Ballonnenvrees 19 maart 2014

Exact een maand na de vorige editie stonden we weer paraat in het immer gezellige Werkhuys, voor Ballonnenvrees 6.

Spitsafbijtster was Hinda, die haar goed geoliede poëzie op ons losliet, met hier en daar uitschieters van formaat wat beeldspraak betreft. Straf bezig, deze graag geziene gaste in de Mama Matrea en all-round presentatrice! Vervolgens deed slammer Herman de Greve zijn ding en beroerde hij het overwegend vrouwelijke publiek met zijn erotische poëzie, gevolgd door enkele zwoele oe's en aa's.

Stefan Heulot, Zino Moons en Mike De Ridder konden er driewerf helaas niet bij zijn, maar gelukkig was daar Runa Svetlikova, die een cyclus van acht sterk tot de verbeelding sprekende gedichten opvoerde. Ze werd gevolgd door You On Stage dichteres en kunstenares Caroline Smet, die ons een blik liet werpen in de geneugtes en helaasheden van het vrijgezellenleven, dit met sterk gekruide poëmen, speciaal voor 't Werkhuys op smaak gebracht, die van een poëtische pint bijvoorbeeld. Later op de avond kon ze het niet laten om reclame te maken voor You On Stage. Die YOS'ers toch. Wist u trouwens dat YOS elke eerste maandag van de maand in Kavka plaatsvindt?

Voor de eerste pauze las Gert Vanlerberghe een groot stuk voor uit zijn volgende roman Verdwenen. We volgden een van de opmerkelijkste personages, genaamd Zatte Maurice, de artistieke uitspattingen van zijn omvangrijke achterwerk en zijn stormachtige huwelijk met de whiskyfles. Meer proza kregen we na de pauze met Tineke Van Onckelen en Leen De Graeve en hun hilarische lezersbrieven aan de 'Plair' in Moet Ik Hem Verlaten? Er kwamen zelfs enkele liedjes aan te pas. Ik kijk nu al uit naar een volledige cabaretshow van deze dames, want dit moet je gezien hebben.

Snipverkouden maar nog steeds meer rock'n'roll dan de kleine teen van Walter Grootaers, kwam prijsbeest Luk Paard aandraven op het Borgerhoutse podium. Hij liet ons mee afdalen in een inferno van seks, drugs en schuimbekkende hellepaarden, met als kers op het paard (sorry...) een impressionante ode aan Herman Brood. Bezwerende show. Vervolgens bracht Gert nog enkele gedichten, waaronder zijn versie van het Portugese folkloreverhaal over de haan van Barcelos, waarvan hij ook een keramieken versie mee op het podium had gebracht, te midden van de vele ballonnen.

Vitalski werd tot de dag voordien nog verscheurd door knagende twijfels over wat hij precies ten berde zou brengen. De man kan zowat alles wat je maar op een podium kan brengen (zelfs hamsterslingeren of met ezels spreken) met verve, dus hij had heel wat keuze. Hij ging resoluut voor een optreden samen met zijn Living Tornado's, in een ietwat aangepaste bezetting. Op de gitaar hadden we Geert Van Bever en aan de piano Martinus Wolf, die vorig jaar ook al Aafke Bruining begeleidde op een eerdere editie van Ballonnenvrees. De lichten gingen uit, de spots bleven aan, het publiek zette zich scherp en het drietal vuurde een sfeervolle set van Vitalski's grootste hits op ons af, met voorkeur voor zijn literair getinte klaagliederen, maar ook meezingers als 'De Ballade van Pyromaan Stanny' en 'Eenzaam, Verlaten en Alleen', met hun erg grappige lyrics. Met 'Ver Over de Regenboog', 'Had Ik Het Maar Niet Gedaan' en 'Vroeger Was Alles Beter' raakte hij de juiste gevoelige snaar en verwarde hij de kijklustigen in een onontwarbaar kluwen van psychedelische beelden. Humor en emotie gingen hand in hand, en ook de samenspel tussen de drie heren verliep zoals het hoorde, met een beklijvende pianosolo van Martinus Wolf als muzikaal hoogtepunt.

Ballonnenvrees toonde weer best wat straf talent op het podium, en is dit voorjaar van plan om dat nog tot drie maal toe te doen: 9 april in De Kleine Hedonist (1 jaar Ballonnenvrees), 1 mei in 't Werkhuys (op Feest Van Den Boom, affiche en programma volgen nog) en 9 mei in de Ami (met een klepper van een headliner!). Tot Ballonnenvrees!

 Foto's: Gust Peeters en Els Crauwels