Tijd voor onze maandelijkse editie van Ballonnenvrees in De Floeren Aap! We begonnen onze avond met een van de meest vertrouwde dichters uit Mechelen. Felix Sandon, met eeuwige bolhoed en vlinderdas, organiseert zijn eigen podium in de KUUB. Van zijn spoken word wordt je goed gezind. Zijn woorden vonden hun weg naar ons als waterlopen want, aldus Felix Sandon, "Wees water!" We kregen gedichten als 'Resten' en 'Krijt', over olifantenpoten en wachtrijen, en hij haalde ook een tekst van 9 jaar geleden van onder het stof speciaal voor Gert Vanlerberghe. Always a pleasure! Gert Vanlerberghe las twee teksten voor die hij nog niet eerder op een podium had gebracht. Magritte en Matisse schemerden door het kwade 'Ceci n'est pas un couteau' en het zeer korte verhaal 'Pretty in kaki', over de zinloosheid van oorlog, komt recht uit zijn nieuwste boek Ik ben een ander.
Jasper Poels experimenteert graag met woorden en klanken, gedichten en tape loops. Bij hem ging het over buideldieren en hinkelpaden, loopgraafvoeten en vertakte tongen. Verder was er een gedicht over osmose. Ook een slagzin waarmee je kan uitpakken: Dertig is het nieuwe dood zijn. De haast rustgevende ambient verhulde amper zijn voorzichtige dans met de dood. Na deze overtuigende set opende dansdichter Hubert Vercauteren met zijn ondertussen populaire gedicht over de serie Godvergeten en het misbruik in de kerk. Volgde een nieuw pakkend gedicht over zijn terminale vriend. Zijn overige gedichten waren veel vrolijker, zoals dat over zijn nacht op een Spaans naaktstrand of die over de liefde of over het dansen. 'Kutcomedian' Evi Rosiers had een lekker comedysetje klaarstaan, over een seksloos huwelijk, de eerste menstruatie en pikante foto's. "Porno? Dat kan ik beter!"
Na deze hilarische try-out maakten we het muisstil voor de eerste open mic'er. Jeroen Huygens speelde 'Clair de lune' van Claude Debussy op Veerle Deknoppers meer dan een eeuw oude piano, die dus werd gefabriceerd in de tijd waarin het stuk werd geschreven! Stanislaus Jaworski had een Frans gedicht bij over een dover linkeroor, dat hij vervolgens in het Nederlands, dan in het Afrikaans bracht, en tot slot in het Italiaans schreeuwde. Veerle Deknopper had twee ontroerende gedichten bij, eentje over opgerold verdriet en dan een herfstgedicht. Tot slot was er Marie De Beul, een Mechels dichter die voor het eerst op een podium stond. We onthouden: "haar lippen kennen elkaar te goed."
Dank jullie wel, Mechelen, en tot snel! Wat dacht je van 30 november? Zo zie je ons hier in De Floeren Aap gegarandeerd elke laatste donderdag van de maand. En op 18 november zijn we er weer in Café Boekowski in Antwerpen. Tot Ballonnenvrees!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten