zaterdag 13 juni 2015

Honderd jaar

Het is niet erg als iedereen dood gaat
ambitie achterin een donkere wagen
in een hoge flat is er zoveel te doen
tijd om naar huis
gesprekken op de radio

er valt iets kleins uit je mond
en we lachen!
bidden voor iets beters
bidden voor iets beters

zie me graag
ontmoet mijn moeder
maar angst kent geen genade
sluipt de duistere trap op
wachten op de genadeslag
wachten op de genadeslag

mijn hand door jouw haar
terwijl vrijheidsstrijders
op het scherm worden neergemaaid
onze wereld vol geslachte varkens

hebben we alles?
ze probeert zich los te wurmen

de pijn
en de angst die sluipt
een klein zwartharig meisje
wacht op zaterdag
de dood van haar vader duwt haar

duwt haar bleke gezicht in de spiegel
de pijn van binnen
en draai me om
net als vroeger

een oude man strelen
portret van een doods gelaat
niet meer dan een nieuw stuk vlees in een nette kamer
de soldaten naderen onder een gele maan
schaduwen, verlossing
onder een zwarte vlag
honderd jaar vol bloed
donkerrood
het lint rond mijn keel verstrakt
ik open mijn mond
en mijn hoofd barst open
klinkt als een tijger die stampt
in het water
stampt in het water

steeds opnieuw
sterven we
allemaal sterven we
steeds opnieuw
sterven we
allemaal sterven we

het voelt net als honderd jaar
honderd jaar
honderd jaar
honderd jaar
honderd jaar

naar The Cure - One Hundred Years

Geen opmerkingen:

Een reactie posten