Het is Poëzieweek! Voor het eerst ging Ballonnenvrees eens buiten de gemeentelijke grenzen van Antwerpen kijken voor een locatie. Ballonnenvrees vond de bibliotheek van Mechelen. Zo werd een hoogst kwalitatieve avond beraamd op de tweede dag van de Poëzieweek. Die werd geopend door Gert Vanlerberghe zelf, die teksten afvuurde over vooruitgang, selectieve armoede, kerkhoven en jazz. Gents dichteres Dominique De Groen volgde met een kapitalistisch epos over haar job bij een kledingzaak. Een zinnenprikkelende, speelse, maar nuchtere tekst die de vinger op de wonde houdt.
Met Arno Moens hadden we al de laatste man van de avond. Hij is geen onbekende voor wie wel eens vaker naar een evenement in de bibliotheek gaat. Met zijn collectief Dichtatuur organiseert hij er frequent poëzieavonden. Vooral zijn tekst rond de zin 'Check! Ik ben een mens' was opvallend. Halverwege was hij zijn tekst kwijt, maar dat loste hij op magnifieke manier op door plots te verdwijnen, als was het deel van zijn act. Zijn performance was uiterst dynamisch, geestig, charmant, en zat vol met grappige gimmicks, zoals de schoenen en kousen die hij onderweg verloor. Op het einde van zijn optreden zocht hij druk in de zakken van zijn pak naar een brief die hij wou voorlezen, en vond die uiteindelijk achter zijn oor. Het was een minuscuul papiersnippertje en de tekst die hij 'ervan af las' kon er onmogelijk op. Zeer spitsvondig allemaal. We zien hem graag samen met zijn broer Hidde terug op de verjaardagseditie in april!
Na de pauze was het aan de Mechelse dichteres Samira Saleh, die nog heel last-minute kon komen invallen. Haar spoken word deed ze in het Engels en fladderde rond thema's zoals feminisme en onzekerheid. Dat ze geen muurbloempje is. Dat het leven als een gekleurde vrouw soms een bikkelharde strijd is. Innemend optreden vol mooie boodschappen!
Jill Marchant stond op vertrouwde grond. Nog geen jaar geleden won ze hier op dit podium in Mechelen de Naft Voor Woord voorronde die haar een ticketje naar de finale opleverde, die ze dan ook won. Deze winnares staat bekend om haar speelse performance en haar experimentele maar hartverwarmende teksten. Eerst blies ze een ballon op, die ze vervolgens met een scherp voorwerp doorprikte. Aan de reactie van sommige mensen uit het publiek bewees ze proefondervindelijk dat ballonnenvrees wel degelijk bestaat. Daarna vroeg ze of we onze ogen wilden sluiten. Bij het woord 'wakker' ontwaakte het hele publiek in een krater. Ze spinde een tekst rond het neologisme 'heuvelen', waarvan ze had gehoopt dat ze dat zelf had bedacht, maar helaas, het woord bestond al. Ook bracht ze haar alomvattende gedicht, dat als reclame voor Naft Voor woord diende. Vervolgens telde ze tot drie, waarop iedereen in het publiek hun favoriete dier moest nabootsen, wat een hilarisch effect had. Haar laatste tekst, een bijna improcomedy-achtige manier van uitbeelden hoe een kop koffie wordt besteld en opgediend, is ondertussen al zo'n beetje een klassieker geworden.
Een jaar voor Jill de prijs in de wacht sleepte, won Moya De Feyter Naft Voor Woord, toen nog bekend onder de naam Frappant TXT. Met haar aangrijpende tekst over een bosklasse met achtjarigen waar zij een begeleidster was, over het kind dat elke avond aan haar bed stond met vragen over mannen met een bom aan hun buik, over knappe bedelaars, sloot ze een meer dan geslaagde editie van Ballonnenvrees af, de 40e trouwens, en de eerste ver weg van Antwerpen. Ik dank bib, artiesten en publiek, want deze avond was goud waard.
zaterdag 28 januari 2017
dinsdag 24 januari 2017
Literaire tip: Infinite Jest
Hou jullie vast aan de takken van de bomen voor de literaire tip van deze week. Graag wil ik een van de meest geschifte en geniale romans aanraden die ik ooit heb gelezen. De waanzin loert achter elke pagina van Infinite Jest door David Foster Wallace, een episch meesterwerk uit 1996 van meer dan 1000 pagina's, waarvan de laatste 100 eindnoten zijn (en eindnoten van eindnoten, en voetnoten bij eindnoten... je wordt er zowaar duizelig van). Het lezen van deze encyclopedische roman is een hele beproeving, maar de Amerikaanse schrijver is niet zuinig met beloningen in de vorm van straffe anekdotes, wilde actie waarbij je op het puntje van je stoel zit, krankzinnige complotten en hilarische grappen. Toegegeven, als je geen specifieke interesse koestert voor tennis, kunnen de vaak langdradige uiteenzettingen over alle bijzonderheden die de sport te bieden heeft en verslagen van tennismatchen, nogal vervelend zijn; en dat je de hele geschiedenis van de Assassins des Fauteuils Rollents (de AFR: separatistische rolstoelterroristen) in kleine lettertjes in een eindnoot moet lezen, is ook best een karwei. Maar het is een dolle rit. En niet alleen voor wie van moeilijke, experimentele literatuur genre Pynchon houdt. Al gaat Wallace mogelijk nog enkele stapjes verder dan zijn mysterieuze collega.
We bevinden ons in de nabije toekomst, in een dolgedraaide fase van het laatkapitalisme, waarin de jaartallen genoemd zijn naar producten. Zo heb je Year of the Depend Adult Undergarment, Year of the Trial-Size Dove Bar, Year of the Perdue Wonderchicken enzovoort. De roman geeft meestal aan in welk jaar een nieuw hoofdstuk zich afspeelt, maar niet altijd, en het duurt ook even voor we de chronologie van deze hoogst bevreemdende jaartallen voorgeschoteld krijgen. Ook wisselt het verhaal erg grillig tussen de verschillende jaartallen, wat het er aanvankelijk niet gemakkelijker op maakt om het verhaal te kunnen volgen. Johnny Gentle, de karikatuur van een populistisch politicus, is president van Amerika, waar men met zijn hulp eindelijk een oplossing heeft gevonden voor het vuilnisprobleem. Daarvoor hebben ze New England moeten opofferen, wat nu een gigantische vuilnisbelt is geworden. De V.S. leiden nu de O.N.A.N., Organization of North American Nations, waarbij ook Canada en Mexico horen. De AFR willen door middel van terreur bereiken dat Canada zich van de O.N.A.N. afscheurt, om dan hopelijk later een onafhankelijk Québec te verkrijgen.
Harold, Orin en Mario zijn de zonen van Avril Mondragon en de gekwelde regisseur James Incandenza, die een dodelijk verslavende film genaamd Infinite Jest heeft gemaakt, die zo grappig is dat de kijker na een dagenlange obsessie aan een lachbui bezwijkt. Na James' zelfmoord door zijn hoofd in een microgolfoven te steken, organiseren verschillende overheidsdiensten een zoektocht naar de originele 'master copy' van de film, die ook wel The Entertainment of de samizdat wordt genoemd. Zo willen de separatisten van de AFR de film gebruiken in hun terroristische aanslagen tegen de Verenigde Staten. Een van hen, Rémy Marathe, een viervoudig spion, bezoekt Ennet House, een kliniek voor verslavingszorg, waarin de hoofdactrice van de film en ex van Orin is opgenomen, in de hoop dat zij hem kan helpen de 'master copy' terug te vinden.
Verder krijg je een inventaris van alle mogelijke soorten drugs en verslavingen, en een lawine aan soms hartverscheurende, soms hilarische getuigenissen die tijdens bijeenkomsten in die kliniek worden gedeeld. Zo is er het heldhaftige verhaal van Don Gately, een beer van een vent die het in een adembenemende passage opneemt tegen een hoop gewapende Canadezen. De stream-of-consciousness terwijl hij in het ziekenhuis van het gevecht herstelt, is om duimen en vingers bij af te likken. Ook Harold (Hal) kampt met een verslaving, niet alleen die aan weed, maar ook aan stiekem iets doen wat niet mag, wat botst met zijn geordende leven op de elitaire sportschool die zijn vader heeft opgericht. Het is een van de vele elementen in de doorgedreven vervreemding van zijn familie. Een van de meest intrigerende elementen uit deze verhaallijn is Eschaton, een hoogst merkwaardig oorlogsspel dat uitvoerig, en over tientallen pagina's, wordt beschreven. Tot slot zijn de vele gesprekken tussen Hal en zijn zwaar misvormde broertje Mario bijzonder hartverwarmend en geestig.
Infinite Jest is een bijzonder straf staaltje van postmodernistische literatuur, een hypergedetailleerd epos, een verslavende hybride van dagelijkse soap en naslagwerk dat bol staat van de interviews, verslagen, wiskundige formules, filmtheorieën, freudiaanse psychologie en vooral sappige verhalen, een tragische grap die wel nooit lijkt op te houden. Dat wil je als lezer niet, want je wil in het boek blijven wonen, hoe dystopisch dit toekomstbeeld ook is en hoe uitzichtloos de levens van de personages ook zijn. Het is de speelsheid van het verhaal die je volledig in haar ban zal houden. En het gevoel dat dit een van de meest briljante romans is die ooit zijn geschreven.
In onderstaand fragment vertelt David Foster Wallace in een interview over de onderliggende ideeën van zijn legendarische roman, over humor en over zelfmoord. Uiteindelijk zal hij in 2008 na een lange depressie zichzelf van het leven beroven.
We bevinden ons in de nabije toekomst, in een dolgedraaide fase van het laatkapitalisme, waarin de jaartallen genoemd zijn naar producten. Zo heb je Year of the Depend Adult Undergarment, Year of the Trial-Size Dove Bar, Year of the Perdue Wonderchicken enzovoort. De roman geeft meestal aan in welk jaar een nieuw hoofdstuk zich afspeelt, maar niet altijd, en het duurt ook even voor we de chronologie van deze hoogst bevreemdende jaartallen voorgeschoteld krijgen. Ook wisselt het verhaal erg grillig tussen de verschillende jaartallen, wat het er aanvankelijk niet gemakkelijker op maakt om het verhaal te kunnen volgen. Johnny Gentle, de karikatuur van een populistisch politicus, is president van Amerika, waar men met zijn hulp eindelijk een oplossing heeft gevonden voor het vuilnisprobleem. Daarvoor hebben ze New England moeten opofferen, wat nu een gigantische vuilnisbelt is geworden. De V.S. leiden nu de O.N.A.N., Organization of North American Nations, waarbij ook Canada en Mexico horen. De AFR willen door middel van terreur bereiken dat Canada zich van de O.N.A.N. afscheurt, om dan hopelijk later een onafhankelijk Québec te verkrijgen.
Harold, Orin en Mario zijn de zonen van Avril Mondragon en de gekwelde regisseur James Incandenza, die een dodelijk verslavende film genaamd Infinite Jest heeft gemaakt, die zo grappig is dat de kijker na een dagenlange obsessie aan een lachbui bezwijkt. Na James' zelfmoord door zijn hoofd in een microgolfoven te steken, organiseren verschillende overheidsdiensten een zoektocht naar de originele 'master copy' van de film, die ook wel The Entertainment of de samizdat wordt genoemd. Zo willen de separatisten van de AFR de film gebruiken in hun terroristische aanslagen tegen de Verenigde Staten. Een van hen, Rémy Marathe, een viervoudig spion, bezoekt Ennet House, een kliniek voor verslavingszorg, waarin de hoofdactrice van de film en ex van Orin is opgenomen, in de hoop dat zij hem kan helpen de 'master copy' terug te vinden.
Verder krijg je een inventaris van alle mogelijke soorten drugs en verslavingen, en een lawine aan soms hartverscheurende, soms hilarische getuigenissen die tijdens bijeenkomsten in die kliniek worden gedeeld. Zo is er het heldhaftige verhaal van Don Gately, een beer van een vent die het in een adembenemende passage opneemt tegen een hoop gewapende Canadezen. De stream-of-consciousness terwijl hij in het ziekenhuis van het gevecht herstelt, is om duimen en vingers bij af te likken. Ook Harold (Hal) kampt met een verslaving, niet alleen die aan weed, maar ook aan stiekem iets doen wat niet mag, wat botst met zijn geordende leven op de elitaire sportschool die zijn vader heeft opgericht. Het is een van de vele elementen in de doorgedreven vervreemding van zijn familie. Een van de meest intrigerende elementen uit deze verhaallijn is Eschaton, een hoogst merkwaardig oorlogsspel dat uitvoerig, en over tientallen pagina's, wordt beschreven. Tot slot zijn de vele gesprekken tussen Hal en zijn zwaar misvormde broertje Mario bijzonder hartverwarmend en geestig.
Infinite Jest is een bijzonder straf staaltje van postmodernistische literatuur, een hypergedetailleerd epos, een verslavende hybride van dagelijkse soap en naslagwerk dat bol staat van de interviews, verslagen, wiskundige formules, filmtheorieën, freudiaanse psychologie en vooral sappige verhalen, een tragische grap die wel nooit lijkt op te houden. Dat wil je als lezer niet, want je wil in het boek blijven wonen, hoe dystopisch dit toekomstbeeld ook is en hoe uitzichtloos de levens van de personages ook zijn. Het is de speelsheid van het verhaal die je volledig in haar ban zal houden. En het gevoel dat dit een van de meest briljante romans is die ooit zijn geschreven.
In onderstaand fragment vertelt David Foster Wallace in een interview over de onderliggende ideeën van zijn legendarische roman, over humor en over zelfmoord. Uiteindelijk zal hij in 2008 na een lange depressie zichzelf van het leven beroven.
donderdag 19 januari 2017
Flavours of the month
Apart from sharing poems, literary tips and poetry event reviews (most of which is in Dutch), this blog also tries to post a list of exciting new singles on a monthly basis. So it's time for the first monthly singles list of the year, and a chance to discover loads of new artists: our number one Mosa Wild, Jens Lekman, Ten Fé, Emmit Fenn, The Bay Rays. Very high in the list we have Josh Klinghoffer's side project Dot Hacker (yes, you know him, he's the current guitar player of Red Hot Chili Peppers), a must-hear! Meanwhile, we have some intriguing new singles by some of the dinosaurs of the music industry: David Bowie (from an EP released after his death), Deep Purple, Slowdive, Grandaddy. It also seems Childish Gambino has made a huge hit single with 'Redbone'. There's also some local talent involved, such as Kyoko's new solo single and Antwerp-based singer-songwriter Strange Ways Of Attraction. Check it out!
- Mosa Wild - Smoke
- Whispering Sons - Strange Identities
- Dot Hacker - C Section
- Grandaddy - Evermore
- Slowdive - Star Roving
- SOHN - Hard Liquor
- Jens Lekman - What's That Perfume That You Wear?
- Childish Gambino - Redbone
- Alcest - Oiseaux de proie
- Emmit Fenn - Blinded
- Portugal. The Man - Noise Pollution
- The Bay Rays - Satisfaction
- Deep Purple - Time For Bedlam
- David Bowie - No Plan
- Car Seat Headrest - Destroyed By Hippie Powers
- Ten Fé - Twist Your Arm
- Francobollo - Wonderful
- Clap Your Hands Say Yeah - Fireproof
- Ryan Adams - Do You Still Love Me?
- Declan McKenna - The Kids Don't Wanna Come Home
- Kyoko - Wildest Rain
- The Jesus & Mary Chain - Amputation
- Newmoon - Helium
- Menace Beach - Suck It Out
- Sinkane - Telephone
- Temples - Strange Or Be Forgotten
- The Orwells - Black Frances
- Cloud Nothings - Internal World
- The Moonlandingz - Black Hanz
- Strange Ways Of Attraction - A Painful Case
maandag 16 januari 2017
Impeachment song
You're a ginger muppet, you're like Fozzie on prozac,
a soap opera jock, fallen glory like BoJack,
but those who elected you they're even worse off,
their brain cells combined they might get a diploma.
Oh fuck, no, they didn't, close but no cigar.
The Alt-right use their brain the way Boris plays guitar.
Look what they've done, and they start to regret it.
They voted a joke that looks stupid on Reddit.
Your views on the world lead to nothing but shipwreck.
What to think of a leader whose tweets need a fact check.
You're dumb, dumber, trump, you're a threat, yeah, you're dangerous;
a comic book villain, Zedd from the fucking Power Rangers,
a typical crook just like Bush or Darth Vader,
but your evil mind is the Barringer crater.
Go fuck yourself, Donald, let go of the hate, man.
Withdraw from the White House to make Murica great again.
a soap opera jock, fallen glory like BoJack,
but those who elected you they're even worse off,
their brain cells combined they might get a diploma.
Oh fuck, no, they didn't, close but no cigar.
The Alt-right use their brain the way Boris plays guitar.
Look what they've done, and they start to regret it.
They voted a joke that looks stupid on Reddit.
Your views on the world lead to nothing but shipwreck.
What to think of a leader whose tweets need a fact check.
You're dumb, dumber, trump, you're a threat, yeah, you're dangerous;
a comic book villain, Zedd from the fucking Power Rangers,
a typical crook just like Bush or Darth Vader,
but your evil mind is the Barringer crater.
Go fuck yourself, Donald, let go of the hate, man.
Withdraw from the White House to make Murica great again.
donderdag 12 januari 2017
Literaire tip: The God Of Small Things
De dagen zijn kort, het vriest dat het kraakt, er is geen zak te beleven. Tijd om, na verschillende jaren, de literaire tip weer van onder het stof te halen, het hele voorjaar lang, om de twee weken!
We beginnen met een van de meest indrukwekkende romans die ik ooit heb gelezen. In 1997 publiceerde de Indische schrijfster en activiste Arundhati Roy haar eerste en enige roman The God Of Small Things, die geheel terecht bekroond werd met de Booker Prize.
De lezer kijkt binnen bij een familie uit Ayemenem, waar een tweeling, de getraumatiseerde Esthappen en zijn zus Rahel, op jonge leeftijd van elkaar wordt gescheiden. Wanneer ze elkaar meer dan twintig jaar later weerzien, blikken ze terug op hun tragische en bewogen verleden, en met name de verdrinkingsdood van hun nicht Sophie Mol en de verwoestende kaken van een laffe leugen.
Een van de meest opmerkelijke personages is hun tante, Baby Kochamma, die na een mislukte liefdesaffaire toen ze jong was, verbitterd geraakte en zich in het verhaal voornamelijk bezig houdt met het smeden van snode complotten omdat ze anderen het geluk niet gunt. Het boek biedt trouwens een diverse waaier aan intrigerende vrouwelijke personages en toont hoe verroest ook de rol van de vrouw is in het kastensysteem.
Dat kastensysteem heeft een destructieve invloed op heel wat mensen uit Kerala, en staat centraal in deze roman, waarvan de titel verwijst naar hoe kleine dingen een groot effect kunnen hebben op iemands leven, wat dus op schrijnende manier duidelijk wordt in het verhaal. De getalenteerde maar arme Velutha, een 'onaanraakbare', ondervindt aan den lijve hoe dit systeem het leven van bij de geboorte bepaalt en hoe ridicuul en zelfs gevaarlijk het is om hier iets aan te veranderen. Hij behoort namelijk tot de allerlaagste kaste en dient zich daar dus in te schikken. Dat hij zo geliefd is bij de tweeling, en bij hun moeder, is voor bijna alle andere personages een doorn in het oog. Het verhaal werpt ook een blik op het leven van Syrische christenen in Kerala en op het opkomende communisme, wat voor best wat controverse zorgde in Indië. Roy moest in het Verenigd Koninkrijk publiceren, want in Indië vond ze om die reden geen uitgever.
Heel interessant is hoe Roy de tijd behandelt in de roman. Die loopt helemaal niet chronologisch, maar de vertelling springt voortdurend heen en weer tussen 1969 en 1993, tussen herinnering en ontmoeting, zo gefragmenteerd is de roman - een reden te meer om hem te koesteren.
The God Of Small Things is een absolute aanrader voor wie van in een prachtige stijl ondergedompeld poëtisch proza houdt, voor wie een zwak heeft voor schijnbaar onbelangrijke personages die een vastgeroest systeem uitdagen, en voor wie zich afvraagt wat dat nu eigenlijk is, liefde.
De lezer kijkt binnen bij een familie uit Ayemenem, waar een tweeling, de getraumatiseerde Esthappen en zijn zus Rahel, op jonge leeftijd van elkaar wordt gescheiden. Wanneer ze elkaar meer dan twintig jaar later weerzien, blikken ze terug op hun tragische en bewogen verleden, en met name de verdrinkingsdood van hun nicht Sophie Mol en de verwoestende kaken van een laffe leugen.
Een van de meest opmerkelijke personages is hun tante, Baby Kochamma, die na een mislukte liefdesaffaire toen ze jong was, verbitterd geraakte en zich in het verhaal voornamelijk bezig houdt met het smeden van snode complotten omdat ze anderen het geluk niet gunt. Het boek biedt trouwens een diverse waaier aan intrigerende vrouwelijke personages en toont hoe verroest ook de rol van de vrouw is in het kastensysteem.
Dat kastensysteem heeft een destructieve invloed op heel wat mensen uit Kerala, en staat centraal in deze roman, waarvan de titel verwijst naar hoe kleine dingen een groot effect kunnen hebben op iemands leven, wat dus op schrijnende manier duidelijk wordt in het verhaal. De getalenteerde maar arme Velutha, een 'onaanraakbare', ondervindt aan den lijve hoe dit systeem het leven van bij de geboorte bepaalt en hoe ridicuul en zelfs gevaarlijk het is om hier iets aan te veranderen. Hij behoort namelijk tot de allerlaagste kaste en dient zich daar dus in te schikken. Dat hij zo geliefd is bij de tweeling, en bij hun moeder, is voor bijna alle andere personages een doorn in het oog. Het verhaal werpt ook een blik op het leven van Syrische christenen in Kerala en op het opkomende communisme, wat voor best wat controverse zorgde in Indië. Roy moest in het Verenigd Koninkrijk publiceren, want in Indië vond ze om die reden geen uitgever.
Heel interessant is hoe Roy de tijd behandelt in de roman. Die loopt helemaal niet chronologisch, maar de vertelling springt voortdurend heen en weer tussen 1969 en 1993, tussen herinnering en ontmoeting, zo gefragmenteerd is de roman - een reden te meer om hem te koesteren.
The God Of Small Things is een absolute aanrader voor wie van in een prachtige stijl ondergedompeld poëtisch proza houdt, voor wie een zwak heeft voor schijnbaar onbelangrijke personages die een vastgeroest systeem uitdagen, en voor wie zich afvraagt wat dat nu eigenlijk is, liefde.
woensdag 11 januari 2017
Ballonnenvrees 10 januari 2017
Ballonnenvrees is er vroeg bij dit jaar. De eerste editie van 2017 vond plaats in het gezellige, huiskamerlijke EcoKot in Borgerhout, en u was talrijk aanwezig zo vroeg op het jaar! We begonnen met de Antwerpse dichteres Annelies Leysen, die uit haar bij ZegHetMetTekst verschenen bundel In Deze Transparante Wereld voorlas. Zo was er de ode aan Kommil Foo en aan haar wiskundeleraar Frank. Stadsgenoot Nils Geylen volgde met een Marxistisch liefdesgedicht. Hij besloot dat hij een celebrity in het diepst van zijn gedachten is. Heel cool was zijn experiment met de elektronische muziek waarmee een van zijn teksten gepaard ging. Hij eindigde in het thema van het Post-Truth tijdperk, waarvoor hij twee maskers die elk een Facebook smiley voorstelden, opzette, eentje voor 2016 en eentje voor 2017. Hilarisch!
Arthur Follebout werkt als vrijwilliger bij het EcoKot maar is ook dichter. In zijn gebruikelijke theatrale stijl had hij het over Planet Arthur, bracht hij een eerbetoon aan Den Tuin, die helaas moet verdwijnen, en vertelde hij een sprookje over Manneken Pis, Dumbo, boskabouters en bruine zeep. Gents schrijfster Amarylis De Gryse sloot het eerste deel af met een beklijvende tekst over haar vis Maurice en diens overlijden. Licht verteerbaar en toch boordevol spitsvondigheden.
Na de eerste pauze opende Gert Vanlerberghe met een heel dynamisch 'Spaarplan', waarna Nederlands dichteres Marijke Hooghwinkel van wal stak met ultrakorte gedichten, onder meer over vluchtelingen op bootjes en enkele overleden vrienden. Ze eindigde met een leuke gebrachte lijst. Julian Gypens moet met zijn bijna achttien jaar één van de jongste dichters op Ballonnenvrees ooit zijn. Zijn twee Engelstalige teksten waren sterk op hip-hop geïnspireerd en stonden bol van de hilarische woordspelletjes. Het ging onder meer over het Twittertijdperk en alle inherente kwalen bij dit sociale medium, en ook over hoe hij totaal niet klaar is om volwassen te worden. Engelse spoken word op hoog niveau door een nog bijzonder jonge Brusselse kerel! Gastheer Gert deed nog enkele Engelstalige try-outs, met onder meer een tekst die geïnspireerd is op De Toverberg van Thomas Mann, en daarna was het tijd voor pauze en de open mic.
Die open mic werd ingezet door Arno Moens van het Mechelse collectief Dichtatuur, de straffe slamtekst 'Spanningsboog' van John Brains, het met mythologische referenties doorspekte Engelstalige proza van Adriana Kobor, de Europride en pep van Nederlands dichter Walther Ligtvoet, 'Panta Rhei' en een Nederlandse vertaling van een nummer van Bob Dylan door Gust Peeters, en als afsluiter nogmaals Arthur Follebout, over kamerplanten, zeevruchten en luid gekwaak. Merci iedereen, prachtige avond weer. Wees er zeker ook bij op 27 januari (bibliotheek Mechelen), 8 februari ('t Werkhuys), 3 maart (Café AMI) en 12 april (De Kleine Hedonist)!
Foto's: Gust Peeters
Arthur Follebout werkt als vrijwilliger bij het EcoKot maar is ook dichter. In zijn gebruikelijke theatrale stijl had hij het over Planet Arthur, bracht hij een eerbetoon aan Den Tuin, die helaas moet verdwijnen, en vertelde hij een sprookje over Manneken Pis, Dumbo, boskabouters en bruine zeep. Gents schrijfster Amarylis De Gryse sloot het eerste deel af met een beklijvende tekst over haar vis Maurice en diens overlijden. Licht verteerbaar en toch boordevol spitsvondigheden.
