zaterdag 14 november 2020

Voor ze wegliep

dat ik haar glimlach wilde proeven
haar blauwe ogen als muziek
elke dag haar majestueuze komst
in elke keerkring van mijn hoofd

een sonarboodschap met haar naam
als enig mantra of bevel
haar dappere borsten aan mijn hemel
melkwit haar verre sterrenstel

ik wou nog veel meer, wou haar adem
als een mistral zo door mijn open raam
haar gele lokken om in te wonen
haar geur de wierook in m'n hoofd
 
elke wanorde is nu de mijne
in deze fluffy nieuwe wereld
ik zie haar rijden op een tapir
door de eenoog van de storm
 
kijk hoe ze schermt tegen de tijgers
bewakers van de gouden monstrans
ze slaapt met draken, blauwe monsters
bouwt zich dagelijks een stad
 
nog voor haar ontbijt redt ze de wereld
en ellendige ik erbij - ben ik het redden waard?
ik wou haar hebben en haar houden
een leven lang haar prachtbestaan
 
tijd zat om me haar lichaam in te prenten
integraal, voor bij het missen
al wou ik altijd en overal
bij haar zijn en bij haar horen
 
een heiligdom om te bewonen
een geloof om in te verdrinken
een koningin om voor te leven
een vijfde dimensie
 
gewoon
zij
altijd
 
dat alles vertelde ik haar
voor ze wegliep
voorgoed
van mij 

2 opmerkingen: