Voor het Zwin verzandde en uiteindelijk een natuurgebied werd, bracht deze machtige rivier de Vlaamse stad Brugge en voorhavens Damme en Sluis veel welvaart. Eind augustus trein ik naar Brugge, in vol toeristisch seizoen, en laat de kerken, het belfort en de reien al meteen achter me, op een nieuwe bierfietstocht, deze keer door West- en Zeeuws-Vlaamse polders en middeleeuwse steden met een luisterrijk verleden.
Fietsen door stedelijk en landelijk Brugge is haast idyllisch, met eerst de stadspoorten en windmolens van de binnenstad en daarna het ommeland met het Fort van Beieren, de oude boerderijen, de bloeiende polders langs het kanaal. Een zwarte kat pronkt met haar buit, een dode muis. Een wolk kauwen gaat achter een buizerd aan zoals een zwerm rechtse boomers achter een zwarte vrouw. Dan verschijnen er zeeschepen en vuurtorens in de landschapsmix, passeer ik de kleiputten van Heist en bereik zo de fraaie natuur van de Belgische kust.
Ondanks de drukte en de lelijke muur van ongeïnspireerde flatgebouwen blijft het aangenaam fietsen over de zeedijk van Knokke. De sculpturen van Beaufort spreken altijd tot de verbeelding en wanneer ik in zo'n typische strandbar met saaie loungemuzak plof, ben ik helemaal in vakantiestemming. Maar de weg is nog lang. Ik bereik het Zwin, op de grens met Nederland, en mijn stranduitstapje wordt een vogelsafari. Dit is een van de onbetwiste hoogtepunten van de Vlaamse natuur en zelfs het grootste vogelreservaat van België. De unieke natuur trekt bijzondere soorten aan. Altijd een bijzonder uitzicht over het estuarium, de duinen en velden met honderden galloways, przewalksipaarden en schapen, duizenden vogels, tot aan de horizon de blokken van Cadzand zich aftekenen. Onderweg naar Zeeland spot ik ooievaar, wulp, scholekster, bergeend, zilverreiger. Via de Willem Leopoldpolder bereik ik het vestingstadje Retranchement en zijn grote broer Sluis, het Damme van Zeeuws-Vlaanderen, met belfort en al. Het is prettig fietsen langs de stadswallen en kuieren op de kade van de oude haven.
Via de vaart fiets ik onder het zeeniveau België weer binnen, richting Damme. Het moet een half leven geleden zijn dat ik de middeleeuwse steegjes van de stad van Tijl Uilenspiegel nog heb bewandeld. Ik bezoek het laatgotische stadhuis, met de mini-boekenwinkel, het middeleeuwse ziekenhuis en de oude kerk. De beklimming van de kerktoren begint bij het graf van de Vlaamse dichter Jacob van Maerlant. Het panorama biedt zicht op Brugge, Lissewege, Oostende, Zeebrugge en Sluis, en dat alles in het groene decor van Jacques Brels vlakke land. Terug in Brugge bezoek ik Historium, een dag in het leven van de middeleeuwse stad tijdens de Gouden Eeuw - een echte toeristische 'experience', alsof Bart Van Loo een pretparkattractie heeft uitgedacht. Meer dan geslaagd. Na dit Bourgondische breinbad koers ik, slalommend tussen de paardenkoetsen en selfies nemende toeristen, naar het gezellige Walplein voor een Brugse Zot of twee.
Wat een fantastische bierfietstocht, toch zo'n 70 km maar heel gemakkelijk. Een dagje tussen uitzonderlijke natuur en historisch erfgoed. Een nieuwe reeks fietstips is bij deze afgetrapt, met af en toe een lekker biertje erbij!
Fietsknooppunten: 5 - 98 - 3 - 23 - 50 - 97 - 90 - 35 - 85 - 46 - 9 - 38 - 36 - 13 - 68 - 45 - 4 - 18 - 86 - 29 - 32 - 33 - 30 - 31 - 96 - 97 - 99 - 94 - 54 - 57 - 24 - 74 - 44 - 47 - 17 - 22 - 92 - 34 - 6
In het voormalige Neutraal Moresnet was ik twee jaar geleden al eens gaan fietsen. Het was fietsen op grote hoogte, zeker met de beklimming van de Vaalsberg naar het Drielandenpunt (Vierlandenpunt). Om de start van de bierfietstocht van vandaag te bereiken, moet ik in Welkenraedt vertrekken, want daar is een treinstation. Ik fiets door het heuvelachtige Land van Herve richting de Nederlandse grens, net als mijn stevige Condroztocht van vorige maand is dat zonder de houvast van fietsknooppunten. Wat is dit weinig bekende lapje België mooi, met z'n bossen, kastelen, vergezichten en restanten van een woelige mijngeschiedenis. Ik mountainbike me een weg naar Homburg, niet zelden met zicht op de Vaalsberg, het hoogste punt van Nederland. Van in de heuvels kijk ik uit over maar liefst drie verschillende landen.
Vlakbij de microbrouwerij Grain d'Orge drink ik eigenlijk veel te vroeg op de dag een Brice, een stevig en bitter blondje. En dat vlak voor ik weer enkele moeilijke hellingen moet beklimmen. Ik kom op een boogscheut van de Voerstreek en Nederlands Limburg maar blijf in Wallonië fietsen. Overal van die schattige vakwerkhuizen. En het is bijzonder om het Kasteel van Beusdael weer te zien. Er is net een trouwfeest aan de gang. Met Gemmenich bereik ik de Geulvallei, die ik tot in Blieberg volg, weg van de Nederlandse maar richting Duitse grens. Ik fiets door Ostbelgien en Moresnet, ooit een soort van dwergstaat en experiment voor het Esperanto. Deze streek is een kruispunt van landen, talen en gewesten. Ook Aken zit gewoon om de hoek. Ik fiets onder het machtige viaduct door en volg een prettig fietspad naar het centrum van Kelmis, met de zinkertsmijnen die in 1815 zo fel begeerd waren dat het gebied maar beter neutraal moest worden.
In het voormalige treinstation bezoek ik een museum over de mijnindustrie op de Altenberg en over honderd jaar Neutraal Moresnet. Zo leer ik dat arme vrouwen uit de buurlanden hier hun kinderen kwamen verkopen. Ik maak een grote omweg om nog meer van de Oostkantons te zien, meer bepaald het minuscule Wortelmuseum in Eynatten. In het raam van een oude elektriciteitstoren zit wellicht het kleinste museum van België. Met een druk op de knop leer je alles wat je altijd al had willen weten over wortels en meer. Hilarisch, aandoenlijk en surrealistisch!
Terug via het Thorschloss in Astenet en heel wat indernissen en panorama's later bereik ik het gemeenteplein van Montzen, met de fraaie fontein. En zo eindigt deze bierfietstocht door het winderige Land van Herve, de Drielandenstreek, Neutraal Moresnet, Ostbelgien én de Blauwe Ardennen. Ik blaas uit op het terras van het beste ijssalon van deze streek, op de markt van Welkenraedt. Welverdiend.
De bierfietstochten haal ik trouwens uit dit uitstekende boek: Pauquay, Pierre, 2024, Bierfietsboek België: Een verfrissende manier om door België te fietsen, Antwerpen: Luster (vertaald uit het Frans)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten