Ballonnenvrees 26 november 2021

Het was even spannend. Zou de 88e Ballonnenvrees en afsluiter van 2021 kunnen doorgaan? Aangezien de (alweer) verscherpte maatregelen pas de dag nadien doorgingen, was het antwoord een volmondig ja. En ondanks enkele afzeggingen werd het een rijke, gezellige en zoals altijd kwalitatieve avond.

Voor het eerst in twee jaar kon Ballonnenvrees weer plaatsvinden in Café Boekowski, tussen de honderden boeken dus. Frederik Bosmans merkte op dat ballonnenvrees eigenlijk het omgekeerde van knaldrang is. De Borgerhoutenaar deelde enkele stadsgedichten met ons, waaronder 'Goudkoorts'. In 'Fietsen' hoorden we de geniale regel: "Meer moeder kan een straat niet verdragen." Volgde nog het liefdesgedicht 'Weefsel', en meer geestverruimende poëzie kregen we met 'Kanarie', een tekst over vierdegeneratie migrantenkinderen. Van Felix Sandon heel wat vers werk, vaak in een imperatieve en dissectieve stijl. Met onder meer 'Vast' en 'Wiskunde' kregen we van die echt goed geschreven gezellige poëzie, met af en toe een heerlijk woordspelletje op de koop toe. En zijn onderwijsklassieker blijft gewoon een straffe slamtekst.

Herman De Greve bouwde torens van woorden die ons duizelingwekkende vergezinnen voorschotelden. Zijn zachtjes dwingende spoken word handelde over energie, familie en intieme nachten. Het is altijd aangenaam wandelen in de siertuinen van zijn taal, tenminste tot de nazimetaforen komen binnenvallen. Schoppen en strelen, maar eigenlijk vooral strelen. We waren er graag bij. Het muzikale duo Imaginary Sister was een van de annulaties die we vrijdagavond betreurden. Zangeres Kathy Vanhout was wel van de partij en had een andere gitarist op het laatste moment kunnen optrommelen en zo een nieuwe band bij elkaar geïmproviseerd. Samen met Kristof Van den Bergh trakteerde ze ons op enkele luisterrijke covers, respectievelijk van Mark Lanegan, Cat Power en Jason Molina, akoestische schemersongs die mogelijk Imaginary Sister zelf hebben geïnspireerd.

Na de pauze deelde Adriaan Verdonckt zijn oude blog met ons via Boekowski's beamer. Hij verblijde ons met zijn generische motivatiebrief, want solliciteren is hel, en analyseerde voorts het view- en likegedrag. En er kwam zelfs poëzie aan te pasta. Van het zestal Peter Mm Verreth + Narvik mag je geheid wervelende liveshows verwachten. Die Nederlandstalige versie van 'Sunday Morning' van The Velvet Underground... vooruit dan maar, maar vooral 'Maan' viel in de smaak, met een broeierige sax in de hoofdrol. Luc De Vos, nu zeven jaar in de muzikale hemel, kreeg een mooi eerbetoon en het bezwerende mantra in afsluiter 'Seks met de Duvel' zou nog de hele pauze lang in onze naar wijn snakkende hoofden blijven dreunen. Dijk van een afsluiter voor onze line-up. En dan hadden we de open mic nog niet gehad.

Tijdens de pauze had Joseph Puglise het al uitvoerig gehad over mes trekkende massamoordenaars. Op de open mic gaf hij ons twee gedichten van Charles Bukowski cadeau. Tegen de achtergrond van Bert Lezy's kleurrijke meesterwerk waren deze daar extra op hun plek. Compleet in rasta- én tijgeroutfit bracht Ninjahtiger zijn claustrofobische banger 'Dial Jah'. Eventjes lag ons brein op de gril. Tussendoor las Gert Vanlerberghe nog een geboortepassage voor uit zijn nieuwe roman Het Nieuwe Lijden. Kenneth Swaenen publiceerde onlangs zijn debuut Witte Dwergen en daaruit kregen we het gedicht 'Atmosfeer', en verder nieuw werk 'IJzerwerk' en 'Ballet comique'. Kristof Van den Bergh overtuigt ook solo. Zijn hertaling van een gedicht van Lorca vergezeld van donkere akkoorden kwam binnen.

Emilie Pariel las 'De Schatzoekers', over haar grootmoeder, en 'Gedachten Tijdens een Treinreis'. Ook Peter Verhelst, haar grote held, inspireerde haar tot een gedicht. De verrassing van de avond trouwens. Met zulke prachtige gedichten gaan we nog van haar horen! Bij Gert-Jan Luyckx was het: bijbelgedicht, moedergedicht, motorgedicht. Kristien Maus' cabaret over luisteren naar je lichaam smaakte naar meer, en dat komt goed uit want ze heeft een avondvullende zaalshow. Rapper Hozo bewees met a capella bars dat hij ook zonder beat kan overtuigen. Die was er wél bij 'Mezelf Beloofd' en zijn trap zorgde bijna voor een feestje.

En zo viel het doek over Ballonnenvrees dit jaar. In 2022 zien we jullie allemaal graag terug, dan vieren we 9 jaar. Of we dat ook in 2022 met een online editie zullen moeten doen, daarvoor wachten we het Overlegcomité, ondertussen ook een vaste waarde, van die week wel af.

 

Merci iedereen. Dit jaar was anders, moeilijk, grandioos. Ballonnenvrees kon Ballonnenvrees zijn, virus of geen virus, lockdown of geen lockdown. Laat dat in 2022 niet anders zijn. Maar met minder virus.