dinsdag 9 januari 2018

Bern

Opstandige popart. De geheime gang in het kasteel van Richelieu. De gitaarbattle van Wannes in de Elisabethzaal, waarbij zijn tegenstander met bloedende vingers het onderspit moest delven. Bobb heeft bij een bepaalde lichtinval wat weg van een encyclopedie. Hij ontmoette Kerouac en Ginsberg in Parijs, en die andere Bob... Zimmerman.

Al in de late jaren '50 jende hij de Nederlandse taal tot ze net niet in zijn schrijvershand beet. Hoogstens een zachte brandwonde langs zijn linkerhand, die waarmee hij Baal begroef. Zijn hand schudden is een poëtische pointe op zich.

Zorg dat je de kans niet misloopt om deze oerdichter te ontmoeten wanneer hij Indre en Loire weer eens achterlaat en ze omruilt voor Schelde en Meir, Chinon voor het Steen, bonjour voor hallo, baguette voor handjes handjes handjes schudden met de oude garde en de nieuwe lichting - grote ogen bij Wijtgaard en Jambé - en pintelieren bij Lukas, met Marco en Nils en Gust en Elvis en Andy en Peter, terwijl de dood aan zijn stembanden krabt als een kat aan de deur.

Voor sterven heeft hij geen tijd, zegt hij, en elke reis naar het noorden is een tocht zonder rust, een moedige mars tegen de vergetelheid.

5 opmerkingen:

  1. Bedankt! Vrijdag lezen Marco, Nils, Gust en ik enkele teksten van hem voor in Café Boekowski. Straffe dichter.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eigenlijk moeten we volgende zomer op expeditie naar Indre et Loire met een dictafoon, om dat allemaal vast te leggen... Naast de poëzie heeft hij bovendien nog boeiende herinneringen aan (eertijdse) partijpolitiek.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die expeditie is er helaas nooit gekomen.
    Rest in poetry, Bobb.

    BeantwoordenVerwijderen