Ga je eten in de Monk of
naar Nona voor een pasta of een pizza, na een culturele namiddag in De Centrale, nog gauw naar Passa Porta
voor een goed boek, aperitieven in De Markten en feesten bij Madame Moustache,
en in de winter kan je in de mooiste carrousel van de hele wereld, maar wist je
dat er midden in de Dansaertwijk ook een grote kerk zit, gebaard door Poelaert,
laat ik me maar even voorstellen, en over mijn leven vertellen, lang zal dat
niet duren, amper meerderjarig of ik werd al doodgemarteld, het leven is geen
tuinfeest, we dansen op de rand, zo werd ik martelares, mijn bloed behoedt je
voor de pest, ik help bij de bevalling, want elk nieuw leven is een mirakel,
dus ik takel en ik tors, geen obstakel is te fors, was een orakel nog voor de
couveuse kwam, onder water of in een ziekenhuiskamer, ik steun de moeder en sus
de vader, maar ook elk kind dat er niet komt, is van belang, wat ik bedoel is,
elke keuze van een zwangere vrouw is heilig, want baas in eigen buik, dus
geboorte of abortus, ik koester elke keuze, wat de moeders of niet-moeders ook
beslissen, en opdringerige mannen die in hun geilheid zelden missen, zal ik uit
mijn bed verbannen, maak ik maaltijd voor de vissen, alleen… zo is het niet
gegaan, mijn would-be vrijer was een keizer en dan nog zonder kleren aan, nee
is nee, maar dat woord was hem vreemd, en de mannen die hij op me afstuurde,
praatte ik onder tafel, immuun voor mansplaining, ik ken mijn Plato, ik ken
mijn bijbel, mijn folteringen liepen voor hem ook niet heel goed af, ik was
sterker dan de brandstapel, sterker dan het rad, maar onthoofding is al veel te
vaak efficiënt gebleken om een heilige te kraken als een kluis, de zoveelste
femicide omdat een man een vrouw opeist en dus geen nee wil aanvaarden, het is
een oud zeer met een lange baard, van het parlement tot ’s nachts op straat,
elke man wil een stuk van de vrouwentaart, en de kruimels zijn voor ons, niet
de pudding, niet de aardbeien uit Hoogstraten, eeuwig jong en rusteloos, dat is
ons lot, of toch zeker eeuwig rusteloos, chronisch naakt voor het mannenoog,
tenzij we het uit z’n kas lepelen en hem villen als een vossenrug, maar dan ga
je zien dat ze ons weer hysterisch noemen, 13 redenen om dat maar te laten, je
wil ni sterven zoals Catharina.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten