Op de valreep van november hadden we een editie van Ballonnenvrees voor in de geschiedenisboeken. Voor de derde keer kwamen een handvol dichters en muzikanten onder die naam bijeen in De Floeren Aap. En het werd een mooie avond. Helemaal uit Eindhoven was er Hans F. Marijnissen met gedichten als 'Koude voeten', 'Geen asiel' en ook een van zijn Evelinegedichten, met een pakkende metafoor voor kanker. Zijn gedichten zijn sociaal geëngageerd maar kunnen even goed over Vincent Van Gogh gaat. Volgde nog het verpletterende 'Verlaten vogels', over het moeilijkste thema ooit. Een krachtige opener met gedichten die blijven hangen. Meer van dat magisch met de gedichten van Vanessa Daniëls, die met NovemberVers deze maand heel wat mensen dagelijks aan het schrijven kreeg. Maar konden we dat maar zoals zij doen: gamma van verlangens, afscheid in langere schaduwen, een aanzet tot beminnen, schouders onder hoogspanning... Wat een sprankelende beelden. Vanessa bespeelt de hoopvolle tristesse als geen ander, maar kan even goed erg grappig uit de hoek komen. Een publieksfavoriet was bijvoorbeeld het verslag van haar bezoek aan een spirituele beurs. We kregen nog 'Op de groei', 'Wie kringt die wint', over een ludiek kringloopwinkelverhaal, en haar spelletjesgedicht 'Wie is het?' Alweer een zeer fijne passage van deze vaste gast op Ballonnenvrees.
Vincent Schampaert kennnen we van (klein)punkbands als Trubadur en Ramones Van Het Groenewoud maar ook zonder gitaar staat hij zijn mannetje op het podium. Hij opende met een bevlogen slamtekst over solliciteren - ik zou hem zo aannemen. Bij zijn hilarische tekst over de mannengriep was er ruimte voor publieksparticipatie, en dit was nu eenmaal een publiek dat zich daar voluit in smeet. Nog maar halverwege de set en Vincent had al lang menig publiekshart veroverd. Met zijn serieuzere tekst over stabiliteit hoefde hij maar binnen te koppen. Altijd een woordenlawine die we graag verwelkomen, met of zonder gitaar! Stefan Van Geenhoven had zijn gitaar wél bij en als laatste act in de line-up verwende hij ons met enkele hitjes van Kammeniboemski, van 'Oud ijzer' tot ''t Stad ontwaakt', een herkenbare lofzang op Antwerpen om 5 uur 's morgens. Met 'Stop met drugs' had onze moderne Wannes Van de Velde het op onze lachspieren gemunt. Hoe hilarisch is de regel 'Stop met drugs, eet een appel' ook? Als afsluiter koos Stefaan voor zijn grootste hit, de meezinger 'Zennatoggiskalm', die live altijd werkt.
Van deze korte line-up van zo'n hoog niveau moesten we toch even bekomen. Na de pauze was er, zoals de traditie het wil, de open mic, en voor het eerst in De Floeren Aap zat die stampvol. Gert Vanlerberghe en Veerle Deknopper lazen elk enkele van hun eigen NovemberVers voor. Marzena Lesinska nam ons mee naar het strand en liet ons bier met tequilasmaak aan de meeuwen voederen. Jitse Lemmens stelde: het is het geld dat telt. Axolotl gebruikte de afvoer als bijtende metafoor en eindigde met een kleurrijk gedicht. Vera Steenput las het ontwapenende 'Ontmoeting in december' voor en van Manuel Somers kregen we 'Getallen' en 'De rivieren'. En dan verscheen Marco Van Dyck op het podium. Zijn urgente klimaatgedicht bracht hij vol vuur en woede, maar niet zonder hoop. Dat er maar één aarde is. Zijn stem galmde door heel De Floeren Aap, daar had hij geen microfoon voor nodig. Een performance die nazindert. Tot slot zorgde Blob voor een knap staaltje beatbox en daarmee zat deze zalige editie er weer op. Volgende afspraak op 21 december (uitzonderlijk dus de voorlaatste donderdag van de maand, en dus niet op 28 december), same time same place.
Goed bezig, Gert.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je nog oneindig veel meer ballonnen als deze.
Vera Steenput
Dank je wel, Vera!
BeantwoordenVerwijderen