AZ Maatschappij BVBA

In deze fabriek worden mensen gemaakt,

Soepel en plooibaar, maar zonder

Ruggengraat, klaar voor consumptie

Of doorverkoop op de arbeidsmarkt,

Een lobotomie als toegevoegde waarde.

Fabrieksfoutjes aan halve prijs

Of rechtstreeks in de container.

Bij voorkeur geen verspilling maar

Toch zijn er onbestemde goederen,

Tot onze grote spijt.

Geen nut hen te vergoeden,

We zijn ze liever kwijt.

Bonsaipoëzie

Je liefde was een laken
Dat me warm hield
Maar te kort schoot.
Mijn lange tenen
Leden altijd kou.


Ze kraait 'yolo' en begraaft
Haar gezicht in een smartphone.
Ik zeg: De dag moet je plukken,
Voor ze overrijp, voor ze rot.
Ze kijkt naar mijn rimpels
En verklaart me voor zot.


En we feesten
Dit is plezier, dit is het leven
En we dansen
Dit is ons lijf, dit is bewegen
En we drinken
Dit is een nood, dit is vergeten
 En we neuken
Dit is genot, dit is een zegen

En als morgen de bom vallen moet,
Is mij dat om het even.


Muzeval
 
Het café weigert te verdrinken,
Geen lijdensweg, geen korte pijn.
We laten de glazen klinken,
En blijven waar we zijn.


Aan de pontonbrug
Spelen soldaten in het zand,
Eten we ijsjes aan het water.
En we vieren de vrede
Die nooit kwam, in een wens
Van nooit meer oorlog.
Je hoeft enkel de ogen te sluiten...

Ze hadden namen,
Nu slechts nabestaanden.
En een toekomst
Opgegaan in rook,
In een Gazacaust
Die niemand gelooft.

 Brokkenmalloot

 Ingezakt op de barkruk,
De handen roerloos, verslagen.
Het woud van lege glazen,
Het bierschuim op de lippen.
De rolluiken gesloten
Verhullen glazige ogen.

De slokdarm, door de drank gepest,
Gaat over tot zijn luid protest.

Hier komt brokken van!


Daar doolt een werkloze door het woud,
Knabbelend op een uitkering.
Richt je geweer en schiet dood! 

Perseus, waar is de whisky gebleven?

Een tekst over alcoholisme, de effecten ervan, en het sprankeltje hoop dat er altijd blijft, lichtjes door de Griekse mythologie geïnspireerd, heel lichtjes maar. De tekening is van de hand van Anke Verret en staat ook op de affiche van de dertiende editie van Ballonnenvrees.

Perseus, waar is de whisky gebleven?

De paarden zijn dronken, de goden beneveld.

Je heldendaden zijn vaag en belegen

En Andromeda is jou reeds vergeten.

Dronkaard, hoe zit het, laat je zwaard nog eens spreken;

Doorklief de flessenhals van je verleden,

Een slok van dat duivelse water versteent je,

Je hoofd een nest van adders, secreten,

Serpenten die het gif van de drank in je beten,

Je wilskracht en moed al aan stukken gereten.

Verrijs en verweer je,

Onthoofd je demonen,

Laat de roem die je standbeeld

Eert weer tot leven komen.

Voor Axel Wappendorf

Hoor de propellers propageren,

De raketten hun rake romances reveleren.

Ze mijmeren, zijn niets vergeten,

Hun stalen geheugens met

Hamer en beitel beschreven.

Zeppelins, duikboten, racewagens

Ballen hun schroeven, motoren, cilinders.

Stijgen op, duiken onder,

Vlammen door een zolderkamer

Van lang vervlogen verhalen:

Hoe we ons later zullen verplaatsen,

Hoe snel we de wereld voorbij laten razen.

Hier op zolder is geen plek

Voor statisch en gezapig.

De toekomst is aan de snelheid,

Aan knallen en jagen,

Transcendentie tot onze

Beperkingen vervagen.

In het boek ontstaan beloftes

Die de kamer nooit verlaten,

Constructies die de zwaartekracht tarten,

Maar na het duel metalen tanden moeten rapen.

Eén frisse bries en de dromen verwaaien,

Ze verwelken als maskers na Carnaval,

Verdwijnen als sierlijke kringen in het water.

Vogels azen op vergane vooruitgang,

Afgebladderd, neergedwarreld,

Prototypes van zevenmijlslaarzen

En de steeds luidere collectieve schreeuw van

Hoger!

Verder!

Sneller!

Beter!

Gestuwd in een strategische stijve,

Een geënsceneerde erectie

Klaar voor copulatie

5... 4... 3... 2... 1... NIETS

Dan capitulatie,

Tot slot stil en stokoud sterven.

De aarde is een uurwerk,

Laat het veilig verder tikken.

Berg je blauwdrukken op,

Die vertekende illusies van potentie.

Laat je zolderkamer slechts

Herinneringen vergaren.

Leef traag voor het te laat is.

Monthly singles chart

Arcade Fire is a regular at the number one position of my monthly chart. Do watch their video. This month's most successful Belgian song: Melting Time!

1. Arcade Fire - You Already Know
2. Blaudzun - Too Many Hopes For July
3. MaybeSheWill - In Amber
4. Kiasmos - Burnt
5. Jungle - Time
6. Manic Street Preachers - Walk Me To the Bridge
7. Melting Time - Eyes
8. Owen Pallett - Song For Five & Six
9. Interpol - All the Rage Back Home
10. Pet Shop Boys - Fluorescent
11. BRNS - Void
12. Hozier - Take Me To Church
13. The Raveonettes - Endless Sleeper
14. The Hidden Cameras - Year Of the Spawn
15. Brody Dalle - Don't Mess With Me
16. Uni_Form - Valkyria
17. Arsenal - Temul
18. The War On Drugs - Under the Pressure
19. Franz Ferdinand - Stand On the Horizon
20. Dotan - Home
21. Placebo - A Million Little Pieces
22. Clap Your Hands Say Yeah feat. Matt Berninger - Coming Down
23. Stromae - Ave Cesaria
24. alt-J - Hunger Of the Pine
25. Fink - Looking Too Closely
26. Arthur Beatrice - Late
27. Lenny Kravitz - The Chamber
28. Perfume Genius - Queen
29. Cut Copy - Meet Me In a House Of Love
30. The Sore Losers - Tripper

Quargentaine

Het land leeft in de spieren van onze tong,

in de grijze massa tussen lip 

                           en oorschelp,

waar het nog net de tijd voor metamorfose

van metafoor

tot metafoor.

Meer ambitie valt er niet te winnen

uit gehaaste historische heling.

Ons land leeft slechts in klanken,

nu we onverhoeds verbannen.

Onze vloeken hakken enkel

op verveelde oren in.

In dit averechts aquarium

worden revoluties vroegtijdig gedempt

door de vloeibare discretie

van de oceaan.

En de onderzeeër

glijdt

weg

in de

kantlijnen                                                            van                                                   schoolboeken,

duikt

onder

in

O N M E T E L I J K E   I R R E L E V A N T I E .

De bemanning slijpt messen en herinneringen bij.

Een spookregering zonder wetten, zonder leiders,

zonder 

                                      vaste grond

                                                  onder          onze                                        vogelvrije

                                                                                                                       voeten.

Slechts door de kracht van taal zijn onze illusies

meer dan sprookjes voor het slapen gaan.

Aangevoerd door onze ingesloten moed

lijken ze de kracht te o n   t   s       n        a          p       p             e                      n

aan onze geheime

||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||quarantaine|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||

in het zeerijk van Poseidon,

waar ons land niet eens bestaat.

Drawing by Zak Smith

Wie moet het gelach betalen?

Schuif een stoel bij en toon ons je wonden,

Wij likken ze schoner vandaag.

Wij zijn de spiegel en jij bent de zonde,

Wij het antwoord en jij de vraag.

En als we in vorm zijn, gaan wij voor catharsis

En boenen je ziel tot ze blinkt.

Een opkikker voor al wie in zak en as zit,

Een reddingsboei voor wie verdrinkt.

Onze specialiteit: de lippen bespelen,

Een lach en ons doel is bereikt.

Wij vragen geen geld, wederdienst of aandelen,

Het is jouw lach die ons werk verrijkt.

Antwerp Fringe: poëzie in beeld

WDS Pictures

Anneleen Peeters

Fotostudio Keoon

 

Ballonnenvrees op Antwerp Fringe 6 en 7 september 2014

Fringe Festival is al sinds de jaren veertig een begrip in Edinburgh, heeft dat succes ondertussen tot in 300 steden over de hele wereld kunnen bevestigen, en komt nu pas naar België overgewaaid. Drie dagen lang strijkt Fringe neer in Antwerpen, een stad die nooit meer dezelfde zal zijn na deze artistieke transitie.

5 september was het startschot voor het festival, op het epicentrum van het hele gebeuren: het Hendrik Conscienceplein. Willem-Jan en Andrew legden op ludieke wijze uit wat Fringe nu eigenlijk inhoudt, waarna ze een emmer ijswater over de man die zijn volk leerde lezen gooiden. Zo ontsnapte dus ook Hendrik Conscience niet aan de beroemde ice bucket challenge. Er volgde een stemmige ceremonie, onder begeleiding van een zangkoor, waarbij verschillende artiesten iets doneerden aan de Fringe Ark, die in het plasje voor het standbeeld van de schrijver lag. Ballonnenvrees offerde enkele met poëzie bekladde ballonnen. De nacht werd ingeluid door een vet feestje in Het Bos, op de Ankerrui!

De twee weekenddagen gaan de verschillende theatervoorstellingen, concerten andere performances van start. Hoe gekker hoe liever, dat is het motto! Kom uit je comfortzone en lééf! De poëzie wordt door Ballonnenvrees verzorgd, en beginnen deden we in onze stamkroeg Café Ami, dat deze week trouwens een jaar bestaat. Hip hip hoera! Twee dagen lang zouden we met een hele groep dichters van podium naar podium snellen om daar onze poëzie door de mic te laten galmen. In Café Ami begonnen we me korte sets van vijf minuten. Presentator-organisator Gert Vanlerberghe opende de twaalfde Ballonnenvrees met enkele van zijn 'klassieke' poëmen, en daarna volgde rest van de groep: een bont gezelschap van verschillende leeftijden, uit verschillende streken in Vlaanderen, en met verschillende stijlen van poëzie. We hadden Shari Van Goethem, vaste gast Gust Peeters, West-Vlaamse rapper Siebrand, Runa Svetlikova van Woordwasdraad, Saskia van Campen en Charles Janssens.

Na Café Ami verlieten we onze comfortzone. We begaven ons naar het Conscienceplein en beklommen het monument, om zo aan de voeten van onze goede kameraad Hendrik onze poëzie over het plein te spitten. De Ark, het publiek en Antwerpen lagen aan onze voeten, en af en toe offerde Gert een nieuwe ballon aan de Ark. Ondertussen pikte de dwerghaan van een van de andere acts, zich van geen poëtisch kwaad bewust, de grond van tussen de dichters weg, waarna hij het hele gebeuren achter zich liet door fier op de Ark neer te strijken. In de verte stond Jan Decleir even mee te kijken.

Het derde podium kregen we van de legendarische boekhandel De Groene Waterman. Na eerst onze dorst te lessen aan de bar in de indrukwekkende kelder, deden we weer enkele rondjes poëzie voor een aandachtig en geïnteresseerd zittend publiek. In het gezellige café van de cultcinemazaal Cartoon's deden we dat nog eens opnieuw, maar zat elke dichter wat verspreid, tussen het volk in, en werd de hele ruimte ook op verschillende manieren gebruikt. Gust las eens een gedicht voor aan de toog. Charles gebruikte een poster als de spiegel die in een van zijn gedichten voorkwam. Runa ging op een stoel staan. Gert sprong op en neer op het podium. Misschien wel de meest geslaagde performance van de dag, waar zowel het publiek als de artiesten erg hard van genoten.

Na een deugddoend diner in het excellente restaurant ViaVia (tevens de backstage voor Antwerp Fringe), was er nog het avondprogramma voor 6 september, in Café Ami. Eerst brachten Gert, Gust en Runa elk een kwartier gedichten, met een gulle greep uit hun oeuvre, en vervolgens nam Charles Janssens een muzikant mee op het podium. Multi-instrumentalist Johan Noterman begeleidde de excellente gedichten met barokfluit- en gitaarspel. Het hele concept was een cyclus van oorlogsgedichten, waarbij het harmonische huwelijk van woord en muziek ons de modder van de loopgraven liet proeven. Het was een sterke, afwisselende performance, waar ik zeker meer van wil zien.

Afsluiten van dag één deden we met de Antwerpse rockband Casual Riot. Dit was nog maar hun derde optreden ooit, en hun eerste akoestische set - dat wil ook zeggen: zonder drummer. De een halfuur meeslepende krachtige muziek werd ingeleid door een Engelstalig gedicht van de zanger, en zorgde voor een bom van een slot, met zelfs enkele meezingers, op deze ontzettend geslaagde dag!

