Vandaag zijn we best wel tevreden maar nog steeds anders content en we vreten onze nagenoeg verplichte portie witverliesfilet alsof onze lever ervan afhangt. In zondagse kroegen kussen we de rand van onze bierglazen en gieten het verschaalde bocht dan maar naar binnen, zij het met lange tanden. We hadden ook kunnen betogen voor een beter klimaat, maar dat klimaat zit vandaag niet echt mee. Het regent en het zevert en het zeikt en wij zitten liever binnen.
Er ligt ons meer op de maag dan die smeuïge filet. Onze pree is nog niet gestort en onze jongste heeft diarree en onze husky heeft er een hobby en dus gewoonte van gemaakt om elke ochtend in de ijskast te pissen en zodoende hadden wij ook vandaag niets te vreten dat niet naar hondenpis smaakt en moesten wij uit noodzaak en miserie onze toevlucht zoeken in de warme gastvrijheid van deze achterlijke taverne, waar bejaarden hun magere pensioentje gretig opsouperen aan Westmalles en elixirs en dame blanches, en zo hun zuur verdiende centjes verteren en er weer uit schijten op wc, als die al niet verstopt is door onze jongste.
De stank is niet te harden en ook niet te verzachten en overstemt zelfs die van onze witverliesfilet, die vandaag uitzonderlijk afgeprijsd is en waar u voor slechts €27,40 uw vadsige buiken mee kunt vullen. Alles is peis en vree en diarree in taverne De Groene Spleet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten