Ze vindt troost in het gejammer van A Great Big World
En aan de Huidevettersstraat gaat ze altijd door 't rood.
Bloemen, liefst rozen, zijn het hoogste geschenk.
Vraag haar zeker niet wat ze over theater denkt.
Post-rock wordt ze kribbig van, er wordt niet in gezongen.
Bier is ongezond, klinkt het uit haar pikzwarte longen.
Stemmen doet ze blanco, wat kan haar de wereld schelen,
Zolang ze kan gaan shoppen en met haar nieuwste smartphone spelen.
Alle mannen zijn dezelfde, maar dan zelf zo vastgeroest
In staalharde stereotiepen, feminisme opgedoekt.
Laat de krekel je behoeden voor alweer een flater:
Iets beginnen met Chantal staat slechts garant voor katers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten