Het zijn opwindende tijden voor een schrijver 'in bijberoep'. Nu m'n roman Als een Ballon alweer drie maanden geleden is gepubliceerd en ik toch alweer bijna anderhalf jaar geleden aan de opvolger ben begonnen, begint het verhaal - dat er op een ander niveau dan ook weer geen is - eindelijk vorm te krijgen. Waar ik naartoe wil met de roman, ligt - in tegenstelling tot Als een Ballon - al twee jaar vast, hoewel ik vaak wou opgeven omdat de invulling maar niet kwam. Maar eindelijk is daar verandering in gekomen.
Het is duidelijk, en al meteen vanaf de titel. Ook Verdwenen zal over verlies gaan, evenzeer het hoofdthema in Als een Ballon, waarin zowel Steven als Sam met een verlies moeten kampen dat zo zwaar op hun maag ligt dat het hen volledig opslorpt en dat ze zich erin dreigen te verliezen. Felix moet zelfs met twee moeilijke gevallen van verlies omgaan. Zijn poging om de ideeën rond zijn geplande roman Als een Ballon in tekst te gieten, mislukt grandioos, en alles lijkt nu nog van een banale drink af te hangen die hij voor de andere inwoners van de Meereigen en enkele van zijn vrienden heeft georganiseerd. Alle drie de verhaallijnen draaien rond verlies en de drie personages zitten verankerd in hun eigen verleden en interpreteren hun toekomst - als ze daar al in geloven - in het teken van dat verleden en van dat verlies. In Verdwenen (eigenlijk nog maar een werktitel, al klinkt het wel goed) zal er een hele stoet aan mogelijke vormen van verlies verschijnen, van de meest banale tot de meest ingrijpende. Hoewel verlies zelfs in de titel zit - terwijl de ballon in m'n eerste roman symbool staat voor zowel euforie als verlies - worden de grootste thema's nog zwaarder. Politiek zal een groot deel van mijn volgende roman in beslag nemen. Het zijn woelige tijden en die dienen in een roman weerspiegeld te worden. Net als in mijn kortverhaal 'Béatrice' heeft de hedendaagse politiek een treffende invloed op de hoofdpersonages van een verhaal.
Waar Als een Ballon zich op één dag (een zondag in de tweede helft van januari 2009) en één plaats (Antwerpen, en in het verlengde Ekeren en Merksem) afspeelde, zal Verdwenen over een periode van enkele jaren gaan. Een dialoog met een verleden van midden jaren negentig (met New York als setting) is er niet meer, maar wel zullen er enkele personages uit Als een Ballon in m'n volgende roman komen aandraven.
Veel heb ik nog niet geschreven, en aangezien ik alle tijd heb en tegelijk niet genoeg tijd om te schrijven, zal het boek ten vroegste in 2014 kunnen verschijnen. Voor die lezers die met volle teugen van Als een Ballon hebben genoten, of zullen genieten, is Verdwenen absoluut iets om naar uit te kijken! Zelf ben ik ook erg benieuwd naar hoe mijn hersenkronkels de woorden zullen rangschikken. Ik hou jullie op de hoogte.
Nogmaals bedankt aan iedereen die ondertussen mijn boek heeft gekocht. Het gaat om inmiddels meer dan veertig exemplaren, wat ik al heel wat vind. Enkele van die exemplaren staan binnenkort in een boekenkast in Venezuela en in Oostenrijk. Dat alleen al vind ik ongelofelijk. Een dikke merci, nogmaals, voor de steun!
Zondagavondgroeten
Gert
