10 jaar Ballonnenvrees 1 april 2023

Een aprilgrap was het zeker niet, de 10 jaar Ballonnenvrees die we gisteren vierden in Café Boekowski, dat trouwens op zijn beurt 6 kaarsjes mocht uitblazen. Pierrette COffrée stak al meteen van wal met een eenhoornmasker en een plastic zwaard - want een buitgemaakte eenhoorn moet je villen - en je weet op voorhand dat ze beide attributen maximaal zou benutten in een unieke minishow die vooral heel in your face was. Er volgde een gedicht van Rilke over eenhoorns, en ook Peter Holvoet-Hanssen, die helaas moest annuleren, was er toch nog een beetje bij, want Pierrette las een gedicht uit zijn Libretto voor. Dan Marlena Tokarska, die opende met het gedicht 'Frank', dat niet over de gepensioneerde weerman gaat maar over dode filosofen en dromen in pixels. In 'Monotheïsme' scholen gevaarlijke metaforen. Zelfs haar bloedmooie liefdesgedichten baadden in beklemmende beelden en spirituele verwijzingen. Ze heeft haar eigen unieke stijl en iedereen was fan.

Afwisseling troef op Ballonnenvrees, want van actrice en regisseur Margot Vyverman kregen we een toekomstbeeld over ivoorsnavelspechten, moordplannen op Kim Kardashian, capibaraboerderijen, kakkerlakkenkwekerijen en zonnestormen. Deze spitsvondige tekst had ze speciaal voor de Dinsdag Club geschreven en nu lichtjes aangepast. Van Lut Van Nooten kregen we een handvol knappe liedjes op de akoestische gitaar, waaronder 'Manic Sunset'. Gert Vanlerberghe bracht het recente 'Kantelklaar' en haalde het decenniumoude 'Gitaarmeisje' nog eens van onder het stof. Niemand kan extreem-rechts zo eloquent een veeg uit de pan geven als Bekvegter. De doorwinterde slam poet, 'metafoorkramer' of 'Tupac Shakur onder de troubadours' hekelde gevaarlijke selfies en dichters die te veel met hun imago bezig zijn. Zijn gekende wielrennerstekst droeg hij op aan de Ronde van Vlaanderen, die ook hem koud laat, want de tekst gaat helemaal niet over wielrennen.

Er hadden zich zoveel mensen ingeschreven voor de open mic dat de presentator er al enkele op het podium riep. Marzena had een aanstekelijke tekst in het Engels over haar leraar Spaans. DC Jones, bekend van de Dinsdag Club, gaf ons onder meer 'Het hart dat niet meer klopt'. Oude bekende Maike Bretschneider las 'Sterrenstof'. En Anita Hartenberg bracht een grappig stuk over spacecake, met genoeg wilde gebaren - en zo hadden we met spacecake de running joke van de avond beet. Terug naar de hoofdacts. Nikki Rose, uit Philadelphia, haalde herinneringen over liefde op de eerste Duvel boven, en had een hilarisch stuk over dementie. Wolvenberg is een vierkoppige Antwerpse band die binnenkort de muziekcafés zal veroveren, maar gisteren voor het eerst al eens het podium besteeg als duo. De nummers van Gert-Jan en Anton gingen er vlotjes in en neigden wel eens naar The Strokes, Arctic Monkeys of The Smiths. Natuurlijk deed Gert-Jans karakteristieke zang ook meteen denken aan zijn vorige band The Maydream, in een ver verleden ook nog op het podium van Ballonnenvrees. Bij afsluiter 'Robot Mind' was het al lang duidelijk: hier willen we meer van horen.

Anton verliet het podium en Gert-Jan Luyckx bleef staan voor zijn schitterende Ballonnenvreesgedicht, dat hij exact een jaar geleden ook al bracht, op de vorige verjaardag van Ballonnenvrees, zij het lichtjes aangepast. Die Garçon Means Boy-verwijzing moest er nog bij. Ondertussen was Femke van Grootel gearriveerd met haar twee dochters. Ze hadden een prachtig cadeautje voor Gert en Ballonnenvrees bij, en er volgde ook nog een dinsdagse tekst. Aangezien line-up en open podium gewoon door elkaar liepen, hier nog wat open mic'ers. Mia Terra las 'Just as the sea' en 'Let it be a mystery' voor. Bryan Pearce leidde Marie-Hélène van Cleemput in, die een tekst van hem zong, en afsloot met een gedicht. Haar zang ging door merg en been, zo intens, zoveel gevoel. Een ontroerend hoogtepunt van de open mic. Verrassing: Lyonesse bracht, for old times' sake, nog een liedje op het podium, waarvoor Morgane zich door het Red Star Line Museum had laten inspireren. Tot slot kaapte Pierrette het podium en begon als een bezetene ballonnen op te blazen en in het publiek te verspreiden. Gert kreeg de eer om de grootste ballon verder op te blazen, tot deze met een luide knal uit elkaar spatte. Ook for old times' sake dus: er zaten enkele mensen met ballonnenvrees in het publiek. Toch wel de gedroomde afsluiter van 10 jaar Ballonnenvrees en 6 jaar Café Boekowski.

Ik wil iedereen bedanken die niet alleen vanavond maar ook de voorbije 10 jaar mee voor onvergetelijke edities zorgde. Stuk voor stuk hebben jullie Ballonnenvrees gemaakt tot wat het is.

 

Op 13 mei vieren we de 100e editie van Ballonnenvrees, opnieuw in Café Boekowski. Welkom! 

 

Foto's: Jan Cuypers