Maak je klaar voor het verslag van mogelijk de wildste, langste en meest chaotische editie van Ballonnenvrees van de honderd. Hier gaan we. Ballonnenvrees zit dus aan de honderdste editie, en die volgt metéén op de verjaardagseditie. Opnieuw had Femke van Grootel een verrassing voor Gert bij, deze keer in de vorm van een 'vluchtballon'. Ze opende de avond met een van haar beste gedichten 'Hoeveel is niet veel?' Later zou haar dochter nog een raamtekening met ballonnen maken op de voorgevel van de bar. Louis van Londen stond voor de tweede keer op Ballonnenvrees, maar de vorige keer was toch wel even geleden. Zijn gedichten - waaronder 'Een nieuwe lente', 'Alter ego', 'Als God een dj is' en 'Moeder' - gingen van ludiek naar aangrijpend. Sarah Vanheuverzwijn deed opnieuw een homerun dankzij haar legendarische teksten, zoals die in de IKEA, die met de croquemachineborrel. Ook met haar Tindertekst en de '50 tinten grijze muis'-act heeft ze gegarandeerd nieuwe fans gemaakt. Even waanden we ons op een comedy-avond. BAI had enkele teksten geselecteerd voor ons, over mannelijkheid en woke-isme. Tijd om het vervloekte w-woord opnieuw te claimen en het weer een positieve connotatie te geven.
Micha Milants verdronk ons in flarden uit zijn toekomstige boek Chlamydia aan de Bosporus. Nadat hij ons zijn wonden toonde na de zweepslagen die hij op de Dinsdag Club te verduren kreeg, leidde hij ons rond in een verslavingsroes, waar vervreemding regeert. Charles Bukowski is niet ver weg. Ergens - ik weet niet meer wanneer - bracht ook Elter Alven (fka Ekster Alven) nog enkele zorgvuldig gecomponeerde teksten om in te gaan wandelen, bol van de verwondering. Gust Peeters (aka Gekke Oude Dichter) las enkel klassiekers voor, en het was fijn om ze allemaal nog eens te horen: 'Antwerpen', de stenen huid rondom zijn hart, 'De verwondering van Aeneas', 'Tweespraak', 'Chronos', 'Onder de vlinderboom', 'Piccolo' en natuurlijk het geile 'Bunny Room'. Maxene Willems had een tekst speciaal voor 100 keer Ballonnenvrees voorbereid maar liet de associaties de vrije loop en nam onze verbeelding bij de hand. Het resultaat is een heerlijke sequentie van spontane anekdotes over dode kraaien en robotgrasmaaiers. Rare vogels, dat zijn wij.
Van stadsdichter Kibi Puati Nelen kregen we het manifest van Proza-k, 'De genesis van een dynastie', en zijn ode aan de Stadslezers, 'Bladwijzers'. Op het einde van zijn set verdeelde hij het publiek in twee om mee 100 JAAR BALLONNENVREES te brullen. Het was het eerste interactieve moment van vele deze avond. Micha Milants kwam nog eens terug in de gedaante van Last of the Albinos en hij wilde zijn koor, maar het werd een lichtjes aangeschoten koor. Zijn slaapliedje, op de akoestische gitaar, werd naar het einde toe een pak intenser, en het onhandige koor zorgde mee voor kippenvel. In de pauzes, die Gert zo kort mogelijk probeerde te houden, kregen we een spontane piano-act van Erwin, die de blues uitschreeuwde, doof voor het uitgelaten rumoer van de cafégangers. En zo was er altijd wel iéts gaande op het podium.
Issa Ndour nam het van hem over met een bloedmooie melodie op zijn kora, een Senegalees instrument dat het midden houdt tussen een harp en een luit. Ook hier waren er meezingmomenten, nu Micha het geïmproviseerde koor toch had opgewarmd. Van vaste waarde Mia Terra kregen we Engelstalige poëzie en Rudy Sturm was een vlieg in het diepst van zijn gedachten. Thomas Verstrepen verwelkomde ons in de kraterstad voor een hallucinante trip. Beatpoëzie anno 2023! Hierop volgde Seppe Gesquiere en de harp van je hart. Een ontroerend moment in de aanzwellende chaos. Die bereikte haast een hoogtepunt met de doldwaze act van Pierrette COffrée, die voor de gelegenheid Bert Droushoudt, een van de beste bassisten van Antwerpen, bij had, om haar te begeleiden op de piano. Pierrette stond er weer met haar 'gevilde eenhoorn'. Verder veel wendingen en een 'smeekbedende lamentatie' als ode aan Jotie T'hooft. Schitterend! Gert Vanlerberghe bracht voor de gelegenheid een gedicht uit 2013 en een gloednieuwe tekst uit 2023.
Ergens tussendoor las Maike Bretschneider nog haar klassieker 'Zwerffdroom' en ook een jarige kwam nog spontaan een gedicht voorlezen. Meer gekheid op een stokje met Tim Albus, die onze chakra's in brand wilde steken. Ook gelooft hij in de liefde maar is niet praktiserend. En vervolgens werd het helemaal dadaïstisch. Hierop kan enkel nog Sven de Swerts volgen, met een overtuigende uitvoering van 'Insomnia' van de Britse band Faithless, als eerbetoon aan de overleden Maxi Jazz. I CAN'T GET NO SLEEP werd spontaan uit vele monden meegebruld. Maar laat ons in schoonheid eindigen met een nachtelijk gedicht, zoals 'Trottoir' van Alec den Echte. Pierrette COffrée had echter nog enkele ballonnen bij, die ze over het publiek verspreidde, om ze op hetzelfde moment met naalden en schoenen en wat meer te doorprikken, wat Ballonnenvrees 100 het spreekwoordelijke vuurwerk gaf dat het verdiende. En dan was het nog niet gedaan want Micha en Erwin zetten een jam in op piano en gitaar die nog minstens een uur zou voortduren, als prelude op de roes van morgenvroeg.
24 juni ziet u ons opnieuw in Café Boekowski en wie ons in juli wil zien, die moet naar de Gentse Feesten, en wel op 21 juli. L'union fait la force.
"Antwerpen is licht gestoord met momenten." - Sarah Vanheuverzwijn
