Waar liggen indrukken die we maakten nu alweer begraven?
De blikken die we wierpen, aandacht die we trokken?
Hoeveel lippen die ik kuste, bestaan niet meer?
Welke woorden die ik ooit sprak, reizen nog rond in je brein?
In welke kleur? Verkleuren ze? En geuren ze?
Of zweven ze zomaar ergens rond, oor in oor uit?
Wie ademt deze loze klanken in & uit?
Wat als niemand de afdruk die mijn schoenen maakten
als gegoten past, voor middernacht,
wanneer de aarde even zucht om alle sporen
van alle personen, ik en jullie, wij en zij, wellicht ook jij,
en alle zoemende informatie, een web
van struikeldraad om ons heen,
je kan er miljoenen keren mee naar de maan en terug...
mocht je willen. Het is een weelde die weegt,
die de wereld wel eens te veel________
Wanneer het waait, moet ik aan je denken,
en wie weet jij ook aan mij.
En elke storm brengt al wie ooit was
en wie is wat dichterbij
elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten