mijn tastzin is de textuur
van andere lijven verleerd
kent geen huid nog
uit het hoofd
mijn hart is niets met
louter bloedtoevoer
heeft wellicht weer
weinig te willen
ik krijg mijn honger
nauwelijks verwoord
maar voel hem schuren
in mijn nerven
en de eenzaamheid
zo tastbaar
ik kan haar bijna knuffelen
een eiland zijn doet pijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten