Ballonnenvrees 10 april 2013

De eerste editie van Ballonnenvrees was een bom! Bedankt aan alle artiesten - zoooveel talent op één podium - en bedankt iedereen om er een superfijne avond van te maken! 
- G.

Het langverwachte evenement Ballonnenvrees vond plaats in 't Werkhuys en dit op 10 april 2013. Ik had twaalf artiesten uitgenodigd om hun ding te komen doen en het resultaat mocht er wezen! Het werd een topavond boordevol bruisend talent.

Nadat ikzelf - Gert Vanlerberghe - de spits had afgebeten met het gedicht "Schemerklok", te midden van een leger ballonnen, had Jonathan Van Limbergen, voorzitter van Jonge Schrijvers, de eer als eerste gast het podium op te klimmen. Hij bracht zijn ontroerende gedichten "De Kus", "Vergetelheid" en "Maneschijn" en ook het vlotte "De Pelgrim" mocht er zijn.

De Brusselse duizendpoot Nabil Khazzaka was tweedes. Deze muzikant/dichter/verteller heeft vorig jaar zijn eclectische langspeler It's Hot! It's Hot! It's Hot! uitgebracht en daaruit speelde hij speciaal voor Ballonnenvrees een aangepaste versie van "She's Cold", met zijn iPod als instrument! Dit deed hij al eens eerder met zijn nieuwste single "The Moorlough Shore" op You On Stage. Vervolgens etaleerde hij zijn vertelkunsten met het plezierige verhaal van Geert Van Isendael, genaamd "De Rollende Pannekoek".

Om ook iets met ballonnen te doen, las ik nog eens de ondertussen beruchte 'John-passage' uit mijn roman Als een Ballon, waarna de Eindhoofse dichteres Hanan Smaisim haar ontroerende poëzie kwam voordragen. Ze werd gevolgd door Julie Cafmeyer, die de meest catchy, de meest witty en de meest aangrijpende songs uit haar show Ondanks Alles bracht, gezeten van achter de piano van 't Werkhuys. Deze kinky prinses liet heel 't Werkhuys gezellig meezingen. Op woensdag 17 april gaat haar nieuwste show TIRAN in première in haar hometown Lier, al is deze cabaretière in Nederland veel bekender.

Veel minder subtiel maar even doeltreffend was de poëzie van Rotterdamse Keet, die de Eindhoofse neo-beatnik Derrel Niemeijer kwam vervangen. Het lyrisch object van haar gedichten bevindt zich meestal letterlijk onder de gordel. Daarmee joeg ze meteen de laatste kinderen uit 't Werkhuys weg. Als de scatologische passage uit Als een Ballon dat al niet had bereikt. Of was het tijd om te gaan slapen? Sterke performance! Als slot vroeg ze nog of er Antwerpse vrijgezellen in de zaal zaten. Vincent Van Meerbeeck bracht intiemere gedichten, zowel in het Nederlands als in het Engels. Zeer goed geschreven en goed gebracht.

Na al die poëzie was het tijd voor iets meer luchtigs. Daar zorgden stemmengoochelaar en Stand-Up Tragedian Alain Huber en zijn leeslampje voor, met zijn monoloog over de opmerkelijke kruisvaarder Ignatius van Antiochië, die enkel gras en houtskool at. Ook kroop hij in de huid van Vitalski - de echte zat ook in het publiek - en vertelde hij over dien kleine in de seksshop. Het bombastische en rake - maar vooral ook heel tragische - verhaal had weer z'n onmiskenbaar effect.

De strafste onder alle dichters vanavond vond ik Charlotte Van den Broeck, die tijdens een optreden van het Turnhoutse Collectief Dichterbij al eens een diepe indruk had achtergelaten. Dat deed ze ook vanavond met het publiek van 't Werkhuys, die aan haar lippen hingen. Haar charmante, bijzonder goed geschreven en voorgedragen gedichten raakten een gevoelige snaar. Zo droeg ze een gedicht op aan schilder Watteau.

Van die spreekwoordelijke gevoelige snaar was bij Drink My Puke niets te merken. Samen met Nikos Van Tichelen bracht ik een akoestische versie van het noisecore-nummer "IJskast", die totaal de mist in ging, wat eigenlijk ook half de bedoeling was. Gelukkig zorgde een opwaaiende ballon dan toch nog voor een beetje sfeer.

Het niveau schoot weer zo hard de hoogte in dat ik er spontaan een whiplash van kreeg. De bekende Rotterdamse dichter Von Solo mocht Ballonnenvrees afsluiten en dat deed hij met vuurwerk! Zijn eerste gedicht bracht hij met behulp van zijn gitaar, die hij na afloop met een luide knal aan diggelen sloeg tegen het podium. Je zou het rock'n'roll kunnen noemen. Toen iedereen wakker was, ging hij onvermoeibaar verder met enkele hilarische gedichten, waarin hij het politiek incorrecte niet schuwde. Ook las hij een Duits gedicht van de achterflap van een roman, die ook op zijn beurt tegen de vlakte ging. Lekker op z'n Hollands keet schoppen, ik hou ervan!

Ik bracht nog twee gedichten en de avond was ten einde. Iedereen begon na afloop iedereen aan te spreken en te ontmoeten en het werd nog een zeer aangename avond met enkel blije gezichten. Zo'n aaneenschakeling van jong - en iets minder jong - talent, je zou voor minder!

Bent u benieuwd naar meer? Hou dan zeker deze blog in het oog, want nieuws over volgende edities van Ballonnenvrees volgt!

Foto: Vitalski

Foto: Von Solo

Foto: Deborah Langman