De tien strafste optredens van de afgelopen zomer!

1. The Cure, Pinkpop, 26 mei 2012: Dit was niet echt in de zomer, maar aangezien het zo'n verdomd goed concert was, het al snikheet was en ik deze zomer geen Werchter of Pukkelpop heb gedaan, moest mijn favoriete band er zeker bij. Het was de vierde keer dat ik ze live zag en alles zat gewoon perfect. Uit bijna elk album werd wel iets gespeeld, zowel de hits (zo goed als alle hits zijn de revue gepasseerd) als de cultnummertjes als de verrassingen - wie had bijvoorbeeld het speelse "Bananafishbones", het droevige "Trust" of het intense "Want" zien aankomen? Robert Smith en de zijnen brachten een magistraal optreden tegen het vallen van deze onvergetelijke avond en toverden een glimlach op het gezicht van elke festivalganger. Naar verluidt waren ze nog beter dan op Werchter, dus ik had er goed aan gedaan om naar het noorden af te zakken, al was het maar enkel omdat ze met het magische "Plainsong" openden, wat ze op de Schuur zijn feestje niet deden.
2. Sigur Ros, Openluchttheater Rivierenhof, 27 augustus 2012: Mijn vijfde keer Sigur Ros alweer, maar ik kon écht geen nee zeggen. Ze speelden namelijk op de prachtige, supergezellige locatie van het Openluchttheater Rivierenhof, in Deurne. Sigur Ros is zo'n band waar je echt geen geluidsproblemen bij kan dulden. Toch stoorden de herhaaldelijke problemen me amper en genoot ik met volle teugen van hun magische concert, dat opende met het serene "Ekki Mukk", en verder het ene hoogtepunt aan het andere schakelde, of wat dacht je van het donkere "Ny Batteri", de post-rock van "Saeglopur", het oh zo mooie "Olsen Olsen", de kippenvel die "Vaka" je bezorgt, of de vernietigende waanzin van "Popplagið"? Jonsi verontschuldigde zich tegen het einde van het optreden voor "all the mess", maar dat hadden we hem al lang vergeven. Het sprookje eindigde na veertien keer puur genieten en iedereen ging tevreden naar huis!
3. Dinosaur Jr, Rock Herk, 14 juli 2012: J. Mascis, Lou Barlow en Murph mogen er dan wel als bompa's uitzien, ze weten toch steeds hoe ze een onvergetelijk concert moeten brengen. Al drie keer zag ik deze dinosaurussen van de alternatieve rock live, en telkens was het dik in orde, vanavond misschien zelfs de beste keer van de drie. Een uur lang teisterden hun gitaren en drums onze hersenpan, met klassiekers als "Freak Scene", "Out There" en "Feel the Pain". Ze lijken trouwens elke keer ongeveer dezelfde set te spelen. Zo zag ik "Take a Run At the Sun" en "Start Choppin'" nog nooit live, maar is hun cover van The Cures "Just Like Heaven" er wél elke keer bij. Legendarische band!
4. Steak Number Eight, Rock Herk, 14 juli 2012: Op wat hopelijk niet de laatste Rock Herk wordt, zag ik tal van straffe bands, maar dan vooral op het hoofdpodium. De Vice Club kon me, wegens een overdosis metalcore, amper boeien, maar hier en daar stond er toch iets goeds. Steak Number Eight bijvoorbeeld, onze Belgische metaltrots! Deze piepjonge heren zag ik een week later ook op Boomtown, maar wegens de geluidsnormen kwamen ze daar toch een pak minder gevaarlijk over. Niets daarvan op Herk! Ik stond helemaal vooraan en geraakte haast in trance door die perfecte mix van post-rock en progmetal. Hét hoogtepunt was opener "The Sea Is Dying", maar tijdens "Pyromaniac" en "Dickhead" werd het moshen als een stelletje gekken. Vergeet niet dat ik tussen metalcorefans stond, die duidelijk niet op hun honger bleven zitten met Steak Number Eight!
5. Therapy?, Casa Blanca, 2 augustus 2012: Wie Therapy? zegt, zegt Noord-Ierse alternatieve metal uit de jaren negentig. Nochtans zijn deze sympathieke heren albums blijven maken, en die klinken nog steeds verre van slecht. Een band van dit kaliber gratis aan het werk kunnen zien, is wel een beetje raar, maar honderden rasechte Therapy?-fans plus een hele hoop nieuwsgierigen lieten dit zich geen twee keer zeggen. Het resultaat was een waanzinnige moshpit op strakke, snoeiharde klassiekers zoals "Isolation", "If It Kills Me", "Knives", "Nowhere" en "Screenager", zelfs hun ballade en cover van Hüsker Du "Diane" werd zeer stevig gespeeld. Het speelgenot droop van de rockers - voor de gelegenheid in kostuum - af en sloeg onvermijdelijk over op het publiek. Casa Blanca had veel straffe namen dit jaar, maar Therapy? was de kers op de taart!
6. The Mars Volta, Ancienne Belgique, 26 juni 2012: Mijn favoriete project rond Omar Rodriguez-Lopez mocht een succesvol AB-jaar afsluiten. Met hun album Noctourniquet is The Mars Volta weer maar eens een andere richting ingeslagen. In de AB speelden ze zo goed als het volledige album, met als hoogtepunten de maagstompen "Aegis" en "Dyslexicon", het dansbare "The Whip Hand", de geweldige single "The Malkin Jewel" (gevolgd door een draak van een experiment, "Broken English Jam" - zéér saai op den duur) en de chaotische brij van "In Absentia", dat op plaat toch een pak beter overkomt. Gelukkig kwam er nog een bisnummer, als was het er maar één: "Goliath", favorietje van menig The Mars Volta fan en een van de meest opvallende en geschifte songs op hun fantastische vierde album The Bedlam In Goliath. Met die zotte gitaarriffs van Omar en Cédrics hemeltergende zang was dat puur genieten en besefte ik dat, hoe goed de nieuwe ook is, er niks boven de oude The Mars Volta gaat! Jammer voor ons was "Goliath" ook meteen het enige oude nummer dat we kregen. Dit optreden was uiteraard zeer de moeite maar zoveel minder goed dan dat in de Vooruit een tijd terug, want dat concert was echt om duimen en vingers bij af te likken!
7. The Raveonettes, Rock Herk, 14 juli 2012: The Raveonettes had ik nog nooit live gezien, en aangezien ze al zo'n tien jaar bestaan, werd dat wel eens tijd! Genoeg hitjes om uit te kiezen. Genoeg songs ook, zeker nu met het nieuwe album, waarvan ze onder meer de nagelnieuwe single "She Owns the Streets" brachten. De geluidsproblemen die het Deense duo had, konden me amper deren, ik was al lang blij dat ik alles kon staan geven op heerlijke retrorockers als "Love In a Trashcan" en "That Great Lovesound". Mijn persoonlijke hoogtepunt was "Apparitions", een bloedmooi, vrij donker nummer dat me kippenvel geeft, en waar ik trouwens al meer dan een jaar elke ochtend mee wakker word. 
8. Great Mountain Fire, Linkerwoofer, 11 augustus 2012: Veel straffe namen ook op Linkerwoofer, maar het Brusselse Great Mountain Fire zorgde voor het hoogtepunt. Op Boomtown waren ze oké, maar eerder op het jaar - op mijn eigenste TrixTrax-Fest - zorgden ze al voor een vet feestje. Dat deden ze op Linkerwoofer dunnetjes over en hoewel zo goed als niemand hen kende en ze toch vrij laat speelden, was hun concert op de linkeroever van de Schelde een heuse overwinning - numéro deux in Antwerpen! Hoewel ze door Studio Brussel zo goed als genegeerd worden, wens ik hen een echte doorbraak in Vlaanderen door. Maar met dansbare indiepopliedjes als "If a Kid", "Late Lights" en "Cinderella" of floorfillers zoals "Sudden Hush" en "The Ark" mag dat geen probleem zijn.
9. Reiziger, TrixTrax-Fest, 20 september 2012: Op het uiterste randje van de zomer nog ons TrixTrax-Fest! Zeer goede editie, vooral dankzij de drie laatste bands. De absolute afsluiter was Reiziger. Die kennen we nog van tien jaar geleden. Na een lange pauze zijn ze terug en staan ze klaar om de Belgische podia te plat te spelen met hun vuile post-punk, die wel eens aan Karate doet denken. Een hoogtepunt was "To Force", maar eigenlijk was het niveau heel het optreden lang torenhoog. Reiziger is back!
10. The Hidden Cameras, Westfest, 8 juni 2012: Ook in Canada heb ik enkele concertjes meegepikt, bijvoorbeeld op het gratis festival Westfest in de hoofdstedelijke suburbs. Hier zijn ze zo goed als onbekend maar in Canada hangt er toch wel een serieuze buzz rond het meerkoppige gezelschap van The Hidden Cameras. Op deze mooie bijna-zomerse avond speelden ze de maple leaves van de bomen en maakten ze van mijn laatste avond in Ottawa een onvergetelijke ervaring, met hun straffe orchestrale melodieën, sfeervolle blazers, catchy synths en een overdosis aan levenslust. R.E.M. en The Smiths zijn nooit ver weg bij deze negenkoppige band uit Toronto, maar dat kan natuurlijk niet slecht zijn!