eerder vernoemde verbod niet eens zo erg.

26 mei 2012 was een erg warme en zonnige dag. Nu ja, op Pinkpop schijnt de zon dan ook altijd. Wat is dat toch met die Nederlandse bands. Er zit, toch zeker in vergelijking met Belgische bands, amper interessant materiaal tussen. Af en toe springt een De Staat er eens tussenuit, of denken we met nostalgie nog eens terug aan Urban Dance Squad, maar erg veel verder gaat de kwaliteit van de Nederlandse muziekgroepen niet. Gelukkig komt er af en toe eens iets fris opdagen, en een van die bandjes is Moss. Deze heren zijn ondertussen al vrij populair in hun thuisland, maar in België wil het niet echt lukken. Dat is ten onrechte, want ze maken ontroerende, opzwepende muziek met sterke melodieën. Singletje "What You Want" zou zo van een succesvolle Britse band kunnen komen. Moss is niet iets om plots ongelofelijk enthousiast over te worden, dat is ook weer waar. Maar ze kwamen erg goed over live and brachten een evenwichtige en entertainende set. Toch een bandje om in het oog te houden.
Ondertussen stak de Converse Stage tent al propvol met fans van Will and the People. Wie? Inderdaad. Deze Britse indieska-formatie heeft in België nog niet echt een voet tussen de deur gekregen. In Nederland blijkbaar wel. Ik geraakte niet eens de tent binnen, en zo werd het op den duur zelfs vervelend om het concert te volgen. Deze vrolijke bende bracht erg catchy en inderdaad zeer sterk door ska beïnvloedde muziek die ook nog eens zeer goed bij het mooie weer paste. In de helft van het optreden droop ik af om een plaatsje aan de Main Stage te reserveren.

Daar kwam de stonerlegende Kyuss, maar dan in gewijzigde bezetting, als Kyuss Lives!, met Bruno Fevery in plaats van Josh Homme. John Garcia op een podium, dat staat altijd garant voor lekker smerige en strakke pletwalsmuziek die uw trommelvliezen bij de eerste dreunende gitaren al naar de haaien helpt. Dat was deze keer niet anders. Hoewel het erg warm was, werd er hier en daar stevig gemosht, al vond ik dat het ritme van de muziek daar vaak te traag voor was. Headbangen ging veel beter. Oerklassiekers als "One Inch Man" en "Green Machine" passeerden de revue, en oh wat klonk het allemaal heerlijk vet! Kyuss, het blijft verdomd goede muziek!

Daarna die andere 90s-classic, The Afghan Whigs. Hun status is lang niet zo legendarisch als die van Kyuss, maar ondanks hun belachelijk lage airplay op de radio tegenwoordig, zijn onze dertigers en veertigers hen zeker nog niet vergeten. Greg Dulli en de zijnen brachten een voor velen zeer nostalgisch concert, met onder meer de erg leuke hits "Gentlemen", "What Jail Is Like", "Going to Town" en natuurlijk het knappe "Debonair". Zeer goede meezingrock van de bovenste plank, met de nodige emotionele toetsen en rake riffs. Fijn om ze eens live te hebben meegemaakt.

Het nadeel aan Pinkpop is dat ze erg veel Nederlandse bands op de affiche zetten. Dat is niet meer dan normaal, want Werchter doet dat ook met Belgische bands. Maar op deze manier krijg je wel miskleunen als Kane, Krezip en Within Temptation als jaarlijkse kost. Deze keer was het de beurt aan Anouk en haar vervelende poprock. Deze 90s rockchick heeft met de jaren een steeds groter divagehalte vermaard, en dat hoor je duidelijk aan de muziek. Haar nochtans goede stem komt al gauw eentonig en irritant over, en veel nummers zijn zo plat als het strand van Scheveningen. Enige pluspuntje voor mij was "Nobody's Wife", een perfect goed geschreven rockschijf van een nu onbereikbare periode uit Anouks carrière. Maar nummers als "Killerbee", "Three Days In a Row" en dat overdreven dramatische "Lost", schei toch uit. Maar goed, nu konden de Nederlandse vrouwen zich nog eens überhollands en 100% vrouw voelen. Lekker!
Daarna weer naar de tent voor een act die ik liever niet op een festival had gezien. Singer-songwriter Ben Howard is in Nederland veel bekender dan hier en hij kreeg voor en na elk nummer dan ook een oorverdovend applaus. Lang kon ik niet van het optreden genieten. Het was veel te druk en veel te veel festivalgangers waren aan het praten. En natuurlijk wou ik ook een goed plekje voor The Cure hebben. Eén van de folkliedjes die ik nog hoorde was de nieuwe single "Only Love". Straffe muzikant, maar geen festivalmateriaal. Op en top genieten van dergelijke muziek doe je in een zaal(tje).

En dan de band waar ik vier jaar op heb gewacht om ze nog eens live te zien. The Cure komt ook naar Werchter volgende maand, maar ik wou ze op Pinkpop zien, waar ze langer mochten spelen. Het zou een concert van verrassingen worden. De eerste was dat Roger O'Donnell, die de band zo'n zeven jaar geleden had verlaten, er weer bij was! The Cure gebruikt dus weer keyboards bij hun concerten. Ook was er een nieuwe gitarist, Reeves Gabrels genaamd. Oh, wat had de band er zin in. En het publiek duidelijk ook. De opener was natuurlijk "Plainsong", dat magische nummer van Disintegration waarvan je helemaal in trance gaat. met meteen daarna plaatgenoot "Pictures of You". Al meteen twee voltreffers achter elkaar! Uiteindelijk zouden de albums Disintegration en Wish (dat dit jaar 20 jaar bestaat!) winnen. Van deze platen werd het meest gespeeld. Andere langspelers, zoals Pornography en Faith, werden dan weer (bijna) volledig genegeerd. De set ging alle kanten uit. Enerzijds hebben Robert Smith en zijn makkers een indrukwekkend aantal hits gespeeld. Op enkele na allemaal zelfs. Ga maar eens na: "High", "In Between Days", "Lovesong", "Just Like Heaven", "A Forest", "The Walk", "Friday I'm In Love", "The Lovecats", "Close to Me", "Let's Go to Bed", "Why Can't I Be You", "Boys Don't Cry"... Het lijkt wel of ze hun best of album van tien jaar geleden integraal hebben gespeeld. Of toch bijna. Maar ook de vaste pareltjes voor de echte The Cure fans kwamen aan bod, en in dat opzicht was het zeker ook een greatest hits optreden. Vaak gespeelde prachtsongs zoals "From the Edge of the Deep Green Sea" en "Play For Today" waren ook deze keer van de partij. De combo "One Hundred Years"/"Disintegration" (ook achter elkaar gespeeld in het Sportpaleis in 2008) was natuurlijk ware overkill voor mij. Het zijn met voorsprong mijn twee favoriete nummers van The Cure. En dan waren er nog de vele verrassingen. Zo had ik nooit verwacht dat de band "The Hungry Ghost", "Doing the Unstuck" en vooral "Bananafishbones" zou spelen! Samen met de vele hits zorgden deze nummers voor een serieuze happy boost aan het optreden. Misschien om de zwartgallige songs mee door te spoelen. Bij momenten ging het er erg vrolijk aan toe, zeker bij "Mint Car" of "Friday I'm In Love". En toch blijven die opgewekte songs een donker randje behouden. Ziedaar een van de vele sterktes van deze band. De onverwachte topnummers "Want" en "Trust" hoorden zeker ook bij de hoogtepunten. "Want" is net zoals "Plainsong" puur genieten in hogere, maar zeker ook melancholische, sferen en zijn qua sfeerschepping toch een pak lichter dan de deprimerende huzarenstukjes "One Hundred Years", "From the Edge of the Deep Green Sea" en "Disintegration". En het ultrafragiele "Trust" is een en al wanhoop en smart natuurlijk. Zo'n uiterst gevoelig nummer live zien, het doet wat met een mens. Vervolgens waren er nog hits als "Lullaby" en "Wrong Number", waar Robert Smith zich het hardst op leek te amuseren.  Als je naar de setlist kijkt, valt het op hoe lang ze hebben gespeeld en op hoeveel liedjes ze ons hebben getrakteerd. Dit optreden was voor elke The Cure fan om duimen en vingers bij af te likken. Een evenwichtige set met hevige mood swings, met zowel grote hits als veel minder bekende niet-singles, met van bijna elk album een of meerdere vertegenwoordigers, met nummers die heel wat genres vermengen en afwisselen, vergelijk maar eens songs als "Plainsong", "The Lovecats" en "Boys Don't Cry". Deze band heeft zoveel gedaan, zoveel geëxperimenteerd, zoveel andere bands beïnvloed. Het is een hele cult op zich geworden, met een zeer uitgebreide en toegewijde fanclub, en gisterenavond hebben ze nog maar eens bewezen waarom dat zo is. Een optreden dat mijn al vrij hoge verwachtingen volledig overstijgt en dat zich best mag meten met het nog langere concert in het Sportpaleis vier jaar geleden. Voor wie naar Werchter gaat: mis ze niet! Als ze een gelijkaardige set spelen, wordt dat puur genieten! En anders wellicht ook...

Na het optreden begon ik te wandelen en na een twee uur lange nachtelijke voettocht belandde ik aan de Duitse grens. In het dorpje Herzogenrath nam ik de trein naar Aken, waar ik de hele nacht nog in de straten ronddwaalde, tot ik nog een heel lijstje van treinen naar huis kon nemen.


Plainsong (Disintegration)
Pictures of You (Disintegration)
High (Wish)
The End of the World (The Cure)
Lovesong (Disintegration)
Push (The Head On the Door)
In Between Days (The Head On the Door)
Just Like Heaven (Kiss Me Kiss Me Kiss Me)
From the Edge of the Deep Green Sea (Wish)
The Hungry Ghost (4-13 Dream)
Play for Today (Seventeen Seconds)
A Forest (Seventeen Seconds)
Bananafishbones (The Top)
Lullaby (Disintegration)
The Walk (Japanese Whispers)
Mint Car (Wild Mood Swings)
Friday I'm In Love (Wish)
Doing the Unstuck (Wish)
Trust (Wish)
Want (Wild Mood Swings)
Wrong Number (non-album single)
One Hundred Years (Pornography)
Disintegration (Disintegration)
---
The Lovecats (Japanese Whispers)
Close to Me (The Head On the Door)
Let's Go to Bed (Japanese Whispers)
Sleep When I'm Dead (4-13 Dream)
Why Can't I Be You? (Kiss Me Kiss Me Kiss Me)
Boys Don't Cry (Three Imaginary Boys)

Weekly singles chart

New week, new chart, same number one!

1. Sigur Rós - Varúð
2. The Dandy Warhols - Sad Vacation
3. Animal Collective - Honeycomb
4. The Rapture - Sail Away
5. A Place to Bury Strangers - So Far Away
6. The Hickey Underworld - The Frog
7. The Mars Volta - The Malkin Jewel
8. Richard Hawley - Leave Your Body Behind You
9. Steak Number Eight - Dickhead
10. Moss - What You Want
11. Gazpacho - Black Lily
12. Spector - Chevy Thunder
13. Tubelight - In Your Eyes
14. DZ Deathrays - Dollar Chills
15. Gravenhurst - The Prize
16. Jack White - Sixteen Saltines
17. Sky Castles - Camp, Not Kitch
18. Alabama Shakes - Hold On
19. Miike Snow - Paddling Out
20. Arctic Monkeys feat Richard Hawley - You and I
21. Great Mountain Fire - Late Lights
22. Regina Spektor - All the Rowboats
23. Sue Me Charlie - Are You Watching Closely?
24. Maxïmo Park - Hips and Lips
25. Spector - Celestine
26. Dry the River - New Ceremony
27. Jack White - Freedom At 21
28. Beach House - Myth
29. Of Monsters and Men - Dirty Paws
30. Boy and Bear - Feeding Line

English Patient

E N G L I S H   P A T I E N T

by Gert Vanlerberghe

- Mr Harris, I'm afraid we have a little problem here.

- Is it that bad, doctor?

- Quite the opposite actually.

- So it's rather good news? I don't see the problem there, doctor.

- It's more complicated than that, Mr Harris. You see, we went through every possible disease that the present symptoms might suggest and, when that didn't lead us anywhere, we tested you for any possible disease that the present medical world has knowledge of, and still all results were negative. We simply don't have a clue about what is wrong with you, Mr Harris.

- And what about my diarrhea?

- I'm very sorry, Mr Harris.

- Every night I have to get out of bed and vomit in a bucket. Every single night!

- Sorry to hear that, Mr Harris.

- My backache is getting worse every day.

- I'm at a loss for words, Mr Harris.

- I cough up blood.

- Still no clue, Mr Harris.

- And when I sneeze, pus oozes out of my ear.

- Pus, Mr Harris?

- Pus.

- We didn't find anything, Mr Harris.

- When I lift my left foot, there's a sudden rush of blood to my right little finger.

- Rather odd, Mr Harris.

- Every time I jump out of the window...

- Good God! How often do you jump out of the window?

- I'm sorry, doctor.

- Yes?

- I'm sorry, but I'm not in the habit of being interrupted.

- So sorry, Mr Harris. Please continue.

- I just cannot believe you just interrupted me, doctor.

- Do continue, Mr Harris.

- I have to do this for work, you know.

- You have to jump out of your window daily? What are you, a stuntman?

- Not quite, doctor.

- Well, what are you then, Mr Harris, if you don't mind my asking?

- I'm a private eye, and it is my business to investigate stuff.

- I see. And that involves jumping out of windows, Mr Harris?

- It most certainly does.

- Well, as a doctor, I should advise against such a practice, Mr Harris. It is not very healthy.

- As if I don't know that, doctor.

- I gather that you rather enjoy jumping out of windows then, Mr Harris?

- Good God, doctor, what in heaven makes you think that?

- Why else would you do that, Mr Harris, if you don't mind my prying too much into your business?

- I just don't see any way around it, doctor. I have to jump out of windows in order to complete each case in a successful way. You as a doctor should know that.

- I'm sorry, Mr Harris, I should indeed. But how do you cope with this rather unpleasant part of your job description, Mr Harris?

- Well, I'm Church of England.

- Are you, Mr Harris?

- I most certainly am.

- Well, that explains one thing and the other.

- Doesn't it?

- It most certainly does. 

- So I don't have cancer, doctor?

- Not a chance.

- No STD. I mean, not a single one of them?

- All tests were negative, Mr Harris.

- I don't have jaundice?

- No, Mr Harris.

- What about MS?

- Not at all.

- Lyme disease?

- You don't have Lyme, Mr Harris.

- How about malaria?

- Nope.

- Tuberculosis?

- Of course not, Mr Harris.

- Hepatitis?

- Neither B nor C, Mr Harris.

- And despite my liver failure, constant pain, chronic fatigue, bodyspasms and trouble urinating, I can conclude that there is absolutely nothing wrong with me?

- Nothing, Mr Harris. All tests are negative.

- COUGH COUGH!

- You just coughed blood on my shirt, Mr Harris.

- I am perfectly aware of that, doctor.

- I mean, are you okay?

- Of course I am. What makes you think I'm not?

- You're absolutely right, Mr Harris. All tests are negative, so there is nothing to worry about.

- That's great, doctor. Hey, is that an open window behind you?

- It most certainly is, Mr Harris.

- Can I...?

- I thought you'd never ask.

Het beste volgens GVL

Nog eens een muziektopic. Voor elke onderstaande band gaf ik m'n favoriete album en nummer. Natuurlijk ken ik van al deze bands niet alle albums en songs, wat bij bands als The Beatles en Sonic Youth al vrij moeilijk zou zijn. Het is dus maar beperkt toonaangevend. Enjoy!

NIRVANA

Beste album: Bleach

Beste song: Aneurysm

JOY DIVISION

Beste album: Closer

Beste song: Decades

R.E.M.

Beste album: Automatic For the People

Beste song: Leave

NEW ORDER

Beste album: Movement

Beste song: Doubts Even Here

U2

Beste album: The Joshua Tree

Beste song: Where the Streets Have No Name

THE SMITHS

Beste album: The Queen Is Dead

Beste song: Bigmouth Strikes Again

SONIC YOUTH

Beste album: Dirty

Bete song: Silver Rocket

RADIOHEAD

Beste album: OK Computer

Beste song: Street Spirit

PEARL JAM

Beste album: Ten

Beste song: Black

PIXIES

Beste album: Doolittle

Beste song: Debaser

JEFF BUCKLEY

Beste album: Grace

Beste song: Grace

RED HOT CHILI PEPPERS

Beste album: Californication

Beste song: Scar Tissue

DEPECHE MODE

Beste album: Violator

Beste song: Walking In My Shoes

THE WHITE STRIPES

Beste album: Elephant

Beste song: Dead Leaves and the Dirty Ground

OASIS

Beste album: Definitely Maybe

Beste song: The Masterplan

THE CURE

Beste album: Disintegration

Beste song: Disintegration

COLDPLAY

Beste album: X&Y

Beste song: Amsterdam

THE KILLERS

Beste album: Sam’s Town

Beste song: When We Were Young

FOO FIGHTERS

Beste album: The Colour and the Shape

Beste song: Let It Die

ALICE IN CHAINS

Beste album: Facelift

Beste song: Would?

NICK CAVE & THE BAD SEEDS

Beste album: Murder Ballads

Beste song: The Mercy Seat

MANIC STREET PREACHERS

Beste album: This Is My Truth Tell Me Yours

Beste song: Motorcycle Emptiness

SIGUR ROS

Beste album: Agaetis Byrjun

Beste song: Saeglopur

DEUS

Beste album: Worst Case Scenario

Beste song: Instant Street

MUSE

Beste album: Origin of Symmetry

Beste song: Knights of Cydonia

IRON MAIDEN

Beste album: Brave New World

Beste song: Blood Brothers

THE MARS VOLTA

Beste album: The Bedlam In Goliath

Beste song: Agadez

LED ZEPPELIN

Beste album: Led Zeppelin II

Beste song: Whole Lotta Love

INTERPOL

Beste album: Turn On the Bright Lights

Beste song: Pioneer to the Falls

KILLING JOKE

Beste album: Killing Joke

Beste song: Love Like Blood

GHINZU

Beste album: Blow

Beste song: The Dragster Wave

MOTEK

Beste album: Port Sunshine

Beste song: I Am Your Son

THE BEATLES

Beste album: The White Album

Beste song: Hey Jude

ARCADE FIRE

Beste album: Funeral

Beste song: Rebellion

EDITORS

Beste album: An End Has a Start

Beste song: When Anger Shows

PLACEBO

Beste album: Black Market Music

Beste song: Battle For the Sun

ZITA SWOON

Beste album: I Paint Pictures On My Wedding Dress

Beste song: Still Half My Friend?

TOOL

Beste album: Lateralus

Beste song: Parabola

Blockupy Antwerp

In solidariteit met de wantoestanden in Frankfurt, waar vreedzame betogers op hardhandige manier werden weggejaagd of gearresteerd door een politiemacht die aanvankelijk in veel grotere getale waren, kwam Occupy Antwerp vandaag samen op de Groenplaats om voorbijgangers te informeren over hoe de 1% wereldwijd door middel van hun geüniformiseerde dommekrachten van de politie het zwijgen oplegt, desnoods met geweld. Quebec, Athene, Madrid of Frankfurt, de politie lacht er niet mee dat wereldverbeteraars pleinen innemen, hun boodschap verspreiden en die pleinen vervolgens weer proper achterlaten.

De Antwerpse politie liet ons deze keer met rust. Ook waren er geen undercover agenten te bespeuren, of ze waren wel héél goed verstopt. Op grote borden en papieren waren talrijke boodschappen en one-liners geschreven. Sommige mensen willen Dehaene zien boeten voor de hele Dexia-affaire. Anderen wijzen dan weer op IJsland, en hoe de schuldigen van de crisis daar voor het gerecht moeten verschijnen. Ook was er protest tegen de GAS-boetes, repressiemiddel van Janssens par excellence, maar compleet ondemocratisch en tegen de scheiding van machten. Angela Merkel was natuurlijk de voornaamste pispaal. Ook de typische kleurrijke paraplu's waren weer van de partij. Heel wat mensen bleven belangstellend kijken en gingen in gesprek met de actievoerders.

Maar het grootste aandachtspunt waren de muzikanten. Zo waren er The Vicars of Skiffle, een muzikaal duo uit Engeland en toevallig op reis in Antwerpen. Gewapend met gitaar, didgeridoo, accordeon en mondharmonica werden met vereende krachten tal van klassiekers gezongen, waaronder Johnny Cash' "Ring of Fire" en "Revolution" van The Beatles. De zon scheen. Iedereen was in opperbeste bui. Er werd muziek gemaakt. Er werd gedanst. Er werd over gewichtige zaken gepraat en nagedacht. Een geslaagde actie alweer die weer heel wat mensen heeft bereikt. Want tenslotte horen we allemaal bij de 99%, talrijk genoeg om gehoord te worden!

Tegen de avond werd alles weer mooi opgeruimd, zoals steeds.

Foto's TrixTrax-Fest

Enkele foto's van de backstage en de soundcheck enkele uren voor de start van TrixTrax-Fest. Niet de beste kwaliteit, but hey...

TrixTrax-Fest 17 mei 2012: een groot succes!

Oh wat zijn we blij, want ons lang verwachte TrixTrax-Fest was een absolute voltreffer, zowel qua opkomst als qua performances. Heel wat volk kwam naar Trix afzakken om drie van de beste HUMO's Rock Rally finalisten, de veelbelovende Lierenaars Sky Castles en de Brusselse sensatie Great Mountain Fire live aan het werk te zien. Ze werden allerminst teleurgesteld.

Sky Castles was tot voor kort een nobele onbekende voor mij, maar vorige week ben ik ze op de Willrock Rock Rally in de Vizit gaan zien, en daar overtuigden ze me ervan dat we een sterke openingsact voor ons Fest hadden geboekt. In Trix kwam het optreden wat moeizaam op gang. De eerste nummers die ze speelden zijn zeker niet van hun beste en de blazers kwamen niet helemaal tot hun recht, iets dat naar het einde toe veel beter leek te gaan. Dit is een band met klasse. De perfecte mix tussen indierock en brassband. Er wordt wel eens stevig doorgeramd op de gitaren, die samen met de blazers uitstekende melodieën vergezellen. "Used to Be Friends" zou een perfect radiohitje kunnen zijn, maar "Camp, Not Kitch" en "Lovesick" zijn zonder twijfel hun strafste nummers. Ze zitten erg goed in elkaar, zijn als het ware niet stuk te krijgen, blijven in je hoofd rondspoken, en geven je een spontaan gevoel van levenslust. Hoewel ik ze in de Vizit toch nog iets beter vond - dat ligt misschien aan het verrassingseffect - was dit een opener om van te smullen. Een geslaagde match voor Jona Koekelcoren en band!

Heel veel mensen keken natuurlijk uit naar de winnaars van de publieksprijs van de HUMO's Rock Rally, het Herentalse Sleepers' Reign. Voor deze sympathieke jongens moet het natuurlijk allemaal nog beginnen. In september hebben ze hun eerste optreden gespeeld en de shows die ze voor HUMO's Rock Rally hebben gedaan, waren hun tweede, derde, etc. Een erg nieuwe speler in muziekland dus, maar wat voor één. Hun hoogst experimentele muziek, die vooral elektronisch van grondslag is, valt met niets, of bijna niets, te vergelijken. Ze hebben geen drummer, enkele gitaren, een keyboard en computers, en daar maken ze erg aangrijpende muziek mee. Of wat dacht je van het straffe "Crushed Before Collision" of hun geniale cover van Bob Dylan "Like a Rolling Stone"? Radiohead-achtige gitaarriffjes nemen je mee naar dromenland, waar Morpheus heer en meester is. Zorgvuldig uitgepuurde beats versterken deze muzikale trip, en voor je er erg in hebt, is het optreden al voorbij. Deze band heeft nog steeds maar vijf songs, maar die staan er wel! Als een huis. Het zal nog lang wachten zijn voor deze band met een album naar buiten komt. Maar hun sound is als de beste wijn. Die wordt beter met de jaren. De wegen liggen open voor deze jonge honden, en ze kunnen nog alle richtingen uitslaan. En dat zullen ze ook doen.

De eerste twee bands mochten in de Club spelen. Radial Sequence opende de Bar. Deze HUMO's Rock Rally finalisten grepen onbegrijpelijk genoeg naast elke prijs. Nochtans hebben ze een opvallend goede sound, erg zweverig, met een flinke dosis experiment. De trage baslijnen, wondermooie gitaarriffs en perfect passende stem geven de muziek iets zweverigs, waardoor het vaak in de buurt van The Bends van Radiohead komt. "Shades of Green/Submarine" is een song met een opbouw om van te smullen. Ik zou zelfs het woord wereldklasse in de mond durven nemen. Mogelijk zelfs de beste song van de avond! Ook dik in orde is "Goldilocks". Deze band heeft nog heel wat in petto, het is dus uitkijken geblazen!

Dan was het tijd voor onze lang verwachte headliner. De Brusselaars van Great Mountain Fire hebben de dag doorgebracht met skateboarden en voetballen op het dak van Trix en de drankvoorraad leeg zuipen. Nu waren ze helemaal klaar voor een van de belangrijkste passages in Vlaanderen, die in Trix! Ondanks een  ongelofelijk catchy hit als "Late Lights", is Studio Brussel nog steeds niet wild van hen, hoewel ze op Radio 1 dan weer wel veel airplay krijgen. Deze band moet nog doorbreken in Vlaanderen maar in hometown Brussel hebben ze het al begrepen. Dit is een topband die niet lang meer in de schaduw van de Belgische muziek zal staan. Hun concert op het TrixTrax-Fest was een ware overwinning. Het publiek ging wild op hun vrolijke deuntjes en lichtshow, en ook op het podium zelf werd er wild gefeest door de soms uitzinnige bandleden. Ze hadden er duidelijk zin in. Natuurlijk was hun bescheiden radiohitje ontzettend leuk om op te springen, maar nummers als "If a Kid" en "Cinderella" (opmerkelijk deuntje!) vind ik nog iets straffer. Naarmate het optreden vorderde, werden de door disco geïnspireerde popsongs steeds elektronischer. Er gold nog maar één regel, en dat was dansen! Vooral afsluiter "The Ark", dat nieuw is en niet op hun uitstekende en uitbundige debuut Canopy staat, was een schot in de roos. Het dansplaatje leek wel eindeloos te duren, was schandalig opzwepend en zorgde voor de kers op de taart. Great Mountain Fire is een headliner van formaat. Ga ze live zien. Zo snel mogelijk. Nu!

Terug naar de Bar. Tubelight mocht de boel afsluiten. Door een vreemde hersenkronkel bij menig jurylid, is ook deze band buiten de prijzen gevallen op de Rock Rally. Hun shoegaze, geolied door zware gitaren, galmde een uur lang in onze oren, en hield ons even lang in hun ban. De nieuwe single "In Your Eyes" was een pletwals van jewelste, en dat kan je natuurlijk ook van hun andere nummers zeggen. Donkere, loodzware, rauwe muziek, en songs waar je niet om heen kan. Lee Swinnen, Peter Claes en Niels Moras zorgden voor de perfecte afsluiter van een fantastische editie van TrixTrax, een geweldige afsluiter van het seizoen. Alle vijf de bands waren top, maar vooral Great Mountain Fire en Tubelight lieten een blijvende indruk achter, elk op hun eigen manier natuurlijk.

Weekly singles chart

A totally different number one this week! Varúð is the second single of Sigur Rós's brand new album. Well done Iceland! And we can be very proud of our own country, as all the green bands are Belgian - and they're gooood...

1. Sigur Rós - Varúð
2. Animal Collective - Honeycomb
3. A Place to Bury Strangers - So Far Away
4. The Mars Volta - The Malkin Jewel
5. The Hickey Underworld - The Frog
6. The Dandy Warhols - Sad Vacation
7. Richard Hawley - Leave Your Body Behind You
8. Steak Number Eight - Dickhead
9. Spector - Chevy Thunder
10. Jack White - Sixteen Saltines
11. Tubelight - In Your Eyes
12. Gazpacho - Black Lily
13. Regina Spektor - All the Rowboats
14. Beach House - Myth
15. Moss - What You Want
16. Sky Castles - Camp, Not Kitch
17. Manic Street Preachers - This Is the Day
18. Dry the River - New Ceremony
19. Alabama Shakes - Hold On
20. Sue Me Charlie - Are You Watching Closely?
21. Great Mountain Fire - Late Lights
22. Psy'Aviah - Virtual Gods
23. Miike Snow - Paddling Out
24. DZ Deathrays - Dollar Chills
25. Clock Opera - Lesson No. 7
26. Arctic Monkeys feat Richard Hawley - You and I
27. Goose - Real
28. TOY - Left Myself Behind
29. Blood Red Shoes - Cold
30. Garbage - Blood For Poppies

Music!!

Unieke Monumenten (7)

Deel zeven alweer van Unieke Monumenten. Aangezien het in de vorige delen nog niet aan bod is gekomen, wil ik het in dit deel vooral over ons eigen land hebben.

In het vorige deel kwam het Franse Canal de Midi aan bod. Ook België heeft zo'n bekend kanaal, zij het veel minder lang. Het Canal du Centre is lange tijd essentieel geweest voor de Belgische scheepvaart. Van de late negentiende eeuw tot midden twintigste eeuw verzekerden de vier hydraulische scheepsliften, niet ver van La Louvière gebouwd, dat de schepen van A tot B geraakten in een kanaal van 'meerdere verdiepingen'. Ondertussen zijn deze antieke liften vervangen door de veel modernere scheepslift nabij Strépy-Thieu, tevens ook de grootste scheepslift ter wereld. Met een toeristenbootje kan u nu het Centrumkanaal afvaren, maar u kunt het hele traject ook gewoon te voet doen. Onderweg komt u het ene interessante bouwwerk na het andere tegen. Een mooie en zeer leerzame wandeling dus in een van onze minst interessante provincies.

En we blijven in België voor onze hoofdstad! Victor Hugo, die er zelf nog een tijdje gewoond heeft, vond het al de mooiste plek op aarde, en hoewel elke reiziger dit nogal overdreven zal vinden, begrijp je toch meteen wat hij bedoelde, als je zo in het midden van de Grote Markt van Brussel staat. De omringende huisjes zijn ronduit schitterend, de mooiste van België in hun soort, met vele details om te ontdekken. Eén van die meesterwerkjes is natuurlijk het gotische Broodhuis, waarin u de honderden outfits van het wereldberoemde Manneken Pis kunnen gaan tellen. Erg indrukwekkend is ook het stadhuis, met een erg hoge belforttoren, en rijkelijk versierd met grote 19e-eeuwse beelden. Haar asymetrie nemen we er zeer graag bij. De Grote Markt van Brussel is een plein naar mijn hart. En miljoenen toeristen zullen het zeker met mij eens zijn.

Verspreid over heel België hebben we tientallen begijnhoven, religieuze complexen met een kerk, kleine, schattige huisjes en smalle straatjes waar een oorverdovende stilte heerst en waar in lang vervlogen tijden nonnen zich in terugtrokken om hun leven aan God te wijden.  exemplaren zijn die van Lier, Tongeren, Gent en Kortrijk, maar de allermooiste en meest typische vindt u natuurlijk in Brugge. Een romantische wandeling langs het Minnewater leidt u automatisch naar dit minuscule dorpje waar de 21e eeuw nog niet is doorgedrongen.

Nog interessanter en typischer voor België (en Noord-Frankrijk) zijn de vele belforten (in totaal een vijftigtal), verspreid over de gewesten Vlaanderen, Wallonië, Nord-Pas-de-Calais en Picardië. Ze getuigen van diverse opmerkelijke bouwkunsten uit lang vervlogen tijden en herinneren ons aan de drang naar vrijheid van deze individuele steden, en vooral tegenover de macht van de Kerk. Enkele van die stadjes horen ondertussen tot de grootste steden van België en Frankrijk, terwijl andere, hoewel ooit zo welvarend, nu bijna in de vergetelheid zijn geraakt. Een mooi voorbeeld hiervan is Zoutleeuw, een nu nog amper bekend dorpje aan de grens van Vlaams-Brabant en Limburg, maar ooit een van de zeven Vrije Steden van Vlaanderen. De op architecturaal vlak meest ingenieuze pareltjes van belforten bevinden zich bijna allemaal in Zuid-West-Vlaanderen en Noord-Frankrijk. De sierlijke en bijna overdadig versierde (torentjes, gouden beelden...) slanke belforten van Doornik, Calais, Rijsel, Dowaai, Diksmuide, Kortrijk, Veurne en Sint-Winoksbergen zijn werkelijk prachtig. Eén van de knapste exemplaren is het forse belfort van Gent, en ook volledig heropgebouwde belfort van Ieper is vrij indrukwekkend. In enkele steden wordt een religieus gebouw als belfort erkend, zoals de 123 meter hoge kathedraal van Antwerpen, de onafgewerkte kathedraal van Mechelen, de aan de Beeldenstorm ontsnapte kerk van Zoutleeuw of de karakteristieke basiliek van Tongeren. Zo gelden voor Antwerpen en Mechelen ook het stadhuis als belfort, zodat beide steden als enige in het hele rijtje twee belforten hebben. Andere stadjes hebben dan weer minder 'geluk' met hun donjon. Die van Charleroi, Menen, Gembloers, Binche, Kamerijk, Roeselare en Herentals zijn eerder sober van stijl.

Godzijdank voor Nederland dat de droogmakerij is uitgevonden. Anders zou er heden niet veel meer van ons burenlandje overblijven. De Beemsterpolder is het oudste watergebied dat volledig is drooggelegd door een speciaal ontwikkelde pomptechniek. Het geheel is nu een mooi natuurlandschap van velden, sloten en dijken dat, zonder deze doorheen de tijd steeds verbeterde technieken, nu dus volledig onder water zou hebben gelegen.

We gaan nog eens naar Polen, voor het spirituele bedevaartsoord Kalwaria Zebrzydowska, een complex dat in de groene heuvels buiten Krakau ligt, en dat een indrukwekkende verzameling van christelijke gebouwen herbergt. Zo is er het ronduit schitterende klooster. Ga vooral eens een kijkje binnenin nemen. De schilderingen zijn erg mooi. Het landschap nodigt gewoon uit om er uren in rond te wandelen, van kapel tot kapel, elk volgens een ander thema gebouwd. Godsdienst en natuur gaan hier hand in hand en het resultaat is werkelijk verbluffend.

Verona kennen we vooral als de setting van Shakespeares Romeo en Julia, maar het heeft natuurlijk meer te bieden dan het veel te toeristische balkon van Julia (no pun intended). Zo is de Arena het op één na grootste amfitheater, een imposante getuige van de Oudheid. Verder een typisch Italiaans stadje met heel wat monumenten uit die oh zo bloeiende Renaissanceperiode, mooie, pittoreske pleintjes, aantrekkelijke heuvels met antieke restanten, en romantische bruggetjes over de rivier Adige. Bezoek zeker de Arche Scaligere, een geheel van grafmonumenten. De Duomo torent fier boven dit alles uit.

Een van de meest aangrijpende streken van Frankrijk is de Loirevallei. De langste rivier van Frankrijk kronkelt hier samen met enkele dochterrivieren lustig doorheen, met hier en daar een monumentaal kasteel of een historische stad op de oever. Zo zijn de beroemde steden Orléans en Tours zeker de moeite waard, allebei met een zeer hoge, typisch gotische kathedraal, en vele gezellige pleintjes. Bezoek ook de basiliek van Tours. De meest aanlokkelijke kastelen zijn het wereldberoemde renaissancepaleis van Chambord, met zijn wirwar van torentjes en schoorstenen en indrukwekkend interieur; de middeleeuwse vesting van Chinon, het sierlijke paleis van Azay-le-Rideau; het door Hergé geliefde 'Kuifjekasteel' Cheverny; het sprookjeskasteel van Saumur, dat vanop een hoge rots over de brede Loire uitkijkt; het 'Doornroosjekasteel' van Ussé, aan de Indre; het 13e-eeuwse kasteel van Angers, met zijn 17 massieve torens; dat van Chenonceau, dat op de Cher is gebouwd; en het kasteel van Villandry, dat eigenlijk vooral de moeite is omwille van zijn verbluffende symmetrische tuinen, waar die van Versailles nog een puntje aan kan zuigen. Verder moet u zich vooral laten verrassen. Bezoek eens een minder bekend kasteel en wandel rond in een gezellig dorpje op de oever van een van deze majestueuze rivieren. Een echte aanrader is de versterkte binnenstad van Le Mans, waar u de Middeleeuwen nog kan ruiken, en ja zelfs proeven. De Loirestreek herbergt zoveel verborgen pareltjes en is met haar uitgestrekte bossen en eeuwenoude monumenten op een of andere manier dé streek bij uitstek waar u het echte Frankrijk kan herontdekken, dat van Frans I, Hendrik IV en Lodewijk XIV, dat van Jeanne d'Arc, dat van Rabelais... en dat van Doornroosje.

In Holland staat een huis. Het Rietveld-Schröderhuis. De eerste woonst die Gerrit Rietveld heeft ontworpen volgens de principes van De Stijl. Dit deed hij voor Truus Schröder-Schräder. De gekke gevel verraadt een nog aparter interieur. Heel belangrijk bij De Stijl, een invloedrijke modernistische stroming binnen de architectuur, is ruimte creëren. En dat zie je ook bij dit huis. Niet superboeiend, maar misschien wel eens een bezoekje waard. Al lijkt het me bijna uitsluitend interessant voor de echte specialisten onder ons.

Meer modernistische architectuur vinden we iets buiten de binnenstad van Brussel. In Sint-Gillis en Elsene staan enkele door Victor Horta ontworpen herenhuizen die typisch zijn voor de art nouveau architectuur: Hotel Tassel, Hotel Solvay, Hotel van Eetvelde en het Hortahuis. Sterk gebogen lijnen en plantenmotieven troef zowel aan de binnen- als aan de buitenkant van deze huizen. De verandering die Horta wilde doorvoeren in de architectuur is bijna agressief scherp te noemen en was een duidelijk keerpunt, misschien niet toevallig rond de overgang van de 19e naar de 20e eeuw.
Ook in het volgende deel zal ik focussen op België, naast nog andere interessante landen natuurlijk.