Aura van geluk. Al die vreugde in je leven wil ik ook.
Paradijs heeft echter een prijs die ik niet betalen wil
en de liefde die je ontwijkt, bitter vanbinnen,
groeit als een pasgeboren baby.
Je leugens ontmaskerd, mijn vondst geen grote verrassing.
Hou van de perverse spelletjes die je met me speelt.
Ik zal je onschuld consumeren. Net als het kwaad
in je aders zit ik met jou opgescheept.
Een mes schraapt in je brein, klinkt als bestek op een bord. (Genoeg tv.)
Verstop je voor de spiegel. Ontwijk je familie. Ze herkennen je niet meer.
Ik wil je niet. Heb je nooit gewild. Zal je nooit willen. Wat maakt het uit?
Spoel me weg. Wis onze herinneringen. Ze doen toch alleen maar pijn.
Maar kijk, nieuwe dageraad, nieuwe dag, nieuw leven voor mij.
(Waar symmetrie ontsprong, daar wil ik zijn.)
Dit is mijn ode aan Origin Of Symmetry, de tweede plaat van Muse, dit jaar alweer 20 jaar oud.
Credits van de lyrics waarop het gedicht is gebaseerd gaan naar Muse en Nina Simone.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten