op rampkoers met de sleur
al wat naar ik vermoedde
niet wees op losse schroeven
de sluiers in mijn hoofd
een webbekom voor vlijtige veelogen
ze zullen winnen
de houvast liegt
de wanden zwijgen diep
tussen mijn twee slapen
kan ik blijven vallen
want wat is wakker
duizend ogen postgevat
kom dat zien
een man die valt
maar aandacht verslapt
en niemand blijft tot het einde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten