"Het boek leest als een film noir." - John Brains
"Misschien geen grote literatuur - dat zal Vanlerberghe zelf ook niet beweren - maar hij durft wel experimenteren met taal en vorm." - Suiker
Plannen op lange termijn vind ik irrelevant. Je hebt geen verre toekomst als kanker in je familie woont als een met zijn hotelkamer vergroeide resident, die het zich jaren geleden gemakkelijk heeft gemaakt en in de verste verte niet van plan is om uit te checken. Een ongenode gast die ons af en toe op een zondags familiebezoekje trakteert. In vol habijt. En de angst voor zijn komst gaat nooit weg. De symptomen duiken overal in mijn lichaam op. De hypochondrische waanzin waait over de dorre toendra die mijn kennis over de wetenschap is. Een hysterische superstorm zonder weerga. En hoewel dokters een aardig centje verdienen aan mijn paniekerige bezoekjes aan hun praktijk, ben ik enkel nog welkom omdat ze in principe en bij wet geen patiënten mogen weigeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten