Ballonnenvrees 16 juli 2016

Voor een tweede keer zetelde Ballonnenvrees in de Borgerhoutse Samentuin, nu omgedoopt tot Den Tuin. Opnieuw stralend weer, opnieuw mooie woorden op het menu. Al was dit toch wel een vrij aparte editie van Ballonnenvrees. Van de drie dichters die het eerste blok moesten vullen, waren er slechts twee aanwezig, waardoor dit ook de eerste voor 100% mannelijke Ballonnenvrees werd. Experimenteel dichter Nils Geylen opende met bijzonder erudiete teksten die wemelden van de popular culture verwijzingen. Een feest van herkenning, en erg speels maar moeilijk. Michiel Van Opstal toert binnenkort door heel Vlaanderen en Nederland op de tweede editie van de Poëziebus, maar vanavond trakteerde hij Den Tuin op enkele mooie gedichten, waaronder een tekst die hij opdroeg aan een choreografie van Wim Vandekeybus.

Ballonnenvrees is een podium voor woord, en daaronder valt natuurlijk ook muziek, maar ook puur instrumentale muziek van dadaïstische slag is meer dan welkom op ons podium. Dampkap is een samenwerking van leden van Children Of the White Leaf en Jarenduren, en voor Ballonnenvrees hadden ze nog maar één keer opgetreden. Het duo bracht een stomende set van subtiel melancholische riffs en pompende beats en drums, met voldoende marge voor improvisatie. Vette shizzle. Ik hoop dat ze hun project zeker zullen doorzetten.

Na een lange pauze nam Sven de Swerts het even over, want organisator Gert Vanlerberghe kon toch moeilijk zijn eigen project aankondigen. Samen met elektronica wizard Butsenzeller heeft hij enkele maanden geleden de muzikale/poëtische samenwerking Hersencellen opgericht, waarvan de electro-/synthpopsingle 'Kubisme' naar voor werd geschoven. Een release volgt in het vroege najaar. Dansbare poëzie, het is perfect mogelijk. Het duo opende met een improvisatie en vervolgde de set met een jazzy nummer over Dubrovnik. Daarna een opeenvolging van enkele dansbare tracks, vaak met donkere dreunende beats, drones, samples, op het psychedelische en het industriële af. Opvallend is de song 'Alle Dieren Sterven', een tien minuten lange ode aan fecaliën en bestialiteiten. In de studio speelde Patrick Delabie de gitaar in op de punkachtige protestsong 'Saboteer', maar net als saxofonist Vincent Brijs (die de twee jazznummers opfleurde) kon hij er niet bij zijn, waardoor Bootsie van achter zijn draaitafel kwam en de lyrics mee brulde.

Een korte maar geslaagde Ballonnenvrees, met een try-out van een nieuw Nederlandstalig project, dat op 7 september trouwens hun volgende concert geeft, in de Cabron. En de volgende Ballonnenvrees is dan weer op 13 augustus, met onder meer Irene Siekman, Els Dejonghe en Second Son Sam, voor een laatste keer in Den Tuin, dat stukje Paradijs in Antwerpen.