De suiker is op.
Je schoenen zijn versleten.
Dode muizen in je kop.
Je werkt aan een puzzel,
maar de puzzel, die is stuk.
Rode cijfers op de deurmat.
Toch is er altijd geld voor drugs.
Er is altijd geld voor drugs.
Alle monden onverzadigd.
Wanneer worden ze gevuld?
Buren wijzen naar de deurmat
en ze zeggen eigen schuld.
Onze magen krimpen samen,
tot de grootte van een mug.
Wat met de deurwaarder op het gangpad.
Maar er is altijd geld voor drugs.
Er is altijd geld voor drugs.
De televisie wordt niet meer gemaakt,
en de wijn is op en de koffie is op
en de gin is op en de raki is op
en de rum is op en de wodka is op,
de confituur is op en het brood is op,
en ontbijtgranen hebben we zelfs nooit gehad.
En naar feestjes sturen we onze kat.
De euro's groeien niet op onze rug.
Van de belastingen krijgen we niets terug.
Geen rode duit voor een fiets of voor de bus.
En vader komt niet over de brug.
De centen vallen hier niet uit de lucht.
Van de roerige jaren geen vrucht.
Het evangelie volgens Boudewijn Büch:
Er is altijd geld voor drugs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten