Drie maanden na onze passage op de Gentse Feesten zit Ballonnenvrees weer gewoon in Café Boekowski, voor een zwoele poëzieavond waarbij de deur gewoon kan open staan - het is warm in de staart van oktober. Janan Daniëls luidt alvast het Halloweenweekend in met een tekst over een taxichauffeur en een oude vrouw in rouw. Dit verhaal, dat zich op Kreta afspeelt, werd mondeling in haar familie doorgegeven. Hiervoor vroeg ze of alle lichten uit mochten, wat voor een extra griezelig effect zorgde. Met pp50 willen Gust Peeters en Gert Vanlerberghe de pink poets, die hun collectief exact 50 jaar geleden hebben opgericht, weer in de kijker zetten. Gedichten van de voornaamste pink poets passeerden de revue: Bartosik, Jespers, Lowland, Snoek, Pernath, van Bruggen, Conrad, Spillemaeckers. Vooral de beeldende kracht en de zorg voor esthetiek die van de poëzie uitgaan, vallen op.
Tijd voor muziek. Nabil Khazzaka is terug met een knappe ep, waaruit we meteen de twee singles krijgen. De videoclips spelen op de achtergrond terwijl hij onze aandacht grijpt met het dreigende 'I am the shark'. Met 'Golden boy', een catchy banger met drum 'n' bass-basis, kan het publiek niet blijven stilzitten. Muisstil wordt het in Café Boekowski wanneer Nabil zich aan de piano zet voor het instrumentale 'Per aspera ad astra', een eerbetoon aan de ruimtevaart, met knappe visuals op het scherm. Tot slot verrast hij ons met 'Out of the box', een lekker popnummer waarin hij in duet gaat met zijn virtuele, achter hem op het scherm geprojecteerd. Met Nabil Khazzaka op Ballonnenvrees weet je nooit wat je kan verwachten, maar altijd opnieuw weet hij ons te intrigeren.
Na de pauze krijgen we van Emilie Pariel een lijst van dingen waar ze over nadenkt. Het resultaat is een verrassende, ontroerende, hilarische, razend actuele opsomming, van de oorlog in Oekraïne tot de blind date met een oranje meisje. Hierop volgt een ijzersterk metagedicht over gestalte en de kleur wit, speels en precies, met nog een zelfbewuste verwijzing naar Heidegger op de koop toe. Met deze twee teksten toont ze zich meester van het uitgesponnen gedicht. Parkaparaplu, dat is de sensatie rond Emma Rotsaert en Geert Vanbever. Hun drumtracks en beats lieten ze thuis. De Nederlandstalige new wave werd gepresenteerd als 'gedichtjes', en de spectaculaire frontvrouw die Emma is schreeuwde ze over Geerts vettige, in motorolie gedrenkte basgitaar. Zo kregen we 'Mijn eenzaamheid' en 'De dood van een tuinkabouter', weliswaar minder dansbaar, maar net zo overtuigend.
Een wat bizarre en gehaaste open mic, want het was al bijzonder laat geworden. Lieven Bax maakt reclame voor een nieuw evenement. Pierrette COffrée vertolkt het leiden van een constipatie. Sebastien Roth las een vertaald verhaal over München eind jaren '90, met de alomtegenwoordige technocultuur. Joanna Madclone leerde ons onzichtbaar aanwezig zijn, met een knipoogje naar James Bond. Voor een ander gedicht liet ze zich inspireren door een trouwfoto van haar ouders, en verder kregen we nog 'Kruipend verlangen'. Herman De Greve liet zijn straffe slamtekst voorafgaan aan een mantra voor een gestresseerde presentator. Waarvoor dank, al helpt de cider ook wat. Meer heerlijke heibel met Kibi Puati Nelen, en zijn Proza-kgedicht. Hij verscheen op kousenvoeten, omdat hij zijn nieuwe Adidassen wilde showen. Hij liet ze even rondgaan in het publiek. Tot slot Vanessa Daniëls met haar na-nazomergedicht en, zoals steeds, prachtige beelden. Gedichten om in weg te dromen. En met Daniëls is de cirkel rond.
Bedankt iedereen die er was. Wij zien elkaar weer op 26 november in Café Boekowski, voor alweer een spetterende editie!
Foto's: Emilie Pariel en Gert Vanlerberghe - die van Gust Peeters volgen
