Ballonnenvrees bestaat 3 jaar en dat moest gevierd worden. En dat hebben we dan ook met verve gedaan! De Kleine Hedonist opende op 13 april haar deuren voor heel wat poëtisch en muzikaal talent, en al gauw ging ook tekenaar Idris Sevenans van slag met live kunstwerkjes te produceren, niet lang nadien vergezeld van zijn kompaan Robby Blondbaard. Een andere baard opende het podium als last-minute gast op het programma, maar iemand die niet kon ontbreken op of rond het podium van drie jaar Ballonnenvrees, want hij is een van de vele mensen die het podium al die tijd heeft gesteund, net als veel andere aanwezigen vanavond. Niemand minder dan Yannick Moyson beet de spits af met een sterk potje impro. Hij vroeg enkele woorden aan het publiek en improviseerde zo zijn podiumtijd aan elkaar, rond de woorden aardvarken, stokstaartje, in-vitrofertilisatie en verwoesting. Vervolgens bracht Rotterdammer Lianne Collignon een ontroerend verhaal rond Stefano, over zwanen en olifanten. Een van de graagst geziene gasten op Ballonnenvrees is het kleinkunstduo Tegen Beter Weten In, die vanavond dus niet mochten ontbreken. Zij probeerden enkele gloednieuwe nummers op hun publiek uit, waaronder het wondermooie 'Sla Me Maar (Heel Zacht)' en eindigden met 'Als de Glazen Op Zijn', waarbij Gert Vanlerberghe naar min of meer goede gewoonte de bridge 'IJskast' op het publiek afvuurde en daarbij Timo's Duvel bijna omstootte, en zo sijpelde naast wat gerstenat ook al een heel klein beetje punk de poëzieavond binnen.
Na de pauze stelde regular Sven de Swerts zijn debuutbundel Reiziger voor, binnenkort te verschijnen bij Uitgeverij MeerPeper. Een beklijvende show, met op het einde het duogedicht 'As', samen met Gert. Joost Hoekaf, ex-Rapporter en trots lid van het poëtische collectief Wakkerlicht, slamde dat het een lieve lust was, onder meer over de boerenbuiten, waar hij opgroeide. De Limburgse spoken word reus Jee Kast sloot het tweede deel af met een epische tekst over hoe hij de dichter wil zijn die zijn handen wast, voorgedragen van een meterslange 'boekrol'.
Naast al die poëzie mag er ook eens wat anders zijn. Punk bijvoorbeeld. Extra rauwe, smerige, vuile, ranzige punk bijvoorbeeld. Het driekoppige Diane Grace is nog maar net uit het riool verrezen of ze geven hun eerste optreden al op Ballonnenvrees. Twee leden van Melting Time, één kortfilmregisseur (niemand minder dan Kris Verdonck) en een stinkend vat vol decibels, dat is Diane Grace. Een aanslag op uw overgevoelige trommelvliezen en een welgemikte trap in uw edele delen. Zanger Mauro Bentein was spring-in't-veld van dienst en lag meer op de vloer tussen het podium en het publiek dan wat anders. Hoogtepunt was wellicht het varkenshart dat hij plots bovenhaalde en waar hij smakelijk zijn tanden in zette.
Minstens even rock'n'roll zijn de gedichten van William Shakespeare, waar we, ondanks het bisgeroep van Vitalski, naadloos naar overvloeiden, gebracht door kameleon Charlotte Van den Broeck. Ontroerender en innemender had de Bard ze zelf nooit kunnen voordragen, daar ben ik van overtuigd. Poëzielegende Didi de Paris sloot de boel af met een knaller van een show, met als hoogtepunt een bezwerende tekst over het vluchtelingen...probleem?!
En de avond bleef maar door razen. Gert brak het ijs van de open mic met een pas uit het hoofd geleerde tekst en vervolgens kreeg Gust Peeters de Hedonist muisstil met een aangrijpend nieuw gedicht. Want ook Gust heeft Ballonnenvrees door zijn jarenlange steun gemaakt tot wat het nu is, net als Jelle Vanacker, die verschillende keren in het programma is opgedoken doorheen de jaren en de naam van zijn muzikale project van Burning EGO naar Outtavox heeft veranderd. Hij bracht een indrukwekkende nieuwe song met behulp van zijn loop system en vele andere technische snuisterijen die hij voortdurend rondsleept. Altijd fijn dat er relatief onbekende dichters 'een open mic'ske' komen doen op Ballonnenvrees, zo konden we voor het eerst van een tekst van Wouter Verrees genieten. Voor Dries Van Doorn is het stilaan tijd voor een plaats op het hoofdprogramma. Hij trakteerde ons op een straf eerbetoon aan de ter ziele gegane cultschrijver JMH Berckmans. Verder, uit Sint-Niklaas, een knap gedicht van John Brains, een dynamische improvisatie van Peter de Knegt, en als slot een gloednieuwe tekst van Rotterdams cultpoëet Von Solo, over olie, en of deze afsluiter ons smaakte!
Dank aan iedereen die onze derde verjaardag mee kwam vieren. Wat een waanzinnig mooie avond. Op 1 mei staan we naar traditie weer op Feest van den Boom in 't Werkhuys, en verder zal Ballonnenvrees nog heel lang doorgaan. Tot gauw!
Foto's: Gust Peeters en Danny Quintelier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten