Vanmiddag streek Ballonnenvrees voor het eerst neer in de havenbuurt van Antwerpen. We hielden er een oldskool poëzie- en muzieknamiddag in het authentieke café Sur l'eau. René van Densen had een slimme marketingtechniek bedacht. Op de achterkant van de papieren waarvan hij zijn gedichten voorlas, verschenen steeds meer doortastende en dramatische reclameslogans voor zijn bundel. Het ging van 'Koop godverdomme mijn boekjes eens' tot 'Als jullie niks kopen maakt Gert straks live dit poesje dood', met een foto van een schattige kat eronder. Kijk. Het optreden was alleen hierdoor al geslaagd. Hij dichtte over de dichtplicht en het goede leven en bracht ook wat uit de te verschijnen bundel over de speelkaarten die hij op straat vindt. We herinneren ons vooral nog de zin 'kon een spin maar poezen'. René sloot af met een gedicht waarbij het publiek in koor 'proost!', 'cheers!' of 'santé!' moest brullen. Altijd plezier met deze organisator van Droef!
Van Barbara Van Loo, die voor het eerst op Ballonnenvrees stond, kregen we onder meer 'Cirque magique', 'Eligie', 'Bipolair', 'Haute couture', 'Bliss', 'Plaveisel', een mooie tekst over een gebroken kopje en het door Rory Gallagher geïnspireerde 'Ontbonden'. Uit haar sterke gedichten onthouden we 'het restafval van mijn verlangen' en 'het metaforisch metronoom'. Karl Van Gent las gedichten en dagboekfragmenten voor van een fictieve Dylan. We kregen onder meer 'Losgelaten', 'Lok', 'Ontwaken', 'Papier', 'Staccato', 'Valavond', 'T-shirt'. Onze takeaway uit zijn aangename teksten over liefde en dichten: 'jij bent de magie die mij verscheurt tot sliert'. Dan was er All Lynn met haar 'Gedicht van de nacht: softijs in de lente', waarna ze achter haar piano kroop voor een ontroerend 'Radeloos' en haar bescheiden hitje 'Murphy'. Deze meezinger gaat over een babysittende kat en blijft uren aan je trommelvlies klauwen.
Na de pauze haalde Gert Vanlerberghe het nogal oude 'Groeipijnen' van onder het stof en las daarna een gloednieuwe tekst voor uit zijn 'écriture automatique heiligencyclus in wording'. 'Barbra vs. Papa' is een feministische kopstoot over het leven van de heilige Barbara. Van Ekster Alven, de Belgische Thomas Pynchon, kregen we een samenhangende set over eksterterrestials en een rave in de loods. Het was smullen van zijn nostalgische tekst over de schooltijd, in zijn kenmerkende originele stijl, zo compact en stijf van de culturele verwijzingen - Straus en Sonic Youth, Biggie Smalls en Barbapapa. En dan die beelden die je onmogelijk nog uit je geestesoog gewassen krijgt: de punch gespiket met grappa, of nog 'het weefsel van de werkelijkheid stretchen of schenden'. Dat Eksters teksten ook toegankelijker zijn geworden zorgt ervoor dat hij nu écht op eenzame hoogte dicht. Het was genieten.
Meer muziek met singer-songwriter Mossking, die hun gitaar erbij nam voor het rebelse lied 'I'll Smile With All My Teeth', hun eerste single 'Love Like Lightning', hun eerste nummer 'All Strings Attached', en het nieuwste liedje 'Where'. Omdat we hun ontwapenende muziek goed konden smaken, volgde nog de bis 'To You'. Op de open mic las Manu Gabriels de gedichten 'Is afstand goud', het scherpe 'Patiënt' en 'Zwart' voor. Van G.O.D. ofwel Gekke Oude Dichter aka Gust Peeters kregen we 'De vrienden van het glas'. Tot slot was er Last Of the Albinos, de eenmansband van Micha Milants, die de longen uit zijn lijf zong tijdens een intens gitaarnummer, dat meteen de afsluiter was van een zeer fijne namiddag in de Cadix-wijk.
Dank aan iedereen die erbij was, dank aan Café Sur l'eau. Wij gaan door met nog twee edities in Café Het Maanlicht, op 24 april en op 22 mei, en wie weet duiken we in juni ook nog ergens op. Heel graag tot dan!
Het was weer een geweldige set-up. Dankjewel voor de gevoeligheid en intimiteit die steeds tentoon gesteld worden...
BeantwoordenVerwijderenHeel fijn om te horen. Leuk dat je erbij was!
BeantwoordenVerwijderen