Ballonnenvrees 24 juni 2023

Op de valreep van de zomer deden we nog een laatste Ballonnenvrees in Café Boekowski. Het was nog snikheet buiten (en binnen) wanneer Gert Vanlerberghe de microfoon nam en de onlangs overleden Johanna Pas eerde met een van haar gedichten. Ze zal hevig gemist worden in diverse poëtische kringen. Frederik De Cock kwam als eerste dichter van de line-up op het podium, met de gedichten 'De zwaan', 'Draaimolen', 'Vergrendeld', 'Leeggeplukt', 'Binnen zonder kloppen' en 'Gedroomde tuin met arabesken'. In die laatste nam hij ons mee naar Cordoba, al passeerden we eerst de foor en het café. Elke plek wist hij haarfijn te poëtisch te beschrijven, in ijzersterke gedichten, zonder gevoelige thema's te schuwen. Met haar openingszin "Parijs staat in brand" greep Roos De Buysscher meteen onze aandacht. Niet zelden zijn haar gedichten een gebalde vuist tegen allerlei onrecht, waarin ze de wereld tracht te bevatten, zoals in haar opsomming van dingen die niet helpen. "Als je bang bent voor de dood ben je banger voor het leven", zo vertelde haar grootmoeder haar, en Roos componeerde er een gedicht over doodsangst rond. In 'Afgod' waren haar woorden munitie tegen liefdesverdriet. Stuk voor stuk kwamen haar frisse gedichten binnen.

Vanessa Daniëls heeft enkele poëtisch-muzikale projecten opgestart, en een ervan heet NEST. Met haar handlangers Marc Gaij en Jeroen Baeken inviteerde ze ons in haar woordenwereld. In het Nederlands en het Frans ontleedde ze de zee en de grootstad, begeleid door handpan, fluit, viool en nog heel wat meer bijzondere instrumenten. Met je ogen dicht leek de ruis op een kabel een beetje op de deining. Af en toe streek een meeuw net niet neer. Dit is een performance die je zeker eens moet gaan beleven, al is het maar om je ziel nog eens te verluchten. Na de pauze was er Frederik Bosmans met gedichten als 'Spiergeheugen', 'How to talk to frat boys at parties', 'Hout' en 'Landing'. Hij fulmineerde enkele alternatieve tirades, bij gebrek aan verkeersagressie. Dit was schelden op hoog niveau. Een mens moet af en toe wat stoom aflaten. En de kat? Die antwoordt altijd nee. Bosmans staat altijd garant voor een set vol intrigerende gedichten.

Elter Alven (fka Ekster) gaf toe dat zijn proza en poëzie eigenlijk hetzelfde zijn. Toch is zijn werk 'Macchiavelli' in de eerste plaats proza, en al het meest toegankelijk wat we van hem te horen kregen. In zijn universum dolen dinosaurussen en hobbits rond, en terwijl het hoofdpersonage een film- en ginavond organiseert met Mieke, strooit Elter Alven met culturele referenties en maffe metaforen. Het resultaat is een zeer beeldrijk, inventief en grappig proza, met hagedissen en bitcoins, rum en R.E.M. Tot slot was er de Gentse singer-songwriter Merle, die opende met een klassiek stuk op de piano, om helemaal stil van te worden. Vervolgens sloeg ze het café met verstomming met haar Nederlandstalige kleinkunst vol poëzie en tristesse, al waren de vrolijke nummers even sterk. Mijn favoriet was 'Op de daken', een meeslepend nummer dat nog dagenlang blijft naspoken tussen onze oren. Ronduit prachtig.

 

En zo waren we alweer aan de open mic beland, en die zat weer stampvol. Erwin Visible (op de Dinsdag Club bekend als Erwin Invisible) bracht twee Franse gedichten. Vera Steenput koos de gedichten 'Ontbijt', 'Landmacht' en 'Avond' uit haar onlangs verschenen bundel Sterke schoenen. Over het algemeen was dit een ingetogen Ballonnenvrees, maar met Bert De Meulder kwam de punk terug, in zijn 'Transformator', een performancegedicht over de tijd, en ook nog een gedicht opgedragen aan het Justitiepaleis tegenover Café Boekowski. Klasseperformer. Roos de Buysscher kwam terug met een vriendin, en als Winte en Roos las het duo een zeer origineel tweestemmig stappenplan voor.

Antony Samson is gewoon altijd keigoed. Deze keer was dat met de gedichten 'Trommelvenster', 'Kom dichter, onbekende danser', 'Flou artistisque' en 'Staat van zijn'. Vervolgens las verzenbakker Gust Peeters twee gedichten voor die met elkaar in dialoog gingen. Ken Post kennen we als muzikant bij de Dinsdag Club maar ook als dichter is de Amerikaan gewoon heel goed. Ik onthoud de zin, "There is no private prophecy" en zijn ode aan de schilder Tony Mafia. Marleen Van Dyck stond voor het eerst met poëzie op het podium en deed dat in het hoekje bij de lamp, met 'Havenkom' en 'Uit de sleur'. Frank Mathay sloot de hele boel af met het Engelstalige 'Red' en met zijn verhaal over weerballonnenvrees. Afsluiten met een knipoog naar dit podium is geen slechte zaak!

 

We gaan er even tussenuit en zijn op 30 september weer te horen in Café Boekowski. Er kunnen hier en daar wel nog zomeredities verschijnen, zoals die op het Alles Kapot Festival op de Gentse Feesten. Op 21 juli zie je Ballonnenvrees dus met de Gentse Beesten in het Muzikantenhuis, bij Dampoort.

 

 

Alle foto's (behalve die met de marmercake): Gust Peeters