Ballonnenvrees 8 februari 2017

Al bijna vier jaar biedt 't Werkhuys onderdak aan Ballonnenvrees, als de eerste locatie die er als de kippen bij was. Dat was vandaag niet anders. We openden de avond met een straffe tekst van Kempisch dichteres Sam Hoeck, over een gevallen kind, liefde als een bokswedstrijd, zelfverdrinking en tepels die door een bikinitopje priemen. De jarige Mark Opfer-Ruting kwam helemaal uit Amsterdam om het te hebben over de man van de maan, een rookverslaving en de zon, dit in zijn gebruikelijke rijke taal. Adriana Kobor komt uit Hongarije en heeft zich in Antwerpen genesteld. Naast een Nederlandstalig gedicht bracht ze een wat lugubere Engelse tekst die ontzettend beeldend was, vol folterende metaforen en enkele bijbelse beelden, een beetje in de buurt van Beat. Gert Vanlerberghe probeerde enkele nieuwe teksten uit, ook in het Engels.

Vervolgens hadden we Leuvens singer-songwriter Carl Durant over de vloer. In zijn set van zo'n halfuur, en zes liedjes, had hij het onder meer over zijn tienjarige verblijf in San Diego, en waarom hij daar weer weg moest (bezongen in 'Fire and Earthquakes'). Ook zijn gloednieuwe single 'Silhouettes' kwam aan bod. De mooie liedjes brachten de sfeer er goed in, zo net na de pauze. Spoken word artieste Louche Loesje komt uit Turnhout. Ze opende met 'Gifwolken', over een chemische aanval op Syrië, en slamde over de consumptiemaatschappij en winstbejag. Haar afsluiter 'Wij Vrouwen' kwam hard aan.

Teddy Bair is een vaste waarde geworden in het Nederlandstalige slamcircuit. Hoewel hij niet helemaal in vorm was, opende hij sterk met een tekst over vluchtelingen. Ook zijn klassieker op de tram werkte erg goed en hij had het publiek in zijn zak. Daarna liet hij enkele steken vallen, zoals in zijn steengoede brief aan België, een pakkende tekst en een van zijn klassiekers, die hij helaas niet meer helemaal van buiten kent. Ook bij zijn tekst in het West-Vlaams was het even opnieuw beginnen. Ook een kanjer van een vaste waarde gaat wel eens de mist in, al slaagde hij er toch nog in het publiek op zijn hand te halen.

'Nachtroer', de opvolger van 'Kameleon', heeft vandaag de kaap van duizend verkochte kopieën overschreden, en de bundel is nog maar net verschenen. Charlotte Van den Broeck was er de eerste twee edities van Ballonnenvrees bij, alweer vier jaar geleden, en ook vandaag kon ze onze harten veroveren, met het zorgvuldig gesponnen en ontzettend aangrijpende relaas van een afscheid, in acht delen. De krop in de keel die we kregen, moesten we dringend met een pauze doorspoelen.

De improcomedy van Vers Vlees, onder leiding van Pieter Beck, opende de open mic, met enkele ludieke interactieve spelletjes, zoals '1-2-3', 'Het Orakel' en 'Seks Met Mij'. Tien acteurs vormden een orakel dat op hetzelfde moment een antwoord moest geven op een vraag uit het publiek. Zo wilde Mark Opfer-Ruting weten of hij naar Arnhem moet verhuizen. Ook kwamen we te weten dat seks hebben met de acteurs zo'n beetje is als een tandenborstel, kaas, ontbijtgranen en een zebra. Zeer geestig staaltje van hun kunnen.

Marjan De Ridder deed het met schilderkunst, zo bracht ze teksten beïnvloed door Toulouse-Lautrec en Spilliaert, over een burn-out. Hind Eljadid vuurde gebalde en opzwepende spoken word op ons af, een sjaal van de Palestijnse vlag rond zich gedrapeerd, met teksten over de wapenindustrie, onze onverschilligheid, Syrië en Palestina. Joris Gielen, van Collectief Dichterbij, gaf ons vier smakelijke gedichten, over clichés en uitgestorven dieren. Dan hadden we fotograaf en dichter Gust Peeters, die 'Genezing' bracht, een naar het Nederlands vertaalde tekst van Leonard Cohen. Dat begint stilaan genoeg materiaal te worden voor een LC-bundel. Nils Geylen sloot onze mooie avond af met drie gedichten: 'Rekenschap', 'Interludium' en 'Melania', een wat geagiteerde tekst over pussyfingers en zo - u weet wel.

De volgende edities zijn op 3 maart, 25 maart, 12 april en 1 mei. Wees erbij. U zal het zich niet beklagen! 

Foto's: Gust Peeters