zaterdag 2 november 2013

Luxembourg Blues

Het was duidelijk. Ik moest er even tussenuit. Een compleet andere omgeving waar ik beter kon schrijven. Ergens waar de natuur ontwapent, inspireert, met verstomming slaat. Ver weg van huis en toch vertrouwd.

Het is Luxemburg geworden. Een land waarvan ik m'n bezoekjes aan de hoofdstad bijna niet meer op twee handen kan tellen. Ik kom er zo goed als elk jaar. Maar ik wou meer van dit verbluffende bijna onbekende landje zien.

Op 1 november trok ik naar Luxembourg en schreef er de drie eerste gedichten, geïnspireerd door Allerheiligen - en de Dood, groot en klein. Na een nacht het Luxemburgse bier rijkelijk te laten vloeien in deze betoverende middeleeuwse stad nam ik de bus naar het oosten, naar de Luxemburgse Ardennen, meer bepaald naar de streek die Petite Suisse wordt genoemd. Vlakbij abdijstad Echternach, aan de Duitse grens, trok ik me terug aan een meertje, niet ver van de ruïnes van een Romeinse villa. Hier schreef ik het vierde gedicht. Een tweede bus bracht me naar het kasteel van Beaufort aan de rand van een schilderachtig bos, hoog op een plateau dat uitkijkt op de Sûre (Sauer in het Duits), een woud bevolkt door zandstenen reuzen, te midden van een tableau van Seurac, het bos ontbonden tot het kleinste bestanddeel.


De derde dag nam ik in de voormiddag de trein terug naar Antwerpen. In het stationsbuffet in Luxembourg dronk ik m'n cappuccino en kreeg ik heel veel zin om een songtekst te schrijven. Die mocht zelfs een beetje melig en stereotiep zijn, dat maakte niets uit. Het is de vijfde tekst hieronder.

MISSEBED

 Zwammen vreten stenen harten.
Vandaag schijnt de zon even niet.
Tussen mos en duizendpoten
Kruipt het gemis de buik slepend
Over de godvergeten grond.

In dit oerwoud van gebroken banden
Baart niemand nog beelden
Van een toekomst in het licht.
Pissebedden op missebedden,
Wormen vol van wat we niet meer hebben,
Slakken naakt en dakloos,
Schimmels, larven, teken
Van een leven
Na de dood.


VUURWERK ZONDER VREUGDE

 Treinen steeds vertraging
Als niet afgeschaft
Wolken onherkenbaar
Boeken zonder kaft
Straten vuil en onbevolkt
Vogels zonder lied
Atleten vol gebreken
Met krakende gewrichten
Priesters vergeten het gebed
Dichters hun gedichten
Geen water meer in de fontein
Als vuurwerk zonder vreugde
Wijn smaakt naar het grauwste grijs
Smaak is slechts een leugen
Dansen nooit zo nutteloos
In schoonheid niets te eren
Muziek klinkt dof en aangebrand
Uit boeken niets te leren
Wereld van beton en gruis
Een kind geen glimlach meer
Al het goede weg gevaagd
Want jij er nu niet meer


RENCONTRE A LUXEMBOURG

Sous les murs de la ville pâle,
La dent creuse et les casemates,
Dans un lit assez instable,
Réunissent, sans repas,
Alsacien et Allemande,
Loin de Colmar et Berlin.
Sensualité gourmande,
Un amour comme du vin.
Mouillés, trempés d'une tempête,
Ils se chauffent, corps à corps.
En ne perdant que leurs têtes,
Ils se noient, la petite mort.


ECHTERNACH

Als een grote groene draak
Met herfstkleuren geschubd
En uit zandsteen opgetrokken
Ligt de heuvelrug langs het
Meer te ronken nauwelijks
Wakend over de tand des tijds
Op de oever zwijgen zwanen
Gillen ganzen reiken dertien
Witte zuilen als klauwen in
Het ijle de ongrijpbare
Wolken een illusie rijker
En ik er een minder in m'n
Stekje aan het meer doe ik
Mijn antieke verleden in het
Oranje stof bijten mijmer ik
Met Romeinen over vluchtige
Tijden nu alweer verdwenen
Een geschiedenis tot gruis
Gedwongen en mijn oog reikt
Nog verder tot de torens aan
De Sûre dat koperen lint in het
Roodbruine Ardeense woud
Waar abdijen waar kastelen
Waar bossen pointillistisch en
Schattig als op een schilderij
Want zo hoort dat in november
Echter na gruis vreten volgt
Onherroepelijk het schrijven en
Terwijl de zwaan het meer met
Witte vleugels slaat kruipt mijn
Pen over het vel papier met het
Gruis zwaar op de maag en
Het hart in het 
Water



COME WITH ME

Your coffee's getting cold
Will you eat that sandwich
Or just watch it grow old
How many years have you been
Sitting at that table
Indecisive and confused
With nothing else to do
Than wait for the evening blues
So you could go home
Another day spent at the pub

It's getting on my nerves
You're paralysed
But there are other things in life
Than to keep living in the past
Did he leave you
Sleep with your best friend
Will you accept a drink
After I asked you your name
'Cause what would be insane
Is you leaving the bar without me

Come with me
Dry your eyes and come with me
'Cause there's nothing here to see
Come with me

Come with me
Dry your eyes and come with me
'Cause there's nothing on TV
Come with me

You see, it's easy
If you were to choose between
Mourning behind your big screen
Watching some crappy chick flick
Or laughing your ass off with me
And I can be very funny
The choice is easily made
Now get your coat, it's getting late
Finish your cigarette, I'll wait
Fun is just around the corner

Come with me
Dry your eyes and come with me
'Cause there's nothing here to see
Come with me

Come with me
Dry your eyes and come with me
'Cause there's nothing on TV
Come with me

1 opmerking: