Het vat is nooit af

[inspired by Lizzie]

HET VAT IS NOOIT AF

Gaan we gauw weer op café? Dan komt elke Moeskop na maanden isolatie uit z'n Blauwe Toren. Dan bevrijden we ons uit 't Lastig Portret waarin we al te lang verpozen, de Zure lockdown light in ons kot.

Laat staan dat Paters Vaetje, laat liggen die Vuile Was. We reizen met Tram 3 naar 't Stad en schreeuwen de leegte van de weken van ons af, zodat ze het tot in Beveren en In de Stad Aalst, tot in Chatleroi, of voor mijn part Mombasa kunnen horen. Wij waren Robinson, nu zijn we Pelgrim. Van Salamander promoveren we tot Draak.

In De Kroeg op De Rui groet ik K. Zeppos, naast Papa Jos aan de kop van de toog, alsof deze pater familias, De Prof van het drinkgelag er non-stop zat. De Kleine Hedonist is voortaan non-stop zat. En met alle andere Gitanes hef ik het glas. Elke Engel en elke Bengel drinkt mee. Elke Vagant en elke Joker entertaint ons met de pint in de hand. Ook Pallieter zet het op een gelukzalig zuipen, maar de Boer van Tienen is BOB. Maurice moet Dietrich oprapen en het is nog niet eens middernacht.

Wij Beerlovers drinken met maten maar met mate - ik weet het, 't is een Dogma. Vergeet nooit, Kid's: Het Elfde Gebod - zuipt als een vod! - is in het slechtste geval een ticketje richting Korsakov, een aanslag op de Hypothalamus. We lallen erop los, verzinnen dwaze verhalen over Witzli-Poetzli, en welke Mercator zonder Zeezicht heeft de weg naar de volgende whiskybar al in kaart gebracht? Een Waagstuk naar het graf, wellicht, of naar Kassa 4 in de enige supermarkt die nooit sluit, die op Plaza Real. ViaVia komen we er wel.

Tafeltje Rond zwelgen wij. Want elke Cabron hier aanwezig heb ik lief. Ja, ondanks mijn allergie kan ik zelfs De Kat zoenen. Ik kan De Mus wel kussen. Zelfs De Duifkens en De Pelikaan kan ik voortaan, vleugelvrij, aan. Want hier is plezier en hier is bier of wijn of zelfs Café au Lait als het moet. Hier is samen de nacht in duiken. De Muze herontdekken. Ons de nieuwe Boekowski wanen.

Tijd voor La Boum, et c'est party, de dj draait Gorillaz en we dansen. Eerst nog wat stijf, Het Been neemt z'n tijd. Mensen die dansen. Dansende mensen op deze Beautiful Planet. Dit is onze tempel van Bakeliet, ons Café des Arts, ons Bar Deco, ons aller Salon. Hier is An (Sibhin) en alleman Baron. Hier allemaal samen, Stanny en Leon, Bobby en Clodette, zeggen we weer JA tegen het leven, gelijk Molly Bloom. We zijn elkaars Ware Jacob, allemaal.

Schol! En doet 'em nog eens vol.

Veel dank aan Eva Hermans, Liesbet Goedemé en alle cafés van 't Stad.