Twee halve broodjes en ik steek er mijn lul tussen en noem het Dicky Burger. Ja, sorry, dat is nu eenmaal mijn humor. In mijn geval is zoiets al meteen een Dicky Royal, terwijl het bij Frederik of bij Jacques om eurodeals zou gaan. Als je voor mijn oot kwiesin opteert, zal dat je maag, of toch zeker je mond goed vullen, en ik heb er ook nog iets aan. Blowjob Speciaal niet met ketchup, in godsnaam, maar met mayonaise, die krijg je er pas op het einde gratis bij. Neem je tijd maar, ik koel niet zo snel af.
Ik zit maar wat te fantaseren hier in het frietkot, waar non-stop golden oldies weergalmen en het personeel zingt godbetert mee! Mijn maag keert ervan om en dat komt niet echt van pas want ik heb net een portie van die vetzakkerij naar binnen gespeeld die men zo fier Vlaamse of was het Belgische keuken noemt. Het is de dag dat we de doden herdenken om te voorkomen dat ze als zombies uit hun graf klimmen en ons met chrysanten te lijf gaan. Laat het uit dat Jean-Luc Dehaene of Stiff Stevaert plots in mijn kuit komt bijten. Ik mag er niet aan denken. Vroeger zou De Wever zoiets ook nog hebben durven proberen, maar bij hem hebben ze de eetlust nu aan banden gelegd en ook meteen die van televisie kijkend Vlaanderen. Je krijgt meteen zin in citroensap of wodka azijn of bloed als je zijn kop op de buis ziet verschijnen.
Mijn late lunch gans achter de kiezen en de radio zingt van Let's talk about sex en naast mij zit een oude dame die dat ganse refrein meelipt. Ik ga nu doen waar ik nog het best in ben namelijk doelloos rondhangen op de Melkmarkt of misschien wel de Eiermarkt of mogelijk richting Schippersstraat. Straks nog een vergadering met andere schrijvers. Exterminate us all! Para-set 'em all! Wij zijn het zonlicht niet waardig en kruipen beter terug de grond in, zombies die we zijn, ondode wezens die we waren. Leg de Jan Van Rijswijcklaan 191 zo rond deze tijd van het jaar plat met napalm. Er zijn er te veel van onze soort hier in Antwerpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten