Agorafobie

ze gelooft in karma en de markteconomie

haar dag is een kogeltrein, ze leeft sneller dan haar schaduw

weer een zon aan spaanders

ik sla het licht op in mijn kijkdoos

verblind de opgebrande collega

nieuwsgierigheid straft meteen

 

voor de mooiste dagpauwoog voer ik mijn klinkende betoog

ik denk: het spijt me, escapisme is een voorrecht voor de rijken

maar ik wens niet te bezwijken

onder het zuchtende beton, hypotheken wegen door

 

kies een outfit, moeder zwaluw

vandaag klimmen we naar dagoba’s

op muilezels sluipen we door het nauw van de siq

om te oreren in namaaksteden

een hellas van karton

mijn koninkrijk voor een beeldenstorm

nu het doek valt over reizen

laatste raki voor de avondklok

 

turen naar een spookriviera

bij het kasteel van de koopman

flamingo’s in het zoutmeer

een bevroren reiger in het riet

val je mee nergens heen?

 

kies een audi, vader ransuil

om te cruisen langs een kruisweg in minho

alles staties nu geschrapt

gelukkig had je eraan gedacht

ze in te scannen met een app

 

hallo, hier simon van deliveroo

uw gestoofde spijt wordt koud

de wijn nu zuur

de kater voor overmorgen

de cijfers swingen de pan uit

een ragtime donkerrood

roerloos op een stoel

verleren we elkaar

uit het hoofd, uit het lijf

 

sanseveria, blijf in uw pot

maar ik wil nog tempels zien

verloren beschavingen terugfluiten

een terrorist influisteren

hoe onbeduidend hij/zij oogt

naast een virus, een rottend systeem

 

een zwerver die sterft zodat

iedereen kan leven zonder filter

een sloppenwijk verdwijnt

voor de aanleg van een plein

waarop geen mens durft te blijven

het zuchtende beton, door mijn schuld

door mijn schuld

Literaire tip: De Wolkendragers

Een nieuwe bundel van voormalig Antwerps stadsdichter Peter Holvoet-Hanssen is toch altijd een belevenis. Het is te vergelijken met een nieuwe plaat van pakweg Radiohead of Gorillaz, je vraagt je af door welke paleizen van verwondering dan wel bevreemdende spookgrotten de lezer-luisteraar nu weer zal worden geloodst. Want vergis je niet, troubadour Holvoet schrijft wel degelijk muziek. Deze worp van de letterreus van ’t Stad is echter een samenwerking met tal van andere getalenteerde woordenaars, jong en oud, gezond en minder gezond. Bij sommige gedichten verzorgde hij enkel de eindmix en zijn alle verzen toe te schrijven aan de featuring artists, waaronder schoolkinderen en psychiatrische patiënten. Nu al benieuwd?

Meesterdichter wordt meestersampler. Als bij een hiphopplaat boordevol collabs is de bundel niet het werk van één man – de Grote Dichter – maar een echokamer van diverse stemmen. Haast ondraaglijk eclectisch is het boek, en niet louter vanwege de diverse stemmen, van troubadoursdochter Anna Roza tot Elvis Peeters en Delphine Lecompte; de lijst is lang. Talen, lettertypes, onderwerpen, referenties, stijlen, standpunten … Het is een haast hysterisch lappendeken van literaire mogelijkheden. En natuurlijk schuilt ook Paul van Ostaijen weer achter iedere hoek. Een blik op de typografie en Polleke zou goedkeurend brommen alvorens nog eens in de dieperik van zijn bierglas te turen.

Stilaan komt het veelkoppige verzet tegen de reus Goleman op gang. De goudzoeker zeeft en vindt een schat aan beelden die blijven hangen, zoals de gasmaskers voor paarden uit een oorlogsrelaas, de vogels die hun snavel als instrument bespelen of de vliegende coronamuisjes. Van een bloedbad in Stalingrad stappen we een speelgoedwinkel binnen. Af en toe voelen we de hete adem van het virus in onze nek, want de ellende van 2020 schemert wel eens op subtiele wijze door. Zo worden we de lastige werkelijkheid even binnen gezogen. Maar we vergeten deze moeilijk te negeren waarheid algauw even voor een ommetje in Peter Pans labyrint. En zo gaat het de hele tijd: het ondenkbare loopt hand in hand met een fascinerende fantasiewereld. Wolken pakken samen tot een tastbare rode draad door het werk, gedragen door vele handen.

De Wolkendragers is nu eens een aanlegplaats om te pootjebaden in de mythologie, dan weer een stortbad van verwondering. Het is een bundel om te koesteren in moeilijke tijden, waarin alles trager stroomt. Als alles wankelt, blijft de poëzie overeind.

 

Deze bundelrecensie schreef ik voor Cutting Edge.

 

De twintig beste van de Nillies

Vorig jaar verscheen hier een top 20 van de Tennies, onder het motto 'De Tennies zijn dood, leve de Twenties' (al vallen die voorlopig nogal tegen). Nu Studio Brussel de hele week nummers uit de Nillies speelt, lijkt het me leuk om eens een top 20 van de Nillies, het decennium van de nu metal, indierock, postpunk-revival, electro, dubstep, emo and what not. Net als in de Tennies-lijst doet postrock (en lange nummers in het algemeen) het erg goed in onderstaande lijst. Door de afwezigheid van bands als Arctic Monkeys, The Strokes, Franz Ferdinand, Kaiser Chiefs en Bloc Party is dit misschien een wat atypische lijst, wars van alle trends, en daarom eens zo boeiend. Ook staan er maar 4 Britse bands in de lijst, best weinig voor de Nillies, waarin het Verenigd Koninkrijk muzikaal schitterde als vaak tevoren.

1. Godspeed You! Black Emperor - Sleep
2. Sigur Ros - Saeglopur
3. Muse - Newborn
4. Portishead - Machine Gun
   
5. Tool - Vicarious
6. The Mars Volta - Goliath
7. Radiohead - Jigsaw Falling Into Place
8. Ghinzu - The Dragster Wave
9. Interpol - Slow Hands
10. Motek - Tryer
11. Arcade Fire - Rebellion (Lies)
12. Depeche Mode - Precious
13. Yann Tiersen - Comptine d'un autre été
14. Silversun Pickups - Well Thought Out Twinkles
15. 65daysofstatic - Radio Protector
16. Decorate Decorate - Europe Has No Heart
17. Mew - Comforting Sounds
18. Red Hot Chili Peppers - Otherside
19. dEUS - Nothing Really Ends
20. A Place To Bury Strangers - To Fix the Gash In Your Head

Hedonismuz 10 oktober 2020

Een kleine portie magie binnen de muren van wat mocht.

 

Oorspronkelijk stond ons hedonistische verjaardagsfeestje voor april 2020 gepland, maar daar stak Covid-19 een stokje voor. Uiteindelijk konden we Hedonismuz naar het najaar verzetten, maar met de helft van de affiche en strenge coronamaatregelen. Maar blij dat we waren dat het alsnog kon doorgaan. Het werd een geslaagde avond vol gelukkige mensen.

Met één band in plaats van drie, drie dichters in plaats van zes, één theatergezelschap in plaats van twee, twee locaties in plaats van vijf, zonder bar, mét mondmaskers, was de line-up van de tweede editie van Hedonismuz in 252 cc Ekeren gehalveerd. Geen nood. Op 24 april 2021 verschijnt het festival in vol habijt, al is dat voorlopig nog even afkloppen. Ook was het lage maximumaantal toeschouwers bereikt, met snelle uitverkoop. Gelukkig voor wie er niet kon bij zijn was er de livestream die eventfotograaf Jokko organiseerde.

Het publiek kon in tegenstelling tot de editie van 2018 niet vrij rondlopen maar werd door organisator-presentator Gert Vanlerberghe doorheen het kasteel geleid, tussen zolder en zaal, al moest het hele gezelschap daarvoor wel verschillende keren langs het gelijkvloers passeren. De curator van dienst opende trouwens met zijn nachtelijke gedicht 'Slaap Nu, Baal Later', waarna hij enkele coronamaatregelen afraffelde en de gasten naar de zaal leidde voor het stuk dat Studio Bernadette exclusief voor vanavond had gemaakt - deze keer niet onder leiding van Mona Vanschoenwinkel maar van Lori Tuerlinckx.

Studio Bernadette

 

Algemene verwarring was echter ons deel. In wat enkel als een anti-theaterstuk kan worden bestempeld zagen we een kuisvrouw die nog de laatste stoelen ontsmette terwijl het publiek er al minutenlang had postgevat, en er heimelijk de kantjes vanaf liep door op haar werkvloer een karaoke voor zichzelf te organiseren. Nooit zullen we de dansmoves van Sonja vergeten. Steeds vreemder werden de onschuldig ogende interventies van de regisseur, die om de zoveel minuten de zaal binnenliep om... ja wat eigenlijk... te onderbreken. Ondertussen werden personeelsleden door middel van publieksstemming afgedankt, belde Dries vanuit het niets (te laat) in om een boom over vissterfte op te zetten, inclusief hilarische haperingen. En hoeveel mensen hadden effectief door dat de storende vrouw die luidop zowat alles wat er in haar opkwam met ons deelde, gewoon bij het gezelschap hoorde? Kabeljauw en karaoke dus. Of moesten we nog wat anders uit dit bizarre maar hoogst entertainende halfuurtje halen?

Uschi Cop door de lens van Ilke Cop

 

Terug naar de zolder voor een flinke 30 minuten poëzie en proza van de bovenste plank, met Bert Lezy die live voor ons tekende, met een beamer geprojecteerd op een wit doek. De getalenteerde Uschi Cop opende met 'Bottenrammelaar', de eerste van vele bloedmooie en -linke gedichten die aan bod kwamen. Ook de virtuele eenzaamheid kwam aan bod in een treffende tekst. Tot slot deelde de Brusselse schrijfster het eerste deel van haar nieuwe kortverhaal, dat deze week in Deus Ex Machina zal verschijnen. Turnhouts slamtalent Tom Driesen wou dat hij zijn verdriet aan een leiband kon leggen om ermee te gaan wandelen. Deze DroomBazuiner en voormalig stadsdichter raakte gevoelige snaren met zijn goednieuwe slamtekst 'Achter de Schermen', een shoutout naar de cultuursectorhelden achter de schermen. Volgden nog een lockdowngedicht en een tekst die hij aan Tine Nys opdroeg. Of hoe hij toch altijd opnieuw de dingen zo mooi kan verwoorden, maakt niet uit hoe gevoelig het thema. Met een speels stafrijm sloot hij een juweel van een set af. Bij het verlaten van de zolder troffen we vier schilderijen van Jonas Beyens aan, op een wel heel kortstondige mini-expo die het nachtelijke thema van de avond versterkte.

Voor het laatst begaven we ons naar de zaal voor een rockconcert zowaar - dat we dat nog in coronatijden mogen meemaken. De Aalsterse indierockers van OPROER haalden een uur lang alles uit de kast tijdens een evenwichtige set die ons meer dan gunstig stemde. Nummers als 'Get Get Get', 'Blind Luck' en 'Corner Of Your Eye' mogen dan wel erg dicht tegen de sound van Arctic Monkeys aanschurken, OPROER bewees dat ze vooral een eigen smoel hebben, met hier een oosterse riff, daar een strofe die naar rap neigt, en vooral catchy songs met af en toe een verrassende wending. Van knaller 'Dolores' kregen we een zeer ingetogen versie te horen, een kippenvelmomentje dat met het fragiele 'Rosaline' opnieuw de kop op stak. En hoe klaar zijn singles 'Captains' en 'So Fly' voor de radio? OPROER is een van de meest boeiende dingen die momenteel in de Belgische rockscene gebeuren en ik kan niet wachten op hun welverdiende doorbraak.

Hopelijk tot snel allemaal. Op 24 april 2021 bijvoorbeeld. De laatste maanden van dit vervloekte jaar moeten we even uitzitten en vanaf januari 2021 hoop ik weer, volgens de maatregelen van dat moment, maandelijks een editie van Ballonnenvrees te kunnen organiseren. Bedankt voor de kleine knappe dingen die jullie me dit jaar hebben gegeven. En hou vol.

 

Affiche: Jonas Beyens

Foto's: Jokko, tenzij anders vermeld

Vis noch vlees

we zijn wat we eten

we moesten eens weten

plant je vork in je steak

voel de pijn als bij voodoo

door je nerven reizen

 

we zijn verbonden

met ontelbare wonden

 

laat de sushi door

je keelgat glijden

even slikken, zelfkastijding

 

vreet de zeeën leeg

lepel de wereld uit

 

kweek een catastrofe

bij elkaar - smakelijk

sterven op je bord

Foto prentkaart: Eef Ceulemans / Broeihaard

Flavours of the month

 A brand new list to listen to. 2020 has absolutely been a great year for alternative rock. Protomartyr's new album must be one of the best of the year, and one of their many singles ranks at the number one position this month. There's also the interesting comebacks of Puscifer, Zeal & Ardor, Asaf Avidan and - most surprisingly - Pendulum, and the American psychrockers of Osees have adopted yet another spelling of their band name. Sufjan Stevens is the only artist to feature twice in the list this month, despite the many singles Protomartyr have released.

1. Protomartyr - June 21
2. KOALA feat. Daniela Fa - Malecon
3. ERIIS - Tulsa
4. Deftones - Ohms
5. Sufjan Stevens - My Rajneesh
   
6. Black Foxxes - Swim
7. Puscifer - The Underwhelming
8. Gone Is Gone - Sometimes I Feel
9. Sevdaliza - Habibi
10. Clipping - Say the Name
11. Zeal & Ardor - Vigil
12. Metz - Blind Youth Industrial Park
13. Everything Everything - Big Climb
14. Briqueville - Akte XIII
15. Steven Wilson - Eminent Sleaze
16. A Certain Ratio - Berlin
17. Black Thought feat. Pusha T, Killer Mike & Swizz Beatz - Good Morning
18. Temples - Paraphernalia
19. Sufjan Stevens - Sugar
20. Gorillaz feat. Robert Smith - Strange Timez
21. New Order - Be a Rebel
22. Shame - Alphabet
23. Asaf Avidan - Lost Horse
24. The OBGMs - Outsah
25. Osees - Electric War
26. Pendulum - Driver
27. Bombataz - Mitraille
28. Eels - Baby Let's Make It Real
29. The Avalanches - Music Makes Me High
30. Palace Winter - The Deeper End