Na de eerste pauze opende Gert Vanlerberghe met een heel dynamisch 'Spaarplan', waarna Nederlands dichteres Marijke Hooghwinkel van wal stak met ultrakorte gedichten, onder meer over vluchtelingen op bootjes en enkele overleden vrienden. Ze eindigde met een leuke gebrachte lijst. Julian Gypens moet met zijn bijna achttien jaar één van de jongste dichters op Ballonnenvrees ooit zijn. Zijn twee Engelstalige teksten waren sterk op hip-hop geïnspireerd en stonden bol van de hilarische woordspelletjes. Het ging onder meer over het Twittertijdperk en alle inherente kwalen bij dit sociale medium, en ook over hoe hij totaal niet klaar is om volwassen te worden. Engelse spoken word op hoog niveau door een nog bijzonder jonge Brusselse kerel! Gastheer Gert deed nog enkele Engelstalige try-outs, met onder meer een tekst die geïnspireerd is op De Toverberg van Thomas Mann, en daarna was het tijd voor pauze en de open mic.
Die open mic werd ingezet door Arno Moens van het Mechelse collectief Dichtatuur, de straffe slamtekst 'Spanningsboog' van John Brains, het met mythologische referenties doorspekte Engelstalige proza van Adriana Kobor, de Europride en pep van Nederlands dichter Walther Ligtvoet, 'Panta Rhei' en een Nederlandse vertaling van een nummer van Bob Dylan door Gust Peeters, en als afsluiter nogmaals Arthur Follebout, over kamerplanten, zeevruchten en luid gekwaak. Merci iedereen, prachtige avond weer. Wees er zeker ook bij op 27 januari (bibliotheek Mechelen), 8 februari ('t Werkhuys), 3 maart (Café AMI) en 12 april (De Kleine Hedonist)!
Foto's: Gust Peeters
dinsdag 3 januari 2017
Agenda voorjaar 2017
2017 is zwanger van heel wat mooie beloften, met naast poëzie steeds meer vingers in de muzikale pap. In januari komt We Ploeteren Voort van Hersencellen uit bij Jezus Factory Records, en daar hangen enkele optredens aan vast. Ook wordt er hard gewerkt aan een nieuw album van Koala, met enkele try-outs in het verschiet. En dan is er nog een gloednieuw muzikaal project Veelvraat dat eenmalig zal optreden in mei.
Per maand staan er nog het hele voorjaar één of meerdere edities van Ballonnenvrees op het programma, en ook 10 op de schaal van Dichter organiseert enkele evenementen. Tot slot zal deze zomer mijn derde roman verschijnen.
Maart
April
Per maand staan er nog het hele voorjaar één of meerdere edities van Ballonnenvrees op het programma, en ook 10 op de schaal van Dichter organiseert enkele evenementen. Tot slot zal deze zomer mijn derde roman verschijnen.
Januari
9 januari 2017, 20u - op de open mic van You On Stage, Kavka, Antwerpen
10 januari 2017, 20u - Ballonnenvrees, EcoKot, Borgerhout - met Hubert Samson, Amarilys De Gryse, Nils Geylen...
25 januari 2017, 20u30 - De Sprekende Ezels, Monk, Leuven - met Jan Ducheyne & Noodzakelijk Kwaad, Yannick Moyson, Jef Staes...
26 januari 2017 - 10 op de schaal van Dichter op Gedichtendag, bibliotheek Zwijndrecht
27 januari 2017, 20u - Ballonnenvrees, bibliotheek Mechelen - met Moya De Feyter, Spitler, Didi de Paris...
Februari
8 februari 2017, 19u30 - Ballonnenvrees, 't Werkhuys, Borgerhout - met Charlotte Van den Broeck, Carl Durant, Teddy Bair...
22 februari 2017, 20u30 - op de open mic van Kraak de Mic, Bato Batu, Antwerpen
23 februari 2017, 20u30 - op de open mic van 't Verloren Ei, Thalassa, Sint-Niklaas
24 februari 2017, 20u30 - De Ceuvel Unplugged, Workship op De Ceuvel, Amsterdam (NL) - met Whittlesea, Max Poolman, Daan Taks...
1 maart 2017, 20u - U-slam #5, De Bastaard, Utrecht (NL) - met Jelmer Van Lenteren, Jolien van Brakel, Joris Brussel...
3 maart 2017, 19u30 - Ballonnenvrees, Café AMI, Antwerpen - met Cold Open, Jelmer Van Lenteren, Bekvegter vs. Yannick Moyson...
25 maart 2017, 20u - Ballonnenvrees, Schrijfdag, Felix Pakhuis, Antwerpen - met Maud Vanhauwaert, Akim A.J. Willems, Simon Mulder...
26 maart 2017, 21u - Hersencellen in 't Zeezicht, Antwerpen
29 maart 2017, 19u - presentatie van Tegen Beter Weten In, Zaal Zirkus, Antwerpen - met Tegen Beter Weten In en Kaat Van Eyndhoven
1 april 2017, 21u - Drink My Puke op Dwaasheid op 1 April, Roadhouse 69, Lier - met Generaal Onzin en Gore Force Five
12 april 2017, 19u30 - Ballonnenvrees, De Kleine Hedonist, Antwerpen - met Koala, Kevin Amse, Usi ES...
23 april 2017, 10u - De Ontdekking Van Ons Zonnestelsel, Lakenhal, Herentals - met De Factorij, Jef Louisa Versmissen, Frans Vlinderman...
23 april 2017, 18u30 - Drink My Puke op Cornetto Marginal, Leopold, Tienen - met Fckn' Bstrds en Parasnol
27 april 2017, 20u30 - 't Verloren Ei, Thalassa, Sint-Niklaas - met Kristien Spooren
28 april 2017, 19u - presentatie van Finale Lokale Helden, De Kaekelaar, Schoten - met Felix Pallas, Viktor, Cosmic Motion...
Mei
1 mei 2017, 12u - Feest van den Boom: Ballonnenvrees, 't Werkhuys, Borgerhout - met Hilde Van Cauteren, Ulrike Burki, Marjan De Ridder...
2 mei 2017, 20u - Wolvenslam, Hotsy-Totsy, Gent
6 mei 2017, 20u - Hersencellen op Finale Naft Voor Woord, Permeke, Antwerpen - met Naft Voor Woord finalisten, Oaktree en Heliocentric
13 mei 2017 - Veelvraat en presentatie op De Nacht Van Robbe, Arenbergschouwburg, Antwerpen - met Tom Barman, Stef Kamil Carlens, Ludo Mich...
14 mei 2017, 20u - Soundtrack van het Verzet, Café RoodWit, Berchem - met Bekvegter, Yannick Moyson, Spons Dievanongs...
24 mei 2017, 19u - You On Stage - Voorronde BK Poetry Slam, MAS, Antwerpen
25 mei 2017, 13u - Woordenschat, Theaterplein, Antwerpen - met Elvis Peeters, Droge Piet, Moyson-in-Spee...
27 mei 2017, 14u - Live at Gravenhof Benefiet 12.12, Gravenhof, Hoboken - met Axl Peleman, Eric Baranyanka, Eric Melaerts...
Juni
2 juni 2017,19u30 - Ballonnenvrees, Washboard Art & Jazz Café, Antwerpen - met Jakobistan, Stijn Charpentier, Kristien Spooren...
3 juni 2017, 20u - 1ste Nacht van de B(r)oze Slam Poetry, Masereelhuis, Sint-Niklaas - met Bekvegter, Kristien Spooren, Marjan De Ridder...
10 juni 2017, 15u - OXOt Antwerpen Happening, OXOt, Antwerpen - met Vers Vlees, Stef Meyfroodt, DJ Max...
11 juni 2017, 17u - Podiumvlees Voorronde 3, Kaffee Lambiek, Tilburg (NL) - met Marijke Hooghwinkel, Gust Peeters en Jenny van den Berg
23 juni 2017, 19u - Graduation Expo Master Theaterkostuum, Het Bos, Antwerpen
24 juni 2017, 13u - Zaradi Tebe Festival, Keizerpark, Gent - met Manngold, Alpha Whale, Too Tangled...
28 juni 2017, 20u30 - Hersencellen op Koala Invites..., Cabron, Antwerpen - met Psy'aviah
Juli
2 juli 2017, 17u - Podiumvlees Stedelijke Finale, Kaffee Lambiek, Tilburg (NL) - met Stokely Dichtman, Erika De Stercke en Tijdelijke Toon
8 juli 2017, 14u - Spinyopaat Op Drift, Galerie Drift, Breda (NL) - met The Gully Flowers, Gijs Ter Haar, Martin Beversluis...
9 juli 2017, 14u - 10 op de schaal van Dichter op Feesten in het Stadspark: Poëzie op de Paardentram, Stadspark, Antwerpen - met Ellen Lanckman en Stefan Heulot
13 juli 2017, 19u30 - Baramuze: De Sprekende Ezels Deluxe, Museum M, Leuven- met Kaat Van Eijndhoven, Jitse Verschueren, Zoë Croegaert...
19 juli 2017, 19u - Gentse Feesten: De Wolven van La Mancha Live!, ECOcentrum, Gent - met Didi de Paris, Wagonman, Bardthesque...
23 juli 2017, 18u - presentatie van Gentse Feesten: Dichters in 't Raam, Anseeleplein, Gent - met Christophe Vekeman, Saskia Van Kampen, Steven H...
29 juli 2017, 20u - Poetry Night, Zomerbar Koer Bonjour Temse - met Jess, Bekvegter, Miksi Bee...
Abonneren op:
Posts (Atom)