Ook dag twee was gewoon een geweldige knaller. Beginnen deden we weer in de Ami, Gust en Gert met kleine oogjes uiteraard. Na een soundcheck van de fantastische Nederlandse experimentele band Cast Glass, bracht het tweede Ballonnenvrees-gezelschap van het weekend weer straffe poëzie. Openen deed Gert Vanlerberghe weer, met onder andere zijn Orpheus-gedicht 'Schaduwrijk', dit heel toepasselijk te midden van het muziekarsenaal van Cast Glass, met onder meer Orpheus' favoriete instrument: de harp. Gust Peeters greep naar enkele van zijn 'kindergedichten', door stadsdichters geprezen zowaar! Een gedichtje vloog zo in Gerts handpalm, om daar nog even te vertoeven.

Ook Gents dichteres Dorien De Vylder en Turnhouts talent Sara Eelen betoverden de Ami met hun sprankelende woorden. Pieter Van De Walle stond enkele weken geleden al eens in de Ami en zorgde daar voor een waar hoogtepunt met zijn apocalyptisch gedicht op de piano. Deze keer begeleidde hij zichzelf weer met zijn zeehondengedicht, over een geografische beleving van tijd: diepe tijd. Bootsman en brulboei Marco Van Dyck koos voor de thema's oorlog en verdwijnen.

In zeven haasten en met een handvol ballonnen belandden we in Fotostudio Keoon, waar we van op een hoge, lange witte tafel onze poëzie brachten, in een decor van prachtige professionele foto's en een veld vol ballonnen - en dit allemaal op blote voeten. Ook dat is Fringe! Hier verkocht Dorien ego's en bracht Marco zijn ode aan het zopas overleden genie Robin Williams ten berde. O Captain, my Captain! Pieter voorspelde het einde van de wereld met verschillende doemscenario's en poëtische pareltjes, en Gert koos een van zijn Gaza-gedichten. Gust moest er nog een schepje bovenop doen, en bij het verlaten van het - toegegeven nogal hoge - podium, stuikte hij naar beneden, Lambik-gewijs tegen een van de groteske kaders van de studio aan. Er verschenen gelukkig geen zwarte streepjes op zijn neus en de man hield er ook niets aan over.

We mochten nog eens terugkomen op het Hendrik Conscienceplein, deze keer met aanzienlijk meer volk als publiek, zij het geen BV's deze keer. De ballonnen die we meebrachten waren als snoep voor de talrijke kinderen, en de jonge wildebrassen speelden er dan ook naar hartelust mee. Er was geen dwerghaan te bespeuren, maar wel twee witte tortelduifjes. We eindigden de middag in de Cartoon's, waar we ook nu weer een dynamische set speelden van gedicht na gedicht na gedicht.

Het avondprogramma was voor De Kleine Hedonist, waar Gert, Gust en Pieter met poëzie openden. Daarna was het de beurt aan Katrien Van Tichelen, die enkele prachtige nummers op de gitaar bracht en zeer geslaagd een loop system hanteerde. Volkszanger Alois De Beuseleir kwam haar op het gezellige podium vervoegen, met een cover van een Japanse classic als duet. Daarna volgden enkele van zijn hilarische Antwerpse protestsongs, in ons zo geliefde dialect. Ga zeker zijn volledige concert beluisteren binnen enkele weken in Café Ami!

Als afsluiter trakteerde Ballonnenvrees het Fringe Festival op een snoeiharde energieke metalshow van het Brits-Brasschaatse grindcore-duo Brame en Harry van Prisoner 639, die de trommelvliezen van menig poëzieliefhebber aan gruzelementen gruntten. Ook dat is transitie, ook is Fringe.

's Avonds zakte een vermoeide maar voldane Ballonnenvrees-organisator nog af naar het absolute centrum van het hele gebeuren. Gilles Torfs was Koning Karton en het Conscienceplein was zijn kartonnen koninkrijk. Hij zorgde samen met zijn theatergezellen voor een onvergetelijk en vurig slot van Antwerp Fringe op dit plein. Er volgde nog een feestje. Er werd nagekeuveld. Er werden onkruidhapjes en Fringe bier aangereikt. Fringe mag zeer tevreden en fier terugblikken op een fantastisch weekend. En ik ben ontzettend blij daar een deel van te hebben uitgemaakt. Bedankt aan iedereen voor jullie schitterende bijdrage!

Gert

Foto's: WDS Pictures, Gust Peeters, Marco Van Dyck en Gert Vanlerberghe

Metropolis, Fritz Lang

"Und wenn die in der Tiefe

einmal aufstehen gegen Dich?"