Ballonnenvrees 15 mei 2019

Een nieuwe Ballonnenvrees met hoop talent zomaar te grabbel. De Kleine Hedonist opende zijn deur opnieuw voor poëtische en muzikale act die nog lang zullen nazinderen. Erica Smits opende met 'Het Roofdier', 'Onbewoonbaarverklaring' en het spitsvondige 'Dichter Tinder'. In een knap stukje proza dat ooit in Gierik verscheen, ging het over een afscheidsfeestje. De rode draad in de performance van dichter-kunstenaar Nicolas Barbaix was de Turing. Zijn ervaringen met deze gedichtenwedstrijd waren opmerkelijk. Drie gedichten kwamen aan bod. Het eerste ging over de man die enkel het eerste hoofdstuk van boeken leest. Vervolgens een pleidooi voor onvolmaaktheid en kwetsbaarheid. Tot slot het gedicht 'Winter', waarmee hij de top 100 haalde. Hierbij las hij ook het jurycommentaar voor. Geestig en erudiet, zoals altijd.

Van Karolien Segers kregen we warempel een E.T.-gedicht. Een Tinderdate was Japie de krekel, en lippen waren vrijende wormen. Ook Netflix en mensen met vinnen passeerden de revue. Naast haar poëzie passeerde ook een bloedmooie theaterscène de revue - de toon was hoopvol, want scherven kan men lijmen. Bob van der Leij was in een niet zo'n ver verleden frontman van de succesvolle Nederlandstalige poprockband Paper James. Ondertussen schuimt hij met Berebot de Antwerpse cafés af, zo ook De Kleine Hedonist. Naast twee nieuwe nummers bracht hij een vertaling van Randy Newman. Ook 'Waar Is Mijn Meisje?' en 'Kleine Jongens', van Paper James, konden we smaken, niet in het minst omwille van zijn unieke stem - krachtig en zalvend. Een meeslepende set van een rassinger-songwriter.

Na de pauze drie voltreffers van slam poet Inke Gieghase. Haar emotionele reflectie op de aanslag in Christchurch was overrompelend. Een andere tekst gaf een bepaalde politicus lik op stuk omwille van zijn beruchte 'ongein-post'. Hiermee brak ze een lans voor drag. Tot slot kloeg ze het onveiligheidsgevoel aan dat vrouwen nog steeds op straat ondervinden, en vroeg ze zich af hoe het komt dat verkrachters zelden achter tralies belanden. We werden er stil van. Akim A.J. Willems heeft net zijn debuutbundel Op De Rand Van Het Zwijgen uitgegeven bij Uitgeverij Vrijdag. Naast de cyclus 'Spraakgebrek' en iets uit de cyclus 'Stilstand' had hij ook nieuw werk bij, zoals het aangrijpende gedicht 'Langeafstandsvader'. Ook testte hij een tekst over Frank Vandenbroucke uit op het publiek. Uit zijn bundel onthouden we de klinkende zin: "Ook ons geluk kwam van IKEA."

Meer muziek met monokimono. De singer-songwriter uit Leuven had een arsenaal van instrumenten, kabels, effecten en gevatte woorden bij. Met zijn heilige drievuldigheid gitaar, keyboard en laptop trakteerde hij ons op rake Nederlandstalige nummers, bij het beste wat moderne kleinkunst vandaag heeft te bieden. Wij vragen ons alvast af of 'IJsjes', 'Zwanezang' en 'Noorderzon' binnenkort in de hitparade prijken.

Meer strafs op de open mic. Hersencellen heeft een nieuwe single en dus bracht Gert Vanlerberghe nog eens deze 'Aladdinges', vergezeld van de aap Sansi, en uiteraard mét publieksparticipatie. Ello Nik beschreef queer seks in prachtige bewoordingen, zo klonk: "wij zijn niet bang van vieze taal". Haar vijf minuten podiumtalent werden beloond door een bh, die een fan voor haar voeten op het podium gooide. Even onvergetelijk was de dadaïstische bulderdans van Aanwezige Adriaan, met knotsgekke mantra's als "Het gehijg van David Troch" en "jazz-zangeres" en heel heel veel uitbundigheid. Hopelijk heeft het statief het overleefd. Vanessa Daniëls had haar huiskrokodil bij, een speelkameraad voor Sansi. Ze deed ook een oproep om de volgende keer knuffeldieren mee te nemen naar Ballonnenvrees. In haar nieuwe stuk Kaffee gaat het over koffie en treinen, inclusief spoorlopen. Adriaan en Vanessa zouden uren nadien trouwens nog een performance geven op de nachttrein naar Brussel.

Gert-Jan Luyckx had een sensueel gedicht bij, gevolgd door een kort kortverhaal. Knap geschreven. Vladimir van Strange Ways Of Attraction bracht een kort gedicht en een sterk lied, allebei in het Engels. Nic Castle, die vorige week nog de SOET-poëziewedstrijd won, las 'Ik Wilde Je Pijn Doen' voor, en natuurlijk ook haar winnende gedicht, een vlijmscherpe tekst over een mes in de mond. Gust Peeters hekelde politieke postjespakkers met messiasneigingen en voor zijn hilarische light-versetekst 'Sterfbelasting' zong hij zelfs even. Tot slot Nel Mertens met een handvol gedichten, waaronder 'Breekbaar' en 'Vergeet Mij'. Doornen als netkousen, wij zien het al zo voor ons. In een andere tekst, over desinteresse, confronteerde ze het publiek. Een vurige afsluiter van een lange maar hoogst kwalitatieve avond!

Meer? Zeker! Op 5 juni staan we opnieuw in De Kleine Hedonist, met veel poëzie en muziek, en natuurlijk die open mic. Tot dan!

Foto's: Gust Peeters