#NovemberVers

Het is weer tijd voor #NovemberVers, elke dag schrijven, en ik ben er nauwelijks op voorbereid. Laten we kijken hoe het dit jaar gaat. Maar laat ik eerst vanuit oktober een aanloop nemen. Er is daarnaast ook nog de Heiligencyclus, die naar een bescheiden uitgave in eigen beheer toewerkt, met deze maand de Heilige Hubertus van Luik en Catharina van Alexandrië.

 

"The truth is I'm worried they will get us before they get us." - Ocean Vuong

 

Zelfs het meest gevaarlijke dier likt wel eens aan zijn ballen als het daar anatomisch toe in staat is.

 

A broken record is always right. Or at least more than twice a day.

 

Het volgende is niet zo'n sympathiek gedicht.

Ik pis in het gezicht van de kant van het licht.

 

In Brussel-Noord vraagt spoorwegsecurity een jongen om zijn Halloweenmasker af te zetten. 

 

Als ik mag

ik wil misschien dan wel je hond zijn

je kat of als het echt moet je parkiet

 

ik blaf en grom naar je fantoompijn

gooi een doek over je verdriet

 

of mag ik je alibi worden

elke uitvlucht die je verzint

 

beleefd breek ik dan al je borden

zoals een overspannen kind

 

wie weet word ik zelfs de houding

die jij dan aanneemt als je wacht

 

en in je ziel na de verbouwing

ben ik je troostprijs in de nacht

 

dan figureer ik in je dromen

en weet ik met mijn raad geen blijf

 

de waan die steeds zal blijven komen

volautomatisch tijdverdrijf

 

 

Frons I

 

de lijnen die je gezicht bij elkaar houden

een complexe frons die de dag aansnijdt

en het leven steeds wat beter denkt te begrijpen

met blos gestifte wangen een pallet van gul verlangen

een brein op modus oneindig

in ontwapend verglijden

een afbrokkelende grijns

collagehoofd in de steigers

wie zeilt er op de woeste golven

van groen verguld verwonderen

het ontwonden van de wereld

ontwikkel mijn opgewonden kopzorgen

en noem het: hoofd onder stroom

in de humus tussen huidplooien

verschaalt een zachte droom

 

 

Frons II

 

je fronst een kunstwerk bij elkaar

en touwtjesverft het leven

melkt de kleuren 

uit een bulkend hoofd

en morst geduldig

te geduldig

een tedere vergissing

als de zure regen

die de heide gulzig smoort

je hebt het je gemakkelijk gemaakt

op de achterbank van mijn hart

zucht geel

lach rood

spreek blauw

leef groen

ik volg

 

 

Mensch (Frons III)

 

in de ban van bloedvergieten zijn wij

allemaal antisemieten

de arend op het rafelblazoen

verslikt zich in de watermeloen

nooit méér nooit méér nooit méér is nu

de struisvogel, de paraplu

het mededogen doet niet meer mee

van de rivier tot de zee

we braken bloed, niet eens het onze

voelen verre harten bonzen

maar het onze gevoelloos

zijn we ethisch zo verdoofd

is dit een Mensch

een vredeswens

verkoolde kleuter

gebroken lens

de oorlog tegen een waarheid die schuurt

een Westers normbesef verzuurd

Merz en Starmer houden zich koest

oefenen alvast hun mantra voor later

niet eens zoveel later:

WIR HABEN ES NICHT GEWUSST

Sjarelrooi I

Dit durfde ik enkele jaren geleden nog schrijven over Sjarelrooi. Verschillende kansen had ik de lelijkste stad van België gegeven en, op het Bois du Cazier en de Boucle Noire na, heeft de stad mij, anders dan Luik of Bergen, nooit kunnen bekoren.

Mijn bezoek aan de vierde stad van België, deze keer met Pascal Verbekens reisgids onder de arm, is een keerpunt. Als je weet waar je moet zijn, kan een uitstapje naar de parel van het Pays Noir niets minder dan onvergetelijk worden.

Terwijl ik dit schrijf, geniet ik van een espresso in Melanie De Biasio's favoriete koffiehuis, een van de vele tips in het boek, terwijl naast mijn een ouder koppel een mélange van Frans en Italiaans praat. Ik heb nog een glimlach op de lippen na een historisch gesprek met Etienne Grandchamps van boekhandel Fafouille en een bezoek aan Magrittes verbluffende fresco in het Palais des Beaux-Arts.

En zo geniet ik met volle teugen van de laatste kans die ik de bijna opgegeven stad bijna niet meer had willen geven. Dank u, Pascal Verbeken.

 

 

Sjarelrooi II

 

Ik zit in een volks buurtcafé in Charleroi - de Chimay Blanche smaakt - en hoor oude Italo-Belgen schande spreken over die 'Vlamingen en hun Vlaams Belang'. Het is inderdaad om van door de grond te zakken van schaamte.

En die zit diep bij mij. Ik verafschuw alles waar 'de Vlaming' hier in het warme zuiden van ons land voor staat. En het wordt steeds erger.

Graag weer wat normaliteit. Extreemrechts mag nooit het nieuwe normaal worden. Het moet terug in de marginaliteit of we gaan het geweten hebben.

Een totale oorlog? Careful what you wish for, paljas.

Ikzelf zal me in elk geval altijd verzetten tegen de haat die in elke vezel van de Vlaams Belanger huist.

Et vive Margritte. Nog zo iemand die bij de georganiseerde terroristen van Antifa zat.

 

 

Vos I

 

Tijdens een natuurwandeling in Elzele betrap ik een man op het plassen voor zijn eigen oprit. Niet dat hij dat niet mag of zo. Het blijft zijn eigen oprit. Zichtbaar verrast en gegeneerd legt hij me uit dat hij zo een vos op afstand hoopt te houden die op zijn kippen jaagt. Leunend tegen zijn brievenbus propt hij zijn slurf weer in zijn broek. Niet voor niets noemt men deze wandelroute Het Pad van het Vreemde.

 

 

Vos II

 

Reizigers die op het perron van Brussel-Noord op hun trein wachten, worden zaterdagochtend opgeschrikt door een verfomfaaide, totaal afgeleefde, versleten vos die bang over de sporen host. Social media-apps sluiten, camera-apps worden geactiveerd. Op de ooit fiere waaierstaart staat haast geen haar meer. Ze doet ons eerder aan een rattenstaart denken. Een oor ontbreekt. Wat er nog rest van vacht is asgrijs uitgeslagen, de kleur van de voorstad. Radeloos verandert het diertje van spoor, richt haar kop op naar het hoge perron, buiten het springbereik van haar dunne poten. Wanneer de trein naar Namen nadert, houdt iedereen zijn adem in.

 

 

"On meurt lorsqu'on n'a plus assez de musique en soi pour faire danser la vie." - Louis-Ferdinand Céline

 

 

Duke

 

Met een koffer vol lekkernij sta ik aan je voordeur. Je doet open. Je mond een omgekeerde regenboog vol anticipatie. We installeren ons in je sofa. Ik open mijn koffer en jij de lade van de dvd-speler. We spelen Fear and Loathing In Las Vegas-bingo, een variant op menig drankspel. De aftiteling halen we niet.

 

 

Traumalab

 

Beter tien vogels in de lucht.

Die kanarie zie je niet levend terug.

Een koolmijn, een augiasstal,

een mijncave, een tranendal. 

Laat trauma bekoelen,

naast je illegale weed en je paddenstoelen. 

Een koud gerecht is zonder fout een voorgerecht.

De speelplaats is waar men nog met woorden vecht.

Of vocht. Verleden tijd.

Tanks ijsberen. Het noorden kwijt.

Altijd eender welke bevelen volgen,

het is een zonderlinge kooi,

met scherpe pinnen aan de buitenkant

en binnen zit de prooi.

 

 

Slang

 

En het regende brood die dag

en een struik vatte vuur.

Vergeet de plagen bij de buren.

Hier thuis veranderden alle leugens in slangen.

Ze krioelden en woekerden als een valse belofte

van millenia geleden, plus intrest.

En hoe hard ongediertebestrijders

ook hun best deden, er bleven maar slangen bij komen,

Want het liegen school in elke vezel van het volk.

Slangen in de straten. Slangen in de beken.

Slangen op kantoor en op school en bij het kinderonthaal.

Slangen bij de bakker. Slangen op café.

Slangen op elk vliegtuig. Slangen op de bus.

Slangen in het Knesset. Slangen in de settlements.

Slangen in het leidingwater en slangen aan de telefoon.

Slangen op televisie. Slangen op elke app.

Wanhopig werd men van al die serpenten,

die men met man en macht te lijf ging,

als was het 17 maart, of elke dag na 7 oktober.

Toch kon men het liegen niet laten.

Het was sterker dan henzelf.

Geen raket, napalm of witte fosfor

kon de slangen verslaan.

Men haalde alle manschappen weg uit de strook

en zette hen op de slangenzaak,

zonder resultaat of doorbraak.

Tot men slangen ademde, slangen sprak,

op slangen sliep onder een slangendak.

En slang bij beetje werden zelfs alle slangen

uit het slangenboek slangen tot slang slangen

en slangen slang slang bij slangen maar van de slang tot

slang slang slangen slang nabij slang

slang niet slangen slang slang slangen

slang.

 

 

Zoekertje

 

Kale creep, m, 47, zkt m/v, 17, v. mil. dienst & meer, mil. erv. niet nodig, melden bij bel. def., linkse idioten aub zich onth.

 

 

Astma is een aandoening van lange adem.

 

 

LEZEN Irvine Welsh - Dead Men's Trousers

KIJKEN Sneaky Pete

LUISTEREN Fred Angst - Stockholmsyndroom

BEZOEKEN David Hockney @ CAP 

 

 

(Ik ben de laatste maanden weer heel erg into de boeken van Irvine Welsh. Hier is een piepklein eerbetoon aan deze duizelingwekkende romans.)

 

Welsh

 

Kies voor het leven.

Kies voor een job.

Kies voor een gezin,

zoon en dochter als het even kan,

en een hypotheek of twee.

Kies voor een reis naar de zon.

Wees die burnout te slim af.

Kies voor Netflix, Disney Plus, Apple TV of ineens allemaal.

Verzamel abonnementen als Pokemon-kaarten.

Kies voor apps en likes en clicks.

Binge op clickbait.

Kies veilig voor het centrum of anders flinkrechts.

Kies voor die moto op je vijftig of die paaldansles.

Kies voor nooit meer pijn, of toch zo weinig mogelijk.

Kies voor OxyContin, Xanax of Ambien.

Nee, kies anti-drugs. We zijn toch tégen drugs?

Of misschien enkel tegen illegale drugs. Ja, laat ons dat zo afspreken.

Kies voor medicijnmagnaten en verzekeringscastraten.

Kies voor je laten uitkleden en nog altijd naar beneden stampen.

Kies voor de omvolkingsleugen in plaats van cijfers en grafieken.

Of beter nog, maak je eigen cijfers en grafieken.

Kies voor promotie.

Kies voor carrière.

Kies voor overwerken tot je erbij neervalt,

zonder dat je daarvoor ook maar een cent meer uitbetaald krijgt.

Kies voor toch gaan werken als je doodziek bent

en dan verbaasd zijn waarom je ziek blijft.

Kies voor scrollen door de tijdlijn van je ex, bij voorkeur op het toilet.

Kies voor mopperen op stakers en klimaatactivisten,

want dat zijn de echte criminelen.

Kies voor Black Friday en cadeautjes op kerstavond.

Kies voor fast fashion, fast food, fast love, fast life.

Kies voluit voor de propaganda die men je voedert door de

gleuf van je brievenbus of de feed van je account.

Kies voor vluchtelingen oprotten en verplichte legerdienst voor Gen-Z.

Wees flink. Wees deftig.

Ja. Wees altijd deftig.

Kies voor complottheorieën, hoe gekker hoe liever,

want de realiteit is te grijs of te afgrijselijk,

en je wil je toch continu belangrijk kunnen voelen?

Kies voor miljardairs verdedigen

terwijl je ook deze maand weer nét niet zal rondkomen. 

Kies voor meer geld voor wapens en de kraan dicht voor cultuur.

Kies voor de opkomst van onvervalst fascisme, eerst schoorvoetend,

dan op kousenvoeten, tot slot met zevenmijlslaarzen en onder luid applaus.

Kies voor applaus.

Je doet dat goed.

 

L'Eperon d'Or

 

Zonet bezocht ik het duomuseum L'Eperon d'or en Stoom & Stroom in Izegem, verder ook nog bekend voor hiphop en hipsterkoffie. Maar ooit stond het slaperige West-Vlaamse stadje haast synoniem met schoenen. Schoenen, schoenen en nog eens schoenen. En ook borstels. In het museum vind je de grootste borstel ter wereld.

 

Helaas heeft het nieuwe extreem-rechtse bestuur (nogmaals, laat die knuppels toch niet regeren, nergens, nooit, want er komen vodden van) besloten L'Eperon d'or te torpederen. En zo zal dus een uniek stuk Vlaams erfgoed teloorgaan.

 

Die beslissing is schokkend, schandalig en compleet onnodig. Meer nog, het zou om pure wrok gaan, een politieke afrekening met als resultaat het ontslag van heel wat enthousiaste werknemers en een klein en provinciaal maar wel uniek en boeiend museum - iets tussen een mode- en een industriemuseum - dat finaal wordt opgedoekt.

 

Best ironisch dat uitgerekend die partij dat zich om de meest pietluttige en futiele redenen op de borst klopt als het over Vlaanderen gaat nu op zo'n lage en kleine manier afrekent met waardevol Vlaams erfgoed. Ze hebben er zelfs nooit voet gezet, de kersverse bestuurders van een gemeente waar hun leugens over omvolking en dergelijke toevallig beter hebben gewerkt dan elders.

 

Alles moet kapot. Het kan de leuze van zowel de Taliban als het Vlaams Belang zijn. Want stel je voor dat cultuurminnende mensen eens wat leuks hebben. Nee. Afbreken. De grond in boren. Angst aanjagen. Frauderen. Sjoemelen. Intimideren.

 

Er zijn ontzettend veel redenen om niet op extreemrechts te stemmen. Het behoud van waardevol Vlaams erfgoed is daar dus één van.

Er is trouwens een petitie. Nu kan je zeggen dat er veel meer prangende problemen zijn of dat het je niet interesseert, maar dit is ook een structureel probleem. Zie het M HKA en Emile Verhaeren, waar het dan weer Vooruit is die voor de achteruitgang zorgt. Tekenen maar!

 

LEZEN Ian McEwan - What We Can Know

KIJKEN Pluribus

LUISTEREN Decorate. Decorate. - Swerve Of Atoms

BEZOEKEN L'Eperon d'Or + Stoom & Stroom (verraderlijk gesloten door het Vlaams Belang - je hebt nog drie weken de tijd om het museum te bezoeken)

"Bouillon," zei Godfried, "Semois